ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΑΝΩΛΗΣ
Πρόκειται για μια πολυσχιδή προσωπικότητα με έντονες πολιτικές απόψεις. Είναι ένα άτομο που εδώ και δεκαετίες άλλαξε το χάρτη της εστίασης και της νυκτερινής διασκέδασης στην Κύπρο με όπλο του την τιμιότητα. Ο λόγος για τον επιχειρηματία και Πρόεδρο του Συνδέσμου Ιδιοκτητών Κέντρων Διασκέδασης, Νίκο Βασιλείου, τον οποίο συναντήσαμε στο Café Go Healthy στη Λευκωσία και συζητήσαμε τις σημαντικότερες σελίδες από το βιβλίο της ζωής του.
Γεννήθηκε στις 19 Ιουνίου του 1953 στην περιοχή του Αγίου Αντωνίου και είναι το μικρότερο παιδί της εξαμελούς οικογένειας του Χρυσήλιου και της Ελένης Βασιλείου.
«Ο πατέρας μου καταγόταν από την Κλήρου και η μητέρα από το κατεχόμενο Δίκωμο. Ο πατέρας μου ήταν ο πρώτος που είχε κατάστημα που πωλούσε λουκουμάδες παγκύπρια και η μητέρα μου ήταν οικοκυρά. Οι αδελφές μου είναι πολύ μεγαλύτερες ηλικιακά από μένα και τον αδελφό μου ο οποίος είναι 2 χρόνια μεγαλύτερος μου», ανέφερε.
Τα πάντα αλλάζουν για την οικογένεια, όταν σε ηλικία 5 ετών χάνει τον πατέρα του από ανακοπή καρδίας στα 56 του χρόνια.
«Άφησε πίσω του μία κόρη παντρεμένη με ένα παιδάκι, μία άλλη κόρη αρραβωνιασμένη και δύο αγόρια ηλικίας 7 και 5 ετών. Παρά το ότι ο πατέρας μου, άφησε πίσω του μια καλή περιουσία, το εισόδημα λόγω του ότι η μητέρα μου δεν εργαζόταν, σταμάτησε. Εγώ εργαζόμουν από ηλικία 6 χρονών πουλώντας λαχεία μέχρι να ανασυνταχθεί η οικογένεια και να αναλάβει η μητέρα μου την επιχείρηση», είπε.
ΔΗΜΟΤΙΚΟ
Δημοτικό φοίτησε για 5 χρόνια στον Άγιο Αντώνιο και για 1 χρόνο στον Άγιο Κασσιανό.
«Ήμουν άριστος μαθητής και είχα βραβευθεί μάλιστα για τις γνώσεις μου στην τηλεοπτική εκπομπή Απαντήστε Παιδιά του Φρίξου Πετρίδη. Εκείνο όμως το οποίο άρχισε και χαρακτήρισε ολόκληρη μου τη ζωή, ήταν το ότι μπήκα νωρίς στο να μαθαίνω το τι γινόταν στη πολιτική ζωή του τόπου. Διάβαζα όλες τις εφημερίδες και άρχισα να έχω ανησυχίες για το μέλλον του τόπου. Παράλληλα πήγαινα κατηχητικό τότε στον αείμνηστο Παπασταύρο Παγαθαγγέλου. Γαλουχήθηκα για την Ελλάδα, την πατρίδα, τη θρησκεία και την οικογένεια και μπήκα στο πνεύμα του ενωτικού αγώνα. Το παιδικό παιχνίδι για μένα ήταν σε δεύτερη μοίρα», θυμάται.
ΓΥΜΝΑΣΙΟ
Μετά το Δημοτικό βρέθηκε στο Παγκύπριο Γυμνάσιο, τονίζοντας πως συνεχίστηκε η ίδια ιστορία.
«Συνεχίζουν οι δικοινοτικές διαταραχές. Ξεκινά η στρατιωτική άμυνα με την επάνοδο στη Κύπρο του Στρατηγού Γεώργιου Γρίβα Διγενή που αναλάμβανε την ίδρυση της Εθνικής Φρουράς. Παράλληλα έχουμε την κάθοδο της Ελληνικής μεραρχίας που ουσιαστικά ήταν η αναίμακτη εισβολή της Ελλάδας για θωράκιση της Κύπρου και πραγματοποίηση της ένωσης με την ανοχή των Αμερικάνων. Πρωτεργάτης ήταν ο πρωθυπουργός της Ελλάδος, ο αείμνηστος Γεώργιος Παπανδρέου (1964-1967). Δυστυχώς ο διχασμός στο εσωτερικό μας μέτωπο ήταν έντονος και διαχώρισε το λαό σε ενωτικούς – ανθενωτικούς με προπηλακισμούς και στιγματισμούς των ενωτικών και καθετί που αναφερόταν στον Ελληνισμό από το επίσημο κράτος και τα όργανα του, ενώ ταυτόχρονα ο Μακάριος διεκήρυττε και όμνυε πίστη στην ένωση και την Ελλάδα. Εμείς σαν μαθητές τιμωρούμαστε γιατί κάναμε διαδηλώσεις υπέρ της Ένωσης και της Ελλάδας, ενώ καθημερινά στο σχολείο μας δίδασκαν την ένδοξη Ελληνική ιστορία της ΕΟΚΑ για την ένωση και μας γαλούχησαν με τα Ελληνοχριστιανικά ιδανικά», τόνισε.
Η ΣΤΟΧΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ Ο ΕΥΔΟΚΑΣ
Γυρίζοντας το χρόνο 54 χρόνια πίσω, θυμάται έντονα τα γεγονότα του 1967 όπου μεσολάβησε η αποχώρηση της Ελληνικής Μεραρχίας.
«Τότε μαζί με κάποιους άλλους φίλους ρίξαμε φυλλάδια εναντίον της χούντας. Για κακή μας τύχη, μας είδαν κάπου την ώρα που τα ρίχναμε και την επόμενη μέρα μας είχαν συλλάβει και μας πήραν στην Πύλη Πάφου όπου μας είχαν ξυλοκοπήσει. Μας είχαν στοχοποιήσει τότε και μας είχαν χαρακτηρίσει αντιΜακαριακούς. Τον επόμενο χρόνο σε ηλικία 15 χρονών πρωτοστατήσαμε στην ίδρυση του ΔΕΚ με πρωτεργάτη τον Τάκη Ευδόκα. Εκεί γνώρισα και τον πρώην υπουργό Εξωτερικών Γιαννάκη Κασουλίδη ο οποίος ήταν τότε φοιτητής. Παρ ’όλο που δεν υπήρχε Γρίβας ούτε καλαμαράδες της μεραρχίας οι προπηλακισμοί, τραμπουκισμοί και χρήση βίας κατά των οπαδών του ΔΕΚ ήταν καθημερινή διάταξη. Αποκορύφωμα ήταν οι εκλογές του 1968, τα γνωστά γιαουρτώματα, το ξήλωμα των μεγάφωνων και του τραμπουκισμούς διάλυσης της προεκλογικής συγκέντρωσης του ΔΕΚ στη πλατεία Ηπείρου στη Λευκωσία. Θυμάμαι χαρακτηριστικά τον Πολύκαρπο Γιωρκάτζη, υπουργό Εσωτερικών και τον Τάσσο Παπαδόπουλο, υπουργό Εργασίας να κατεβαίνουν περιχαρείς τις σκάλες της Λέσχης Ιπποδρομιών (πάνω από τα καταστήματα ΚΙΟΥΝΣΛΕΡ) από όπου παρακολουθούσαν και κατεύθυναν τους τραμπουκισμούς. Μετά τις εκλογές του 1968 κάτω από την πίεση για δημιουργία πολιτικής ζωής και ανανέωσης της βουλής, τον Φεβρουάριο του 1969 με εντολές του Μακαρίου δημιουργούνται μέσα σε μία μέρα 3 κόμματα στο χώρο της δεξιάς: το ενιαίο με τον Γλαύκο Κληρίδη, το προοδευτικό με τον δήμαρχο Οδυσσέα Ιωαννίδη και η Προοδευτική Παράταξη με το Νίκο Σαμψών. Τα δύο τελευταία θα συμπτυχθούν σε ένα τελικά. Δίπλα στο ΑΚΕΛ ο Βάσος Λυσσαρίδης δημιουργεί την σοσιαλιστική ΕΔΕΚ. Από την πρώτη μέρα υπήρξε μεγάλος ανταγωνισμός και αντιπαλότητα μεταξύ των πέντε κομμάτων, την ίδια όμως στιγμή συναγωνίζονταν στο να εξασφαλίσουν την εύνοια του Μακαρίου, ώστε να διεκδικούν μεγαλύτερο μέρος στη νομή της εξουσίας και των θέσεων. Εμείς σας ΔΕΚ συνεχίζαμε αμείωτα και έντονα τον πολίτικο μας αγώνα και λόγο για Δημοκρατία και Ισοπολιτεία και όσο καταφέρναμε να κερδίζουμε την κυπριακή κοινωνία, τόσο περισσότερο εντείνονταν οι τραμπουκισμοί και οι διώξεις μας. Με αυτά τα βιώματα πέρασε η γυμνασιακή εφηβεία που μπορώ να πω ότι μας χάραξε βαθιά και ανεξίτηλα για την υπόλοιπη μας ζωή», υπογράμμισε.
ΣΤΡΑΤΟΣ
Το 1971-1973 βρέθηκε στο στρατό υπηρετώντας με το βαθμό του έφεδρου ανθυπολοχαγού στο 70 τάγμα μηχανικού.
«Τότε ο Στρατός ήταν διαχωρισμένος σε Μακαριακούς και Γριβικούς. Είχα ωστόσο άριστες σχέσεις με τους Κύπριους λοχαγούς που ήταν τοποθετημένοι εκεί ως Μακαριακοί, διότι αν και ήμουν ιδεολόγος δεν είχα ασκήσει ποτέ στη ζωή μου βία και αυτό ήταν κάτι το οποίο εκτιμούσαν», επεσήμανε.
ΣΠΟΥΔΕΣ
Μετά την εκπλήρωση της στρατιωτικής του θητείας, μετέβη στη Γαλλία για να σπουδάσει ξενοδοχειακά.
«Στη μέση ωστόσο της πρώτης χρονιάς σταμάτησα τις σπουδές εκεί και μετέβηκα στην Αγγλία όπου τον επόμενο χρόνιο άρχισα να σπουδάζω πολιτικές επιστήμες στο Warrick University. Στο πραξικόπημα δεν ήμουν στην Κύπρο. Ήρθαμε με το πρώτο αεροπλάνο και κατατάγηκα στις 20 Ιουλίου όπου έγινε η επιστράτευση. Οι αναμνήσεις θα παραμένουν ανεξίτηλες στη μνήμη μου. Υπάρχουν πολλά κενά και ερωτηματικά για το τι συνέβηκε και σε τι στόχευαν πραξικόπημα και εισβολή, τα οποία δεν απαντήθηκαν ακόμη ικανοποιητικά. Ύστερα από τόσα χρόνια, αναλύοντας το τι έγινε το 1974 μπορώ να πω ότι εμείς που ανήκαμε στην ενωτική παράταξη νιώσαμε διπλά προδομένοι, καθώς είδαμε στο όνομα της φιλοπατρίας, να καταρρέουν τα πάντα και να έρχεται η καταστροφή. Αυτός ήταν και ο βασικότερος λόγος που σπούδασα πολιτικές επιστήμες», ανέφερε.
Η ΙΔΡΥΣΗ ΤΟΥ ΔΗΣΥ
Το 1976 ο Νίκος Βασιλείου, πρωτοστάτησε όπως μας ανέφερε στην ίδρυση του Δημοκρατικού Συναγερμού και της φοιτητικής του παράταξης Πρωτοπορίας. Συγκεκριμένα, τον Φεβρουάριο του 1976 εκπροσώπησε τους ενωτικούς φοιτητές στις συναντήσεις-διαβουλεύσεις διαφόρων παραγόντων στο σπίτι του αείμνηστου Λέανδρου Ζαχαριάδη για την ίδρυση νέου κόμματος υπό τον Γλαύκο Κληρίδη.
«Τον Μάρτιο του 1976 ιδρύεται ο Δημοκρατικός Συναγερμός και φυσιολογικά στους ώμους μας πέφτει το βάρος της οργάνωσης της νεολαίας και ειδικότερα των φοιτητών. Ένα πάρα πολύ δύσκολο έργο το οποίο σε βάθος χρόνου γίνεται κατορθωτό με την ίδρυση της Πρωτοπορίας ως κομματικής φοιτητικής παράταξης, που εξελίχθηκε σε ένα φυτώριο στελεχών στη βάση των Ελληνοχριστιανικών ιδανικών. Παράλληλα αναπτύσσεται μια τεράστια δράση στα ευρωπαϊκά και διεθνή φοιτητικά και όχι μόνο φόρα, για την προώθηση του Κυπριακού σε πολύ δύσκολους καιρούς για το εθνικό μας θέμα, και την καταξίωση της Πρωτοπορίας στα προεδρικά των ευρωπαϊκών φοιτητικών οργανώσεων. Από τότε έχουν δημιουργηθεί στενοί δεσμοί και σχέσεις φιλίας με εκατοντάδες άτομα που παραμένουν μέχρι σήμερα.Ήταν ένας συνεχής αγώνας, με την πολιτικοποίηση των απόψεων και των ιδεολογιών. Ήμασταν τότε απομονωμένοι και καταδιωκόμενοι. Μέχρι το 1976 ο Κληρίδης ήταν συντεταγμένος με το Μακαριακό καθεστώς και υπήρχαν και διάφορες εσωτερικές φατρίες λόγω της δολοφονίας Γιωρκάτζη, όπου πολλοί θεωρούσαν τον Μακάριο ως υπαίτιο. Αρχίσαμε να οργανωνόμαστε και να αποκτούμε τότε νέους ιδεολογικούς προορισμούς. Από το 1976 μέχρι το 1978 δεν υπήρχε ιδεολογική ομοιογένεια και ούτε η ίδια ανάλυση του τι έγινε και τι μεσολάβησε στην τουρκική εισβολή», είπε.
ΕΡΓΑΣΙΑΚΟΣ ΣΤΙΒΟΣ
Στον εργασιακό στίβο μπήκε για πρώτη φορά το 1981.«Δημιουργήσαμε μαζί με τον τότε συνέταιρο μου μία βιοτεχνία φρουτοποτών, καφέ φραπέ και έτοιμων σαλατών με την επωνυμία BIOFOODS. Το 1984 αποχώρησα και δημιούργησα την ALIMENTA FOOD LTD η οποία δραστηριοποιείτο στον τομέα των πρώτων υλών ζαχαροπλαστικής και αρτοποιείας. Στην πορεία πούλησα τις εμπορικές δραστηριότητες της εταιρείας και αποφάσισα να μπω στον τομέα της εστίασης. Κατόπιν πλειστηριασμού κέρδισα τη διαχείριση παλιού αρχοντικού το οποίο το 1995 μετέτρεψα στο café Λευκοθέα (νυν Sitio). Το 1996 επεκτάθηκα στον τομέα της διασκέδασης ενοικιάζοντας από την ΣΕΚ το cine Mimoza το οποίο μετέτρεψα σε club με την επωνυμία Κινηματογράφος Club (νυν State Nightclub). Επειδή και τα δύο ήταν πρωτοπόρα και είχαν μεγάλη επιτυχία αφού αγκαλιάστηκαν από το κοινό, η προσοχή μου από τότε στράφηκε στον τομέα αυτό», σημείωσε.
Η CABLENET
Στο διάστημα από το 2000 μέχρι το 2004 έλαβε επίσης μέρος και πρωτοστάτησε με την εταιρεία Cablenet στη διεκδίκηση τηλεπικοινωνιακών υποδομών.
«Καταβάλαμε μεγάλη προσπάθεια να αλλάξουμε τον χάρτη της αγοράς και πετύχαμε μετά από κόπο να σπάσουμε τα μονοπώλια που είχαν διαμορφωθεί μεταξύ CYTA, Multichoice και LTV που μεσουρανούσαν τότε», θυμάται.
H AΝΑΠΤΥΞΗ ΤΟΥ ΧΑΡΤΟΦΥΛΑΚΙΟΥ
Τα επόμενα χρόνια όπως εξομολογείται ο Νίκος Βασιλείου, έδωσε έμφαση στο πώς να αναπτύξει περισσότερο το χαρτοφυλάκιο των εταιρειών του.
«Το 2010 δημιούργησα το Occhio Lounge Bar το οποίο ήταν ένα πρωτοποριακό lounge cocktail bar. Συνδυάσαμε τότε με μεγάλη επιτυχία το φαγητό με τη διασκέδαση. Τα επόμενα χρόνια έγινε και το Occhio Air που ήταν το πρώτο open air εστιατόριο διασκέδασης στη Λευκωσία. Στη συνέχεια με την κάθοδο και των παιδιών μου στην Κύπρο, Χρίστου και Αλέξανδρου, χρησιμοποιώντας τις εμπειρίες που αποκτήθηκαν, επεκτείναμε τις εργασίες μας και μπήκαμε στον χώρο των γαμήλιων δεξιώσεων με τη δημιουργία του Residence, του Boulevard και της Lapatsa, κάτω από τον όμιλο πλέον Occhio Hospitality Group.
Παράλληλα, από το 2014, δημιουργείται το “To Go” που είναι ένα one stop-shop σε ότι αφορά το φαγητό στο σπίτι, με πιάτα από σαλάτες μέχρι sushi, φαγητά σχάρας καθώς και street food, να συνυπάρχουν αρμονικά στο ίδιο μενού. Κατά τη διάρκεια της πανδημίας ο Όμιλος μεγαλώνει και εκμοντερνίζεται με τη δημιουργία δύο cloud kitchen restaurants, το Avocado με γεύσεις από τη μεξικάνικη κουζίνα, και το POKEPOKEBAOBAO!, που ειδικεύεται σε bao buns και παραδοσιακό χαβανέζικο sushi (Poke Bowl). Από το Μάρτιο του 2019 το εστιατόριο Sitio περνάει εκ νέου στα χέρια του ομίλου, με πλάνο πλήρους ανακαίνισης και ανανέωσης, που με την ολοκλήρωση των έργων στη Μακαρίου, ευελπιστούμε σε μία ολοκληρωτική αναγέννηση της αστικής Λευκωσίας. Το κτήριο-landmark πλέον, θα είναι ένα all day εστιατόριο/bar που θα συνάδει πλήρως με τις ανάγκες του 2022 και γενικότερα στους ρυθμούς της νέας Λευκωσίας. Τέλος, στα πλάνα επέκτασης του ομίλου βρίσκεται και ένα εστιατόριο το οποίο θα στεγάζεται στον επάνω όροφο του κτηρίου στη λεωφόρο Μακαρίου, το οποίο είμαστε πεπεισμένοι ότι θα αγκαλιαστεί από το κοινό», είπε.
ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΣΥΜΒΟΥΛΗ
Η καλύτερη συμβουλή που του έδωσαν στη ζωή του προήλθε από τη μητέρα του.
«Μου έλεγε, να είσαι πάντα τίμιος και ό, τι κάνεις να το κάνεις και να νιώθεις περηφάνια. Κανένας Σωκράτη μου, δεν μου χάρισε ούτε σεντ στη ζωή μου. Αντίθετα πλήρωσα και συνεχίζω να πληρώνω ακριβά και τις προσωπικές και τις πολιτικές μου φιλίες», υπογράμμισε.
Πρόσθεσε παράλληλα πως και ο ίδιος συμβουλεύει τους δύο του υιούς να συνεχίσουν να εργάζονται βασιζόμενοι στις δικές τους δυνάμεις, να είναι εργατικοί και τίμιοι και να μην τα βάζουν κάτω, όσες φορές και αν τους απογοητεύσει η ζωή.
ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΘΑΥΜΑΖΕΙ
Σε σχέση με την προσωπικότητα που θαυμάζει, δηλώνει φαν της πρώην Βρετανίας Πρωθυπουργού Μάργκαρετ Θάτσερ.
«Θαυμάζω την Θάτσερ που είχα την τύχη να γνωρίσω προσωπικά όταν ήμουν αντιπρόεδρος του ΕΔΣ (Ευρωπαίοι Δημοκράτες Φοιτητές), διότι έπαιρνε αποφάσεις για το εθνικό συμφέρον και έμενε μακριά από λαϊκισμούς. Την θαυμάζω επίσης και για το ότι τόλμησε να πάρει το κόστος της αντιμετώπισης των πανίσχυρων συντεχνιών. Σέβομαι επίσης απεριόριστα και τον αείμνηστο Αλέκο Μαρκίδη για την ακεραιότητα του χαρακτήρα του, και την τιμιότητα του. Η Κύπρος κατά την άποψη μου ατύχησε που δεν ευτύχησε να την κυβερνήσει ο Αλέκος Μαρκίδης», ανέφερε.
ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ
Σε σχέση με τα ενδιαφέροντα του, πέραν από την πολιτική και τα κοινά, τον ενδιαφέρει να παρακολουθεί ποδοσφαιρικές αναμετρήσεις και κυρίως την αγαπημένη του ομάδα ΑΠΟΕΛ. Του αρέσει επίσης και τον ξεκουράζει, όπως μας είπε, να διαβάζει βιβλία κυρίως πολιτικού περιεχομένου.
ΕΠΟΜΕΝΟΙ ΣΤΟΧΟΙ
Ως καταληκτικό σχόλιο σε σχέση με τους στόχους που έχει θέσει, μας ανέφερε πως επιθυμεί να δει την οικογένεια του, τα παιδιά του και τα εγγόνια του ευτυχισμένους. Θέλω να αφήσω πίσω μου ένα όνομα βαρύ, συνδεδεμένο με την τιμιότητα», κατέληξε..
