Εδώ είμαστε! Καλημέρα. Όλο και πιο κοντά στα Χριστούγεννα, που σίγουρα δεν θα τα ξεχάσουμε ποτέ. Ιδίως εκείνοι που γεύτηκαν τις επιπτώσεις αυτής της φοβερής γρίπης και που, με όσους έτυχε να μιλήσω όλοι μου έχουν πει το ίδιο πράγμα: Η ζωή μου πια είναι άλλη.

Τελικά, βεβαίως, δεν ήταν μια απλή γρίπη, αλλά προσωπικά δεν επιρρίπτω ευθύνες σε κανέναν που το έλεγε αυτό στην αρχή, παρά μόνο εάν επιμένει σε αυτό και τώρα. Τότε, ναι, υπάρχει πρόβλημα, και θα πρέπει να πάει να το κοιτάξει.

 

Γενικά, όσο μεγαλώνω λιγάκι, τόσο πιο πολύ καταλαβαίνω ότι οι γραφικές απόψεις γίνονται σοβαρές από τη στιγμή που και εμείς οι άνθρωποι των μίντια (που πλέον έχουμε γίνει πολλοί και ανεξέλεγκτοι με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης) δίνουμε σημασία σε αυτές, δίνουμε βήμα στους φορείς τους, και τις βοηθάμε να διαδίδονται, και μάλιστα με ταχύτητα γρηγορότερη, αλλά και με επιπτώσεις πολύ πιο σοβαρές ακόμα και από την εξάπλωση του θανατηφόρου ιού.

 

Βγαίνει ας πούμε ένας νέος και λέει μια μπαρούφα – ότι «εγώ δεν έχω πειστεί ότι “και καλά” υπάρχει αυτός ο ιός, και θα το πιστέψω μόνο όταν νοσήσει ένας δικός μου άνθρωπος» –  και εμείς το κάνουμε αυτό ηχητικό τζιγκλάκι, για να ομορφύνουμε (;) τις εκπομπές μας, ή να ανεβάσουμε τα ποσοστά τηλεθέασης. Ενδιαφέρον θα είχε, αντίθετα, εάν ψάχναμε και βρίσκαμε, τώρα που πέρασε λίγος καιρός από εκείνο το viral τζινγκλάκι, και ίσως να έχει πράγματι νοσήσει κάποιος δικός του άνθρωπος, εάν λέει ο νεαρός ακόμα το ίδιο…

 

«Ο Ερντογαν εμφανίζεται σε (όλες) τις τηλεοπτικές μας οθόνες περισσότερο από τον Έλληνα Πρωθυπουργό και κάθε άλλο πολιτικό. Στις “ειδήσεις” πρώτα λέει ο/η ρεπόρτερ τι λέει ο Ερντογαν και ύστερα βάζουν τον Ερντογαν να το λέει. Εθισμός; Συνωμοσία; Οχι! Αγνό, ανόθευτο ξευτιλικι..!» – Εύστοχο, παρεμφερές σχόλιο του γελοιογράφου Στάθη Σταυρόπουλου στο Twitter.

 

To 2021 θα είναι πολύ καλύτερη χρονιά από το 2020, γράφει στο τελευταίο του Newsletter για την τρέχουσα χρονιά, ο Μπιλ Γκέιτς  και εξηγεί το γιατί – αυτός ο σπουδαίος άνθρωπος, που εδώ στην χώρα μας, την πανέμορφη βέβαια αλλά και της φαιδράς πορτοκαλαίας συνάμα, υπάρχουν διάφοροι που τον θεωρούν υπεύθυνο για όλα τα δεινά της ανθρωπότητας, ενώ εάν έμπαιναν στον κόπο να διαβάσουν λίγο, και να σκεφτούν πιο πολύ, θα μάθαιναν ίσως πόσα σημαντικά έχει προσφέρει, σε πολλά επίπεδα : Μέχρι την άνοιξη του 2021, τα εμβόλια για τον COVID-19 για τα οποία ήδη θα έχετε διαβάσει πολλά στα ΜΜΕ, θα αρχίσουν να πλησιάζουν τη κλίμακα στην οποία θα έχουν παγκόσμια επίδραση. Τουλάχιστον, συμπληρώνει, στις πιο πλούσιες χώρες, η ζωή θα έχει πλησιάσει πολύ στην κανονικότητα που ξέραμε πριν την έναρξη της επιδημίας. Στο τελευταίο μου μπλογκ για φέτος, ρίχνω μια εις βάθος ματιά στις ιστορίες πίσω από μερικές από τις καινοτομίες που μας έχουν φέρει κοντά στην επιτυχία των εμβολίων. Το Ίδρυμά μας έχει παίξει, πιστεύω, κάποιο ρόλο σε κάποιες από αυτές τις επιτυχίες, αλλά αναφέρω επίσης και μερικές αποτυχίες μας. Βλέπω ελπιδοφόρα πράγματα στη χρονιά μπροστά μας, και νομίζω ότι θα σημειωθεί ουσιαστική πρόοδος και σε έναν άλλο πολύ σημαντικό τομέα, αυτόν της κλιματικής αλλαγής. Υπάρχουν αρκετοί λόγοι που με κάνουν αισιόδοξο. Ένας από αυτούς είναι μία σύνοδος κορυφής των Ηνωμένων Εθνών που θα γίνει στο Λονδίνο, και έχω βάσιμους λόγους να προσμένω από αυτήν να ληφθούν αποφάσεις με την εφαρμογή των οποίων μπορούμε να αποφύγουμε  μια κλιματική καταστροφή.