Έχουν γυριστεί κινηματογραφικές ταινίες με θέμα τον Doctor Dolittle, που είναι ένας φανταστικός κτηνίατρος, ο οποίος ανακάλυψε ότι καταλαβαίνει τη γλώσσα των ζώων και επικοινωνεί μαζί τους.
Φυσικά, η όλη υπόθεση του έργου παρέμενε στο χώρο της φαντασίας μέχρι πρόσφατα.

Το 2017 δυο ερευνητικές ομάδες βρήκαν τρόπο μετάφρασης δυο αγνώστων γλωσσών των ανθρώπων. Το 2020 το σύστημα τελιοποιήθηκε περισσότερο ώστε να περιλαμβάνει τα φωνητικά ζώων. Η νέα τεχνολογία τεχνητής νοημοσύνης χρησιμοποιείται για να καταλάβουμε τη γλώσσα των ζώων, τον τρόπο που επικοινωνούν. Η τεχνητή νοημοσύνη ευδοκιμεί σε τεράστιες ποσότητες πληροφοριών, που είναι δύσκολο να επεξεργαστεί άνθρωπος. Στο παρελθόν, ο άνθρωπος έπρεπε να γράψει το πρόγραμμα, σήμερα με τη νέα γενιά υπολογιστών αυτοπρογραμματίζονται.

Η ομάδα του Aza Raskin, ιδρυτή της ΜΚΟ Earth Species Project, που αποτελείται από ειδικούς στην τεχνητή νοημοσύνη, βιολόγους, περιβαλλοντιστές και άλλους επιστήμονες έχουν ήδη καταγράψει φωνητικά από διάφορα ζώα και προσπαθούν να τα αναλύσουν. Άλλη ομάδα Project Cetacean Translation Initiative (CETI) επικεντρώνονται σε ένα μόνο είδος, συγκεκριμένα τη φάλαινα φυσητήρα (sperm whale).

Ο επιστήμονας Shane Gero του Πανεπιστημίου Carleton της Ottawa παρακολουθεί και καταγράφει τα φωνητικά φαλαινών. Διαπίστωσε ότι υπάρχουν συγκεκριμένα μοτίβα ήχου μερικά από τα οποία έχει αποκωδικοποιήσει.

Η οικολόγος θάλασσας Michelle Fournet (Πανεπιστήμιο Cornell) και η ομάδας της κατέγραψαν τα φωνητικά, κραυγές φαλαινών που παρέμειναν σταθερές για δεκαετίες. Το εκπληκτικό είναι ότι δεν ήταν τυχαίες κραυγές αλλά σκόπιμες συγκεκριμένες κραυγές που ερμηνεύεται ότι μεταδίδουν κάποιου είδους πληροφορία ( π.χ. για τροφή). Η ομάδα της Fournet έχουν καταγράψει πολλές ώρες φωνητικών από φάλαινες στην περιοχή της Αλάσκας (1976-2012). Έχουν αναγνωρίσει 16 διαφορετικές κραυγές που καταγράφονται συστηματικά διαχρονικά.

Ο οικολόγος Christian Rutz του Πανεπιστημίου St Andrews της Σκωτίας, ειδικός για θέματα συμπεριφοράς ζώων, αφού μελέτησε για χρόνια το κοράκι δήλωσε ότι παρουσιάζουν αξιοσημείωτη εφευρετικότητα. Για παράδειγμα, κατέγραψε ένα κοράκι να παίρνει προσεκτικά ένα κλαδί, να αφαιρεί τα ανεπιθύμητα φύλλα με το ράμφος του και να δημιουργεί ένα γάντζο από ξύλο. Το κοράκι είναι τελειομανής, αν δεν του αρέσει θα το πετάξει και θα αρχίσει από την αρχή. Όταν το αποτέλεσμα το ικανοποιεί, σπρώχνει το εργαλείο του, το γάντζο, στη σχισμή του δέντρου και ψαρεύει ένα γρύλο που στριφογυρίζει απεγνωσμένα σε μια προσπάθεια να ξεφύγει. Ζούν σε σύνθετες κοινωνικές ομάδες και μπορεί να μεταδίδουν γνώσεις κατασκευής εργαλείων στα μικρά τους. Η ικανότητα της μίμησης ενυπάρχει και στα ζώα, ενώ η μάθηση με τη διδασκαλία είναι χαρακτηριστικό μόνο του ανθρώπου. Παρατήρησε επίσης, ότι η κάθε ομάδα έχει ξεχωριστές φωνητικές κραυγές.

Η αποκωδικοποίηση των φωνητικών είναι νέα εξέλιξη όταν υπάρχει ήδη η πεποίθηση ότι τα ζώα έχουν αισθήματα (καθηγητής Marc Bekoff του Τμήματος Οικολογίας και Εξελιγκτικής Βιολογίας του Πανεπιστημίου Colorado).

Ο βραβευθείς περιβαλλοντολόγος Carl Safina στο βιβλίο του Beyond Words: How Animals Think and Feel (2015) εξηγεί ότι τα ζώα έχουν αισθήματα, ενσυναίσθηση και ικανότητα σκέψης.

Παρακολουθώντας τα ζώα διαπιστώνουμε ότι παίζουν, χαίρονται, φοβούνται μπροστά στον κίνδυνο. Όσοι διαθέτουν σκυλάκι διαπιστώνουν ότι το καθένα έχει ξεχωριστή προσωπικότητα όπως και άγρια ζώα (π.χ. λύκοι).

Οι ελέφαντες επιδεικνύουν πράξεις συμπόνοιας (ενσυναίσθηση): αναφέρεται η ιστορία μιας γριάς που χάθηκε και την βρήκαν περιτριγυρισμένη απο ελέφαντες για προστασία από τις ύαινες. Φιλεύσπλαχνοι πίθηκοι και χιμπατζήδες βοηθούν τα αδύνατα μέλη της φυλής τους να εξασφαλίσουν την τροφή τους. Εχει παρατηρηθεί ότι άλογα πέφτουν σε κατάθλιψη όταν χάσουν σύντροφό τους (Jeffrey Kluger, 15/4/2013). Η Barbara King, συγγραφέας του βιβλίου  “How Animals Grieve,” εξηγεί ότι και τα ζώα θρηνούν με το δικό τους τρόπο.

Είναι γνωστή η ιστορία του Μεγάλου Αλέξανδρου με το άγριο άλογο, το Βουκεφάλα, τον οποίο μπόρεσε να ιππεύσει μόνο όταν τον γύρισε να μη βλέπει τη σκιά του, επειδή του προκαλούσε φόβο.
Έχουν καταγραφεί περιπτώσεις χιμπατζήδων που αρνούνται να εγκαταλείψουν το σώμα του νεκρού παιδιού τους, π.χ. στη Γουινέα μια μάνα κρατούσε το νεκρό παιδί της και δεν το αποχωριζόταν για μέρες. Οι bonobos κτυπούσαν το στήθος του νεκρού, ενώ ελέφαντες παρέμεναν δίπλα στο νεκρό για μέρες. Νεά έρευνα δείχνει ότι τα δελφίνια και οι φάλαινες αισθάνονται βαθειά μελαγχολία με το θάνατο δικού τους ( New Scientist). Ο Joan Gonzalvo του Tethys Research Institute, παρατήρησε ότι μια μάνα δελφίνι αρνιόταν να δεχτεί το θάνατο του παιδιού της και για 2 μέρες ανασήκωνε το νεκρό του σώμα στην επιφάνεια.

Τα ζώα έχουν νοημοσύνη και εκμεταλλεύονται την τεχνολογία που είναι το φυσικό συμπλήρωμα της φύσης αναφέρει ο Θ. Π. Τάσιος: «Η μελέτη της Τεχνολογίας των ζώων, δηλαδή της χρήσης εργαλείων και της κατασκευής τεχνημάτων, άρχισε περίπου απ’ την εποχή του Δαρβίνου που ανάφερε το εξής περιστατικό: τα κοράκια (Σκωτία) ανακάλυψαν πώς να ανοίγουν τις φιάλες τις οποίες οι γαλατάδες άφηναν το γάλα έξω απ’ τις πόρτες των σπιτιών. Οι χιμπατζήδες επιλέγουν κατάλληλη πέτρα για να σπάζουν ξηρούς καρπούς. Οι ουρακοτάγκοι εκλεπτύνουν με το στόμα τους κατάλληλα κλαράκια, για να τα χώσουν σε φωλιές τερμιτών μέσα σε κορμό δέντρων, να βγούν οι τερμίτες πάνω στο κλαράκι και να τους καταβροχθίσουν».

Τα ζώα επικοινωνούν μεταξύ τους συνεχώς. Η αποκωδικοποίηση των φωνητικών των ζώων θα συμβάλει στην προσπάθεια διατήρησης και ευημερίας των ζώων. Το όλο εγχείρημα παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον.