Πέντε Ρώσοι και Λευκορώσοι καταθέτες της πρώην Λαϊκής Τράπεζας δικαιώθηκαν με νέα απόφαση (δεύτερη υπόθεση) από το Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού, το οποίο επιδίκασε υπέρ τους αποζημιώσεις που φτάνουν τα €5,4 εκατ.

Η νέα καταδικαστική απόφαση εκδόθηκε από το ίδιο δικαστήριο που δικαίωσε για τους ίδιους λόγους άλλο κουρεμένο καταθέτη στις 8 Νοεμβρίου με το ίδιο σκεπτικό, ότι δηλαδή, «έχουν υποστεί βλάβη στην περιουσία τους και, ως εκ τούτου, δικαιούνται αποζημίωσης» για τις απώλειες που υπέστησαν εξαιτίας της απομείωσης των καταθέσεων στην Λαϊκή Τράπεζα το 2013, δυνάμει του περί «Εξυγίανσης Πιστωτικών και Άλλων Ιδρυμάτων Νόμο του 2013».

Με την απόφαση αυτή καταδικάστηκε η Κεντρική Τράπεζα και η Κυπριακή Δημοκρατία και αθωώθηκε η πρώην Λαϊκή.

Σύμφωνα με την απόφαση, η Κεντρική Τράπεζα της Κύπρου επέτρεψε όπως ο τραπεζικός τομέας επεκταθεί χωρίς έλεγχο  ή προστασία στα συμφέροντα των καταθετών, και χωρίς να παίρνει μέτρα αντιμετώπισης για την έλλειψη ρευστότητας, η οποία στην περίπτωση της  Λαϊκής Τράπεζας, από το 2010 διαπιστώθηκε, από την ίδια την ΚΤΚ, ότι  πιεζόταν.

Επιπρόσθετα, η  ΚΤΚ όφειλε, ανεξάρτητα από τις επιλογές και ενέργειες της Kυβέρνησης και παρ’ ότι υπήρχαν διαφωνίες από τον  τότε διοικητή της, στην πράξη, με την αδράνεια στην λήψη δραστικών μέτρων, συμπορεύτηκε με τις επιλογές της κυβέρνησης, η οποία αγνοούσε τις υποδείξεις των ειδικών, φοβούμενη το πολιτικό κόστος.

Ακόμα, η ΚΤΚ επίσης επέδειξε αμέλεια, σε συνέχεια με την παράλειψη να αξιολογήσει τις εξελίξεις που υπήρξαν τον Μάϊο του 2011 (όταν η ΚΔ  αποκλείστηκε από τις διεθνείς αγορές) και όταν 2 μήνες μετά, τον Ιούλιο του  2011, επήλθε η έκρηξη στο Μαρί με πολύ μεγάλες ζημιές, περίπου €2,3 δις.

Η απόφαση σημειώνει επίσης ότι η ΚΤΚ όφειλε να αξιολογήσει και τις παραλείψεις της κυβέρνησης που δεν αποτάθηκε για εξωτερική οικονομική βοήθεια δανεισμό έγκαιρα.

«Η ΚΤΚ γνώριζε τους κινδύνους και τους αποδέχτηκε, αδιαφορώντας για το αποτέλεσμα που ήταν η μη εξασφάλιση των συμφερόντων των καταθετών.  Η αδιαφορία στη λήψη αποτελεσματικών μέτρων έναντι της Λαϊκής, αποτέλεσε συμπεριφορά πέραν της συνήθους αμεριμνησίας για ένα ζήτημα οικονομικής φύσεως, που ήταν εφικτό να αντιμετωπισθεί ενώ υπήρχε το καθήκον, η θετική υποχρέωση, για  παρέμβαση και αντιμετώπιση των κινδύνων που ήταν και προβλέψιμοι αλλά και υπαρκτοί».

Το Δικαστήριο επέρριψε και ευθύνη στην Κυπριακή Δημοκρατία, γιατί δεν αποτάθηκε έγκαιρα στους ευρωπαϊκούς μηχανισμούς για δανεισμό, με δεδομένο ότι ο δανεισμός ήταν απαραίτητος γι’ αυτήν. Βασίστηκε, χωρίς σοβαρότητα και προγραμματισμό, στην επιλογή του δανεισμού, χωρίς να γνώριζε τις ανάγκες των τραπεζών, οι οποίες ήταν πολύ ψηλότερες από τις ανάγκες του κράτους, χωρίς σχέδιο Β, αναφέρεται στην απόφαση.

Τέλος διαπίστωσε ότι η απομείωση των καταθέσεων οφειλόταν στις αμελείς πράξεις της ΚΔ και στην σοβαρή αμέλεια της ΚΤΚ και όχι σε λόγους που αφορούν τους κανόνες της αγοράς. Η οικονομική κρίση, που έπληξε την Κύπρο το 2009, δεν αντιμετωπίστηκε ως θα έπρεπε από την κυβέρνηση.

Δικηγόροι των εναγόντων ήταν το δικηγορικό γραφείο Αντρέας Θεοφίλου.