Ο Δημήτρης Παπαδάκης ανοίγει τα χαρτιά του στον «Φ» σε σχέση με το πολιτικό μέλλον του ιδίου και της Αιχμής, τη νέας πολιτικής κίνησης που εξήγγειλε πρόσφατα. Ξεδιπλώνει τις πολιτικές θέσεις και στόχους της νέας αυτής κίνησης υπογραμμίζοντας πώς η Αιχμή δεν είναι και δεν πρόκειται ποτέ να γίνει μία νέα ΕΔΕΚ.
Πρόκειται όπως αναφέρει για μια σύγχρονη πολιτική κίνηση κοινωνικού χαρακτήρα που δεν διεκδικεί ιδεολογικές ταμπέλες αλλά εδραίωση στον πολιτικό χώρο. Για αυτό όπως εξηγεί και δεν βιάζεται να κατέλθει σε εκλογές διότι ο σκοπός της αιχμής όπως και του ιδίου προσωπικά δεν ήταν και δεν θα γίνει ποτέ η καρέκλα.
Σε σχέση με την ΕΔΕΚ δηλώνει πώς κάποιοι άλλοι της έβαλαν ταφόπλακα και ότι η κοινωνία είναι που θα τους κρίνει. Σημειώνει ακόμα ότι η προσπάθεια για τη δημιουργία νέας πολιτικής κίνησης ξεκίνησε, μεταξύ άλλων και από απογοητευμένα, πρώην ή αποστασιοποιημένα στελέχη και μέλη της ΕΔΕΚ, αλλά έχει αγκαλιαστεί από πολύ κόσμο, εκτός ΕΔΕΚ.
Εκφράζει την ανησυχία του για την άνοδο της ακροδεξιάς στην Ευρώπη, χαρακτηρίζοντας τον ως μία κοινή πρόκληση για όλες τις ευρωπαϊκές χώρες.
– Εξαγγείλατε ήδη τη δημιουργία νέας πολιτικής κίνησης, όπως αναμενόταν. Τι έρχεστε να προσθέσετε στο πολιτικό σκηνικό;
– Μια νέα φωνή, αυτή του Κύπριου πολίτη, ο οποίος ζητά μια πιο δίκαιη κοινωνία. Ζητά δίκαιη κατανομή του πλούτου και των βαρών της κοινωνίας, ζητά ένα αποτελεσματικότερο γενικό σύστημα υγείας, ζητά αξιοκρατία, κοινωνική δικαιοσύνη, σφαιρική και δωρεάν δημόσια παιδεία, με ανθρωποκεντρική προσέγγιση χωρίς βαθμοθηρικές προσεγγίσεις, αλλά ταυτόχρονα δίνοντας κίνητρο και εφόδια στα παιδιά για το μέλλον. Μια νέα φωνή για τον νέο, για τον επιστήμονα που διεκδικεί εργασία και αμοιβή αντάξια των σπουδών του, των κόπων του. Του νέου ανθρώπου που θέλει να προοδεύσει και να εργαστεί στα πιο παραγωγικά του χρόνια, με αξιοπρεπείς απολαβές. Της γυναίκας που δικαίως, ζητά ίσες ευκαιρίες, που ζητά ίση αμοιβή και αναγνώριση και κυρίως ίση αντιμετώπιση, τόσο στο εργασιακό όσο και στο κοινωνικό περιβάλλον. Η Αιχμή σκοπεύει στο να προάγει καινοτόμες ιδέες, με πρακτική εφαρμογή, που θα αντανακλούν και θα προσφέρουν λύσεις και διεξόδους στα προβλήματα της κοινωνίας, εστιάζοντας από τα καθημερινά προβλήματα μέχρι και το εθνικό ζήτημα. Η Αιχμή δεν έχει στόχο να προστεθεί στο πολιτικό σκηνικό ή στο πολιτικό σύστημα. Στοχεύει στο να προφέρει μια διαφορετική προσέγγιση, με πρακτική εφαρμογή και προτάσεις που θα προέρχονται από την κοινωνία για την κοινωνία. Θα είμαστε σκληρά απέναντι στα φαινόμενα διαφθοράς και διαπλοκής όπως και σε όλα τα φαινόμενα που παίρνουν πίσω τον τόπο μας και απογοητεύουν τους πολίτες. Δεν θα διστάσουμε, ούτε στιγμή, να συγκρουστούμε με αυτές τις λογικές.
– Γιατί δεν θα κατέλθετε στις ευρωεκλογές; Δεν είστε έτοιμοι; Θα ανέμενε κάποιος διεκδίκηση επανεκλογής στη θέση του ευρωβουλευτή… Τελικά ποιος είναι ο σκοπός σας;
– Δυο θητείες στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, μου έδωσαν τις γνώσεις, τα εφόδια και την αλληλεπίδραση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες και κουλτούρες, ώστε να επιστρέψω πίσω στην Κύπρο και να προσφέρω. Προσωπικά, η όποια υποψηφιότητα, δεν είναι προτεραιότητά μου, αλλά σε περίπτωση που θα καλούμουν να το πράξω, προκειμένου να ενισχυθεί ένα ψηφοδέλτιο, θα έθετα τον εαυτό μου στην διάθεση των πολιτών. Η οποιαδήποτε πολιτειακή θέση δεν είναι αυτοσκοπός και νομίζω πια είμαι σε θέση να προσφέρω το καλύτερο δυνατό στην Κύπρο μας και στον Κύπριο πολίτη. Η Αιχμή είναι μια κίνηση νεοσύστατη και σκοπός της δεν είναι η καρέκλα, γι’ αυτό και δεν βιάζεται να κατέλθει σε πολιτειακές εκλογές. Οι συνθήκες και οι πολίτες είναι αυτοί που θα καταδείξουν πότε είναι η κατάλληλη στιγμή, αυτή η νέα φωνή, να ακουστεί μέσα από οποιοδήποτε βήμα. Αλλά, προκειμένου να μπορέσει να προσφέρει στον πολίτη, την επιλογή και να αξιώσει την στήριξη της κοινωνίας, θα πρέπει να περάσει από την πολιτική ζύμωση και την παραγωγή πρακτικών θέσεων και λύσεων, για τα προβλήματα της κοινωνίας
-Όλο το προηγούμενο διάστημα είχατε πει ότι πραγματοποιούσατε επαφές και συνομιλούσατε με την κοινωνίας. Τι εισπράξατε; Ποιος ήταν το συμπέρασμα από αυτές τις επαφές; Θέλει η κοινωνία μια νέα πολιτική κίνηση;
– Εξακολουθώ, μέχρι και σήμερα, να βρίσκομαι σε διάλογο με την κοινωνία. Είναι άλλωστε μια σχέση συνεχούς αλληλεπίδρασης και όχι μια διαδικασία στριμωγμένη σε χρονοδιάγραμμα. Η κοινωνία είναι διχασμένη. Σίγουρα δεν χρειάζεται και δεν θέλει ένα από τα ίδια. Η αποστροφή των πολιτών, στο υφιστάμενο πολιτικό γίγνεσθαι, είναι έντονη. Κατά συνέπεια, η πρώτη αντίδραση στην δημιουργία νέας κίνησης πολιτικού – κοινωνικού χαρακτήρα αντιμετωπίζεται με μεγάλη επιφυλακτικότητα. Οι πολίτες προβληματίζονται, κατά πόσο μπορεί να υπάρξει κάτι πραγματικά καινούριο, κατά πόσο πρόκειται για μια κίνηση που θα στοχεύει, όπως και πολλοί άλλοι, στην διεκδίκηση της καρέκλας και όχι στον πολίτη. Είναι λογικοί αυτοί οι προβληματισμοί. Αλλά ακριβώς μέσα από τους προβληματισμούς και την επιφυλακτικότητα, πηγάζει και φαίνεται η ανάγκη για εκπροσώπηση, η ανάγκη για κάτι νέο, διαφορετικό, ριζοσπαστικό, από αυτά που οι πολίτες έχουν στο μυαλό τους. Αυτό είναι το στοίχημα της Αιχμής.
– Είχατε δηλώσει σε παλαιότερη συνέντευξη σας πώς στόχος δεν είναι η δημιουργία μιας νέας ΕΔΕΚ. Ποιοι συμμετέχουν σε αυτή την προσπάθεια; Είναι γνωστές προσωπικότητες;
– Πράγματι η Αιχμή δεν είναι μια νέα ΕΔΕΚ ούτε θα επιδιώξει να γίνει. Συμμετέχουν μεν σε αυτή την προσπάθεια άτομα τα οποία υπήρξαν μέλη ή αξιωματούχοι της ΕΔΕΚ αλλά συμμετέχουν επίσης και άτομα από άλλους πολιτικούς χώρους, πολλοί νέοι άνθρωποι, που δεν είχαν ενταχθεί σε κανένα πολιτικό χώρο στο παρελθόν, οι οποίοι, έχουν ταυτιστεί και πιστέψει στη νέα πνοή αυτής της κίνησης και ασφαλώς υπάρχει μια ανοικτή πρόσκληση προς όλα τα μέλη της κοινωνίας, που αισθάνονται ότι μπορούν να ενώσουν την δική τους φωνή, με τις αρχές της Δημοκρατικής αυτής Κίνησης. Θέλω επίσης να παρακινήσω, τόσο τα ΜΜΕ αλλά και την κοινωνία, να γνωρίσουν και τα άτομα του προσωρινού προεδρείου, που ανέλαβαν αυτή την ευθύνη, για όλες τις διεργασίες που πρέπει να γίνουν, ώστε να οδηγηθεί η Αιχμή, σε ένα Ιδρυτικό και Καταστατικό Συνέδριο. Πρόκειται για νέους ανθρώπους, με καινοτόμες, προοδευτικές ιδέες και με όρεξη για δουλειά. Ας μην εστιάζουμε λοιπόν, μόνο στις «γνωστές» προσωπικότητες που συμμετέχουν στην προσπάθεια αυτή, αλλά και σε αυτές τις εξαιρετικές προσωπικότητες, που ενδυναμώνουν την Αιχμή, και πιστέψτε με είναι πολλές.
– Βάζετε ταφόπλακα στην ΕΔΕΚ του Βάσου Λυσσαρίδη, με όλα αυτά, θα μπορούσε να σας πει κάποιος,. Ενός ιστορικού και αγωνιστικού κόμματος. Τι απαντάτε;
– Έχουν φροντίσει άλλοι να βάλουν ταφόπλακα στην ΕΔΕΚ και δυστυχώς, το έχουν πετύχει με τον καλύτερο τρόπο. Το κάθε κόμμα κρίνεται από την δράση του και η εκάστοτε «ηγεσία» του από τους πολίτες. Το έχω πει πολλές φορές και το ξαναλέω και τώρα: Η προσπάθεια αυτή, η οποία ξεκίνησε, μεταξύ άλλων και από απογοητευμένα, πρώην ή αποστασιοποιημένα στελέχη και μέλη της ΕΔΕΚ, έχει αγκαλιαστεί από πολύ κόσμο, εκτός ΕΔΕΚ. Η Αιχμή δεν απευθύνεται σε κανένα πολίτη, ως εναλλακτική επιλογή οποιουδήποτε κόμματος. Απευθύνεται στην κοινωνία των πολιτών, ως μια κίνηση που μπορεί να δυναμώσει την φωνή του, που θα προσπαθήσει να εξεύρει πρακτικές λύσεις στα προβλήματά του. Και όταν έρθει η στιγμή θα ζητήσει την στήριξη των πολιτών.
– Πού θα τοποθετούσατε την νέα πολιτική κίνησης; Αριστερότερα της ΕΔΕΚ και δεξιότερα του ΑΚΕΛ;
– Η Αιχμή δεν ετεροκαθορίζει την θέση της. Αυτοκαθορίζεται από τις θέσεις της. Οι ιδρυτικές θέσεις τις, όπως έχουν εξαχθεί και από την ανάγκη της κοινωνίας, έχουν δημοκρατικό χαρακτήρα, με έμφαση στην ανάγκη της κοινωνίας, ως συνόλου και κεντρικούς άξονες μια δημοκρατικότερη Κύπρο, με κοινωνική δικαιοσύνη, με ενισχυμένους και υγιείς θεσμούς και μέγιστη συμμετοχή των πολιτών στην λήψη αποφάσεων. Στόχος δεν είναι να κερδηθεί μια ταμπέλα ή μια θέση στον πολιτικό χάρακα, αλλά να εδραιωθεί η Αιχμή, ως κοινωνικό κίνημα, μέσα από την απήχηση των πολιτικών της θέσεων στην κοινωνία των πολιτών.
– Θα επιδιώξετε να ηγηθείτε αυτής της κίνησης και ποια είναι επόμενα βήματα που γίνουν; Το δικό σας πολιτικό μέλλον ποιο είναι;
– Είναι πολύ νωρίς να μιλήσουμε για κάτι τέτοιο. Αυτή τη στιγμή υπάρχει ένα εξαιρετικά ικανό προσωρινό προεδρείο, που αποτελείται από νέους, έξυπνους και ικανότατους ανθρώπους. Το ποιος θα ηγηθεί αυτής της πολιτικής κίνησης θα κριθεί σε ένα μελλοντικό δημοκρατικό συνέδριο. Το δικό μου πολιτικό μέλλον είναι να θέσω τις γνώσεις, την εμπειρία, τα εφόδια που απέκτησα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, τις διαπροσωπικές επαφές που δημιούργησα, στην υπηρεσία της κοινωνίας. Δεν ήμουν κυνηγός της καρέκλας και δεν θα γίνω.
– Για την ΕΔΕΚ ποια είναι η άποψη σας; Πώς βλέπετε την επόμενη μέρα;
– Η ΕΔΕΚ θα κριθεί από την κοινωνία και από τους πολίτες.
– Τα διάφορα ανοικτά μέτωπα που έχετε με τον Μαρίνο Σιζόπουλο που βρίσκονται; Είστε ενώπιον δικαστηρίου;
– Ναι, υπάρχουν κάποιες υποθέσεις, οι οποίες βρίσκονται στο Δικαστήριο και ακολουθούν την πορεία τους. Δυστυχώς όμως, η καθυστέρηση εκδίκασης των υποθέσεων αυτών, μας δίνει την αίσθηση ότι δεν υπάρχει άμεση και πραγματική απονομή δικαιοσύνης. Σε ένα ευνομούμενο κράτος, το οποίο σέβεται τους πολίτες του, θα έπρεπε να υπήρχαν τάχιστες διαδικασίες, για την τελική λήψη απόφασης. Στο σημείο αυτό, να σας θυμίσω ότι ήδη έχω κερδίσει την 1η υπόθεση απέναντι στον Μ. Σιζόπουλο, με απόφαση του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας, όπου με δικαιώνει, με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο, για την άρνηση μου, να εφαρμόσω τις παράνομες πρόνοιες, που εκβιαστικά απαιτούσε ο Μ. Σιζόπουλος και οι γύρω του, όπως άλλωστε αποδείχτηκε περίτρανα και από την κυκλοφορία του ηχητικού της συνομιλίας μας.
«Δυστυχώς η ακροδεξιά κερδίζει έδαφος και εδραιώνεται»
– Πώς βλέπετε να εξελίσσεται το πολιτικό σκηνικό στην Κύπρο και ποια η πρόβλεψη σας για τις επερχόμενες ευρωεκλογές;
– Μετά τις Προεδρικές εκλογές, υπήρξαν ανακατατάξεις, τόσο ανάμεσα στα κόμματα, όσο και στο εσωτερικό τους. Άλλωστε μην ξεχνούμε ότι ο ίδιος ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, εκλέγηκε χωρίς την επίσημη υποστήριξη, ενός εκ των δυο μεγάλων κομμάτων, επειδή υποστηρίχθηκε από την κοινωνία των πολιτών, με ένα ρεύμα πρωτόγνωρο για τα δεδομένα της Κύπρου, τουλάχιστον των τελευταίων δεκαετιών. Αυτό από μόνο του, προδίδει ένα ρευστό πολιτικό περιβάλλον και μια διάθεση της κοινωνίας να ξεφύγει από το παραδοσιακό. Από την άλλη, η άνοδος των ακροδεξιών κινημάτων στην Ευρώπη και η όξυνση των ρατσιστικών τάσεων, πάσης φύσης, εντείνει την πόλωση. Είναι λοιπόν δύσκολο να προβεί κάποιος σε ασφαλείς προβλέψεις. Δεν αναφέρομαι στην κατανομή των εδρών, αυτή καθ΄ αυτή, αλλά ευρύτερα στον πολιτικό χάρτη, που ιδιαίτερα στις ευρωεκλογές, έχει ξεχωριστή σημασία, καθώς αντανακλά την εικόνα και την απήχηση ενός σχηματισμού σε παγκύπριο επίπεδο.
– Η ακροδεξιά κερδίζει έδαφος παντού. Ποια η ανάλυση σας για αυτό το φαινόμενο;
– Δυστυχώς η ακροδεξιά κερδίζει έδαφος και εδραιώνεται επίσης, με ταχύτατους ρυθμούς, στις νεαρές ηλικίες. Πουλώντας τον μύθο, των δήθεν επαναστατών, πλασάρουν τις πιο συντηρητικές απόψεις, με λαϊκίστικο τρόπο και βρίσκουν έρεισμα στις ανασφάλειες των πολιτών. Βρίσκουν έρεισμα στην οργή και στις ανασφάλειες, που δημιουργήθηκαν στην κοινωνία και φορτώνουν κάθε κοινωνικό πρόβλημα, στις ράχες της μετανάστευσης. Χωρίς να προτείνουν καμία εφικτή πρόταση, φανατίζουν το πλήθος, πουλώντας δήθεν επαναστατικές και δήθεν εναλλακτικές ιδέες. Ο πυρήνας των ακροδεξιών ομάδων και κινημάτων, σε όλη την Ευρώπη, ξεκινά από το θέμα της μετανάστευσης. Ένα πρόβλημα που έχρηζε και χρήζει συνεχούς διαχείρισης. Η Ευρώπη απέτυχε να δράσει με ομαδικότητα και αποφασιστικότητα και ορισμένα κράτη, δρουν με τον γνωστό εγωιστικό τους τρόπο, επιβαρύνοντας έτσι τα κράτη πρώτης γραμμής, όπως είναι η Κύπρος. Σε αυτό βεβαίως έρχεται να προστεθεί η απουσία βούλησης και δράσης από πλευράς της Κύπρου, η οποία τα προηγούμενα χρόνια άντλησε τεράστια ποσά σε κονδύλια για διαχείριση του μεταναστευτικού, αλλά απέτυχε να καθορίσει και να εξεύρει πραγματικούς τρόπους διαχείρισης του προβλήματος, μεθόδους ενσωμάτωσης και εξέτασης των αιτήσεων πολιτικού ασύλου σε τάχιστο χρόνο κ.α. Η μετανάστευση όμως και οι ρατσιστικές τάσεις, αποτέλεσαν μόνο την αφορμή για την ενίσχυση των ακροδεξιών λαϊκίστικών ρευμάτων. Η ανασφάλεια της κοινωνίας, η φτωχοποίηση της μεσαίας τάξης, με την αντίστοιχη αύξηση του πληθωρισμού, οδηγούν την κοινωνία σε απόγνωση και την καθιστούν έρμαιο των λαϊκίστικών ακραίων απόψεων, που όμως δεν παρέχουν λύση, παρά μόνο δημιουργούν περισσότερα και βαθύτερα ρήγματα στην κοινωνία, στην δημοκρατία και στην ευνομούμενη πολιτεία, που επιδιώκουν οι δημοκρατικές δυνάμεις. Αυτό που βλέπουμε να συμβαίνει σε όλη την Ευρώπη, με την άνοδο της ακροδεξιάς είναι, μεταξύ άλλων, η καταπίεση των μειονοτήτων, η στοχοποίηση και δαιμονοποίηση της διαφορετικότητας, καθώς και η εδραίωση του bulling στην κοινωνία, στα σχολεία, στους χώρους εργασίας. Η άνοδος της ακροδεξιάς είναι κοινωνικό φαινόμενο και πρόκληση για κάθε κράτος ξεχωριστά αλλά και για την Ευρωπαϊκή Οικογένεια.
