Ισχυρά πολιτικά μηνύματα προς διάφορες κατευθύνσεις στέλνει ο τέως αναπληρωτής πρόεδρος του κόμματος και πρόεδρος του Ινστιτούτου «Γλαύκος Κληρίδης», Χάρης Γεωργιάδης.
Προειδοποιεί για την άνοδο της ακροδεξιάς, η οποία βρίσκει ζωτικό πολιτικό χώρο που αφήνει ακάλυπτο η κεντροδεξιά και με όπλο τη δημαγωγία και τον λαϊκισμό κερδίζει συνεχώς έδαφος. Τονίζει την ανάγκη για έκφραση ξεκάθαρων πολιτικών θέσεων και υποδεικνύει ότι εάν δεν αφυπνιστεί άμεσα η κεντροδεξιά υπάρχει σοβαρός κίνδυνος για την Δημοκρατία εξαιτίας της ενίσχυσης των ακραίων κομμάτων.
Ο Χάρη Γεωργιάδης τοποθετείται και για τις διεργασίες που έγιναν από πλευράς ηγεσία του Δημοκρατικού Συναγερμού σε σχέση με τις επερχόμενες εκλογές και σχολιάζει τις αντιδράσεις που υπάρχουν και την όλη περιρρέουσα για το κλίμα που επικρατεί στο κόμμα ως συνέχεια της ήττας στις προεδρικές εκλογές.
Δηλώνει πώς δεν θα ήθελε να δει ούτε το ΑΚΕΛ να πανηγυρίζει, αλλά ούτε και το ΕΛΑΜ και καλεί τον κόσμο του Δημοκρατικού Συναγερμού να σταθεί δίπλα στην παράταξη. Την ίδια ώρα όμως νουθετεί και την νέα ηγεσία για την ευθύνη της για έκφραση καθαρών και στοιβαρών πολιτικών θέσεων.
– Ένας χρόνος μετά τις προεδρικές εκλογές και δέκα μήνες διακυβέρνησης Νίκου Χριστοδουλίδη. Πώς βλέπετε να διαμορφώνετε το πολιτικό σκηνικό;
– Δεν νομίζω να έχει ξεκαθαρίσει το πολιτικό σκηνικό. Σχεδόν όλα τα πολιτικά κόμματα αντιμετωπίζουν δυσκολίες και παρουσιάζονται ευάλωτα, καθώς διανύουμε μια περίοδο ανασύνταξης και αναδιάταξης. Η κυβέρνηση δεν φαίνεται να έχει βρει τον βηματισμό της. Και οι πολίτες από την πλευρά τους, είναι μάλλον αποστασιοποιημένοι και προβληματισμένοι. Το ζητούμενο για τα κόμματα είναι να προσδιορίσουν εκ νέου τον ρόλο τους. Και όταν λέω να προσδιορίσουν τον ρόλο τους, δεν εννοώ εάν ανήκουν στη συμπολίτευση ή την αντιπολίτευση. Αλλά εάν έχουν διακριτό πολιτικό και ιδεολογικό στίγμα, εάν έχουν ένα αξιόπιστο πλαίσιο αρχών και πεποιθήσεων και εάν είναι σε θέση τελικά, να συνεχίζουν να εκφράζουν και να εκπροσωπούν μια σημαντική μερίδα της κοινωνίας. Αυτό σίγουρα αναμένω και προσδοκώ από τη δική μου παράταξη.
– Με την απόσταση πλέον του χρόνου, τι θεωρείτε πήγε λάθος σε εκείνη την προεκλογική; Και γιατί οι πληγές παραμένουν ακόμα ανοικτές;
– Έγιναν σοβαρότατα λάθη. Οι εκλογές χάθηκαν πολύ πριν την εκλογική αναμέτρηση του Φλεβάρη. Δεν θέλω όμως να αναξέσω πληγές. Πρέπει να σταματήσουμε να περιστρεφόμαστε γύρω από εκείνα τα λάθη και να κοιτάξουμε μπροστά.
– Θα μπορέσει ο ΔΗΣΥ να αφήσει πίσω του εύκολα αυτό το κεφάλαιο της ιστορίας; Υπάρχει μια περιρρέουσα για διάφορες υπόγειες παρεμβολές και τρικλοποδιές στην προσπάθεια της ηγεσίας. Εσείς πώς τα βλέπετε όλα αυτά;
– Μόνο και μόνο που τίθεται το ερώτημα, σημαίνει ότι υπάρχει ζήτημα. Και με λυπεί. Δεν πρέπει να καθοδηγούν τη συμπεριφορά μας τα δικαιολογημένα ή αδικαιολόγητα παράπονα και πικρίες. Έχουμε υποχρέωση να σταθούμε όλοι με εντιμότητα και ειλικρίνεια δίπλα στην παράταξη, δίπλα στη νέα ηγεσία, δίπλα στον κόσμο μας. Και την ίδια ώρα, η νέα ηγεσία οφείλει να αναλάβει τις ευθύνες της και να ηγηθεί με τρόπο σοβαρό, στιβαρό και αξιόπιστο.
– Με αφορμή και τις διεργασίες για τις εκλογές της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, εγείρεται από ορισμένους και θέμα για την στάση κάποιων συναγερμικών, στις προεδρικές εκλογές. Για παράδειγμα στην περίπτωση της Πάφου. Θεωρείτε ότι σωστά πράξατε τότε όταν εξετάσετε το θέμα; Πρέπει να γίνει ξανά συζήτηση; Ποια η άποψη σας για όλα αυτά;
– Το μεγάλο μας σφάλμα σε σχέση με αυτό το ζήτημα ήταν η ατολμία και η αναποφασιστικότητα. Κρατούσαμε το ζήτημα ανοικτό, χωρίς να παίρνουμε ξεκάθαρη θέση, είτε προς τη μια, είτε προς την άλλη κατεύθυνση. Άρα εάν με ρωτάτε εάν πρέπει να ανοίξει ξανά το ίδιο ζήτημα, δύο ολόκληρα χρόνια μετά την έγερση του και μετά που λήφθηκαν τελικά αποφάσεις τόσο από τον προηγούμενο πρόεδρο όσο και από τη νέα ηγεσία, θα σας έλεγα όχι. Επιτέλους ας κοιτάξουμε μπροστά και ας είμαστε πιο προσεκτικοί και συνετοί στο μέλλον.
– Δέχεται κριτική η Κυβέρνηση η ηγεσία της παράταξης για τις διεργασίες σε ο,τι αφορά τις εκλογές για την Τ.Α. Επικρίθηκε για το θέμα των δημοσκοπήσεων. Θα μπορούσε να γινόταν καλύτερη διαχείριση;
– Τις δημοσκοπήσεις δεν πρέπει να τις αγνοούμε, ούτε όμως πρέπει να υποκαθιστούν το ρόλο της πολιτικής ηγεσίας. Εν πάση περιπτώσει, μπροστά μας έχουμε τώρα τις διπλές εκλογές του Ιούνη. Είναι η ώρα της συστράτευσης και όχι της μεμψιμοιρίας και των παραπόνων. Εκεί πρέπει να εστιάσουμε. Μάλιστα θεωρώ πως επείγει και το κλείσιμο του ψηφοδελτίου για τις Ευρωεκλογές.
– Συζητήθηκε πολύ η υποψηφιότητα Νίκου Τορναρίτη στη Λευκωσία. Η άποψη σας ποια είναι;
– Οι εκλογές είναι πολιτικές. Και οι επιλογές που έχουμε μπροστά μας στο Δήμο της Λευκωσίας επίσης είναι πολιτικές. Έχουμε από τη μια τον Νίκο Τορναρίτη που στηρίζεται από ΔΗΣΥ, ΔΗΚΟ και ΔΗΠΑ και έχουμε από την άλλη τον υποψήφιο που στηρίζει το ΑΚΕΛ. Για λόγους εξόχως πολιτικούς, στηρίζω την υποψηφιότητα Τορναρίτη με όλες μου τις δυνάμεις.
– Απώλειες ποσοστών ή πρωτιάς για τον ΔΗΣΥ τι θα σημαίνει; Η δεν θεωρείτε ότι είναι πιθανό αυτό το σενάριο;
– Τα πράγματα είναι δύσκολα και δεν υπάρχει κανένα περιθώριο εφησυχασμού. Σίγουρα δεν θα ήθελα να δω να πανηγυρίζει το ΑΚΕΛ που είναι ένα κόμμα που ποτέ δεν κατάφερε να εκσυγχρονιστεί και να αποβάλει τα δόγματα του παρελθόντος, ή το ΕΛΑΜ που προτάσσει τη δημαγωγία και τα συνθήματα. Δεν μπορούν αυτές οι δυνάμεις να οδηγήσουν την πατρίδα μας μπροστά. Γι’ αυτό και θεωρώ ότι ο τόπος μας χρειάζεται ένα ισχυρό και συγκροτημένο Δημοκρατικό Συναγερμό.
– Τις πολιτικές τοποθετήσεις και θέσεις του ΔΗΣΥ πώς τις βλέπετε; Η ηγεσία του κόμματος δέχεται συχνά κριτική για έλλειψη πολιτικών θέσεων και έλλειψη πολιτικού προσανατολισμού;
– Δεν θα βιαστώ να κρίνω μια ηγεσία που ανέλαβε πριν από 10 μήνες. Η νέα ηγεσία χρειάζεται χρόνο και στήριξη. Αλλά την ίδια ώρα είναι πράγματι σημαντικό για την παράταξη μας να διαθέτει ένα καθαρό πλαίσιο πολιτικών θέσεων. Να τονίσουμε ξανά τα πιστεύω και τις πεποιθήσεις μας. Να επανασυνδεθούμε πολιτικά με εκείνη τη μεγάλη και σημαντική μερίδα της κοινωνίας που πάντοτε εμπιστευόταν τον ΔΗΣΥ. Αυτό δεν μπορεί να γίνει μόνο με καθημερινές ανακοινώσεις για την επικαιρότητα. Πρέπει να γίνουν περισσότερα. Πρέπει να δώσουμε στους πολίτες καλούς λόγους για να συνεχίσουν να είναι κοντά στην παράταξη.
– Λέγεται συχνά ότι είμαστε στην εποχή των «απολιτίκ» πολιτικών και ηγετών της εικόνας. Συμφωνείτε με αυτή τη θέση;
– Τι να σας πω… ελπίζω πως όχι. Πάντως για μένα η πολιτική δεν είναι η εικόνα. Πολιτική είναι να βγαίνεις μπροστά στα δύσκολα. Να έχεις θέσεις για τα μεγάλα και τα σημαντικά. Να δίνεις πολιτικές μάχες για τις ιδέες και τα πιστεύω σου. Είναι η ετοιμότητα να στέκεσαι ακόμη και απέναντι στην κοινή γνώμη για να υπηρετήσεις το δημόσιο συμφέρον και το καλό του τόπου σου. Εξάλλου, η ασφάλεια, η πρόοδος και η προοπτική κάθε κοινωνίας και κάθε έθνους, δεν είναι με τις δημόσιες σχέσεις που διασφαλίζονται.
– Υπάρχουν ευθύνες στην Δεξιά για την άνοδο της ακροδεξιάς;
– Κατά κύριο λόγο ναι, είναι οι αστοχίες και οι αδυναμίες της κεντροδεξιάς και της δεξιάς που ανοίγουν τον δρόμο στην ακροδεξιά. Δυστυχώς στην Ευρώπη και αλλού, κόμματα της κεντροδεξιάς συχνά ξεχνούν την πολιτική και ιδεολογική τους πυξίδα. Ίσως ευθύνεται η ψευδής αντίληψη ότι οι ιδέες υποχωρούν, ίσως ευθύνεται αυτή η τάση προς την απολιτίκ προσέγγιση, αλλά αφήνεται ζωτικός πολιτικός χώρος τον οποίο σπεύδουν να καλύψουν τα άκρα, με εργαλείο τη δημαγωγία και τον λαϊκισμό. Όμως όλα όσα συμβαίνουν γύρω μας, πρέπει να μας υπενθυμίσουν ότι τίποτα δεν είναι διασφαλισμένο και η μάχη των ιδεών ποτέ δεν τελειώνει.
Και η σύγχρονη ευρωπαϊκή κεντροδεξιά πρέπει να επανακτήσει το χαμένο έδαφος. Πρέπει να μιλήσουμε για την ελεύθερη οικονομία και την ατομική πρωτοβουλία και να αντιταχθούμε στην συνεχή επέκταση του κρατισμού σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο. Να μιλήσουμε για τον καλώς νοούμενο πατριωτισμό, για την άμυνα και την ασφάλεια, για την ανάγκη η Ευρώπη και η Δύση να σταθεί ενωμένη απέναντι σε αυταρχικά και απολυταρχικά καθεστώτα. Να βγούμε μπροστά στο θέμα της ανεξέλεγκτης και παράνομης μετανάστευσης που απειλεί να διαβρώσει τον κοινωνικό ιστό της Ευρώπης.
Να μιλήσουμε για την παιδεία, τη γνώση, την αριστεία και την επιστημονική πρόοδο. Να απορρίψουμε τις υπερβολές και τα παράλογα της woke κουλτούρας που έχει φτάσει στο σημείο να αμφισβητεί την έννοια των φύλων και της οικογένειας και η οποία επιχειρεί να φιμώσει την ελευθερία στο όνομα της ελευθερίας. Εάν η κεντροδεξιά δεν ξυπνήσει από τον λήθαργο της και δεν αποβάλει τα δεσμά που η ίδια έχει επιβάλει στον εαυτό της, τότε φοβάμαι πως έρχονται δύσκολες μέρες για τη δημοκρατία.
– Αυτά ισχύουν και για την Κύπρο;
– Βεβαίως. Πολλές φορές έχω πει ότι άλλο είναι να εκφράζεις τη σύγχρονη κεντροδεξιά και άλλο να ρέπεις στην κεντροαριστερά. Εάν η κεντροδεξιά κινηθεί προς τα αριστερά, ή εάν παρασυρθεί σε μια απολιτίκ προσέγγιση, τότε θα αφήσει έδαφος για την ακροδεξιά. Γι΄ αυτό και θεωρώ αναγκαία μια καθαρή και τολμηρή κεντροδεξιά πολιτική πρόταση την οποία ο ΔΗΣΥ μπορεί και πρέπει να εκφράσει, με τρόπο μάλιστα που θα καλύπτει την κοινωνική πλειοψηφία. Γιατί είμαι πεπεισμένος ότι το πλειοψηφικό ρεύμα δεν έλκεται ούτε από την δογματική αριστερά, ούτε από τη δημαγωγική ακροδεξιά.
– Ανησυχείτε καθόλου για την οικονομία; Πώς βλέπετε την μέχρι τώρα οικονομική πολιτική της Κυβέρνησης και ποιους θεωρείτε τους μεγαλύτερους κίνδυνους;
– Έχουν επιβεβαιωθεί οι εκτιμήσεις μας ότι δεν προκύπτει στο παρόν στάδιο ούτε δημοσιονομικός εκτροχιασμός, ούτε κίνδυνος ύφεσης. Η αναπτυξιακή δυναμική παραμένει ικανοποιητική και ο προϋπολογισμός είναι ισοσκελισμένος. Την ίδια ώρα όμως, θεωρώ πως έχει επιβεβαιωθεί και η βασική μας μεσοπρόθεσμη ανησυχία που είναι η διόγκωση της δημόσιας υπηρεσίας. Οι μαζικές προσλήψεις στο δημόσιο είναι βόμβα στα θεμέλια της οικονομία μας. Ειδικά εάν συνυπολογιστεί η επίπτωση της ΑΤΑ και των άλλων έμμεσων αυξήσεων.
Όταν έγκαιρα προειδοποιούσαμε για αυτό το ζήτημα, κάποιοι μας στόλιζαν με χαρακτηρισμούς ότι λαϊκίζουμε. Τώρα όλοι λένε ότι ανησυχούν. Με λίγα λόγια, είναι σημαντικό να διατηρηθούν τα δημοσιονομικά περιθώρια όχι μόνο βραχυπρόθεσμα αλλά και σε μεσοπρόθεσμο ορίζοντα επειδή η διεθνής αβεβαιότητα είναι μεγάλη και μπορεί να προκύψουν κίνδυνοι. Είναι επίσης σημαντικό να συνεχιστούν οι μεταρρυθμίσεις και τα αναπτυξιακά έργα και να προσδιοριστούν περαιτέρω φορολογικά κίνητρα και ελαφρύνσεις που θα συνεχίσουν να δίνουν ώθηση στην αναπτυξιακή δραστηριότητα και τις επενδύσεις.
– Σε προσωπικό επίπεδο ισχύει η απόφαση σας να αποχωρήσετε από την πολιτική ή κάνετε δεύτερες σκέψεις;
– Η απόφαση μου ισχύει. Δεν θα διεκδικήσω ξανά βουλευτική έδρα ή οποιαδήποτε άλλη κομματική ή πολιτική θέση. Όμως πάντα θα είμαι κοντά στην παράταξη, πάντα θα με ενδιαφέρει η πολιτική και πάντα θα αγωνιώ για το μέλλον της πατρίδας μας.
– Τη στάση του κόμματος έναντι της Κυβέρνησης πώς την αξιολογείτε; Είναι για πολλούς ένας επικίνδυνος ακροβατισμός η στάση του ΔΗΣΥ απέναντι στην Κυβέρνηση Νίκου Χριστοδουλίδη…
– Υπάρχει σίγουρα ένα ζήτημα. Πρώτη φορά αντιμετωπίζει ο ΔΗΣΥ ανάλογο σκηνικό. Να είναι το κόμμα στην αντιπολίτευση αλλά απέναντι να υπάρχει ένας κεντροδεξιός πρόεδρος, ο οποίος ηγείται μιας κεντροδεξιάς κυβέρνησης, η οποία σε σειρά ζητημάτων δηλώνει ότι συνεχίζει τις πολιτικές της δικής μας κυβέρνησης, δεχόμενη μάλιστα επί αυτού την κριτική του ΑΚΕΛ.
Προσεγγίζει με λίγα λόγια ο πρόεδρος και η κυβέρνηση το δικό μας πολιτικό πεδίο. Άρα τι πρέπει να πράξει ο ΔΗΣΥ; Να ξεκινήσει να πετροβολεί την κυβέρνηση από τους πρώτους μήνες για να αποδείξει τη διαφορετικότητα του; Αυτό θα ήταν σφάλμα. Να μετακινηθεί από τις θέσεις του από φόβο μην ταυτιστεί με την κυβέρνηση; Επίσης θα ήταν σφάλμα. Να μετατραπεί σε ουραγό της κυβέρνησης και να μην τολμά να εκφράσει διαφωνία; Αυτό και εάν είναι σφάλμα. Δική μου θέση είναι πως ο ΔΗΣΥ πρέπει με αξιοπιστία και πολιτική επάρκεια να διατηρήσει το πολιτικό του πεδίο. Να εκφράσει με αυτοπεποίθηση και καθαρότητα τις δικές του θέσεις. Και να μην φοβάται είτε την πολιτική συμπόρευση με την κυβέρνηση εκεί που αυτή προκύπτει, είτε την διαφοροποίηση και την ενάσκηση κριτικής εκεί που αυτή επιβάλλεται.
– Η Κυβέρνηση βρίσκεται συχνά στην μέγγενη της κριτικής. Υπάρχει η αίσθηση ότι επικρατεί μία απογοήτευση στην κοινωνία. Εσάς ποια είναι η άποψη σας; Τι βαθμό θα βάζετε στη διακυβέρνηση Νίκου Χριστοδουλίδη
– Τώρα αυτό ότι βρίσκεται στη μέγγενη της κριτικής η κυβέρνηση δεν το καταλαβαίνω. Τόσο σύντομα ξεχνάμε την απόλυτη και μηδενιστική κριτική που αντιμετώπιζε η δική μας κυβέρνηση; Σε σύγκριση με εκείνο το σκηνικό θεωρώ ότι η κυβέρνηση Χριστοδουλίδη έχει απολαύσει μέχρι σήμερα μια παρατεταμένη περίοδο ανοχής. Όμως, χωρίς καν να έχει ανοίξει έστω και ένα μεγάλο κεφάλαιο, χωρίς να έχει λάβει ούτε μια δύσκολη ή μη-δημοφιλή απόφαση, η κυβέρνηση φαίνεται να δυσκολεύεται. Δίνει την εικόνα ότι περιορίζεται στην καθημερινή διαχείριση.
Στα θετικά καταγράφω τη γενική κατεύθυνση τόσο της εξωτερικής όσο και της οικονομικής πολιτικής. Η κυβέρνηση ευθέως τονίζει ότι ο προσανατολισμός της χώρας είναι δυτικός. Τα μηνύματα που λαμβάνω από Ευρώπη, Αμερική και Ισραήλ είναι θετικά και αυτό με ικανοποιεί, όπως επίσης με ικανοποιεί το γεγονός ότι η κυβέρνηση έχει φέρει ένα ισοσκελισμένο προϋπολογισμό. Όμως πέρασε ένας χρόνος και δεν έχω ακούσει μέχρι σήμερα ποια είναι τα 5-6 μεγάλα θέματα που θέλει να προωθήσει. Πολύ σωστά συνεχίζει να υλοποιεί κάποια σημαντικά κεφάλαια που είχε βάλει μπροστά η δική μας κυβέρνηση. Οι δικές της πρωτοβουλίες ποιες είναι;
