Με αφορμή την κυκλοφορία του νέου της βιβλίου και την παρουσίασή του στην Κύπρο, η best seller συγγραφέας με εκατομμύρια πωλήσεις μιλά για το… βασίλειο του ροζ της.

Βραβεία, χιλιάδες αναγνώστες, εκατομμύρια πωλήσεις, τηλεοπτική μεταφορά βιβλίου σας και το όνομά σας φιγουράρει ανάμεσα σε αυτό του Καζαντζάκη, Ντοστογιέφσκι, Καβάφη, Λουντέμη και στους πιο ευπώλητους συγγραφείς στην Ελλάδα. Υποθέτω ότι εκπλήσσουν ακόμα κι εσάς όλα αυτά; Όταν τα συνειδητοποιώ, κι αυτό συμβαίνει σπάνια, δεν ξέρω αν εκπλήσσομαι, αλλά σίγουρα νιώθω ευλογημένη από την αγάπη των αναγνωστών η οποία με έφερε εδώ που είμαι σήμερα… Επιπλέον θα υπήρχε το στοιχείο της έκπληξης, αν ξυπνούσα ένα πρωί και όλα τα παραπάνω είχαν συμβεί ως δια μαγείας. Δούλεψα και δουλεύω με αγάπη και ενθουσιασμό, για κάθε βιβλίο, για κάθε παρουσίαση που κάνω.

Υπάρχουν όμως στιγμές που νιώθετε ότι χάθηκε ο δρόμος; Ότι το άγχος για να βγει άλλο ένα best seller υπερισχύει της χαράς του γραψίματος; Σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να χαθεί ούτε ο δρόμος, ούτε η χαρά της δημιουργίας και ο λόγος είναι απλός: όταν ξεκινώ να γράψω ένα καινούριο βιβλίο, τα προηγούμενα δεν υπάρχουν στο μυαλό μου. Είναι έρωτας η συγγραφή κι όταν ζεις με πάθος και ένταση ένα νέο έρωτα δεν υπάρχει χώρος για να σκεφτείς όσα έζησες με τον παλιό! Ούτε επιτρέπεται να έχεις το άγχος να ξεπεράσεις τον προηγούμενο. Εξάλλου για να προχώρησες, σημαίνει ότι ξεπέρασες!

Τα βιβλία σας έχουν μεταφραστεί, έχουν αγοραστεί από εκατοντάδες χιλιάδες αναγνώστες, έχετε κερδίσει βραβεία για το έργο σας. Είναι δύσκολο να ξεπεραστεί μια προηγούμενη επιτυχία; Με την πάροδο των χρόνων, αυτό σας αγχώνει; Αν αισθανόμουν τέτοιο άγχος, τότε θα είχα σταματήσει να γράφω το 2007, μετά το «Σπίτι δίπλα στο ποτάμι» που αποδείχθηκε long seller. Όπως είπα ήδη, στον έρωτα δεν χωράνε άγχη και δεύτερες σκέψεις!

Το ότι σας χαρακτηρίζουν «ροζ» σας θυμώνει; Μου αλλάζετε τον τίτλο και με υποβαθμίζετε τώρα! Βασίλισσα του ροζ με έχουν ονομάσει πλείστες όσες φορές. Όχι, δεν θυμώνω. Το ροζ είναι τρυφερό και αισιόδοξο χρώμα! Όσο για τον τίτλο της βασίλισσας, αυτοί που μου τον αποδίδουν, θα πρέπει να ξέρουν ότι σε μια βασίλισσα, υποβάλλουν τα διαπιστευτήριά τους κι εγώ δεν έχω δει τίποτα ακόμα. Και μιλώντας σοβαρά, να υπογραμμίσω το εξής: Στα 18 χρόνια που υπάρχω στα εκδοτικά δρώμενα της Ελλάδας, έχω πάρει τόση αγάπη από τους αναγνώστες, οι οποίοι είναι και οι απόλυτοι κριτές των βιβλίων μου, που δεν μπορώ να θυμώσω με τίποτα!

Σύμφωνα με το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου, βρίσκεστε ανάμεσα στους πέντε συγγραφείς που επηρέασαν καθοριστικά τη ζωή των αναγνωστών τους. Τη δική σας ζωή τι είναι εκείνο που την επηρέασε καθοριστικά; Όλα όσα έζησα, όλα όσα μ’ έκαναν να κλάψω και να γελάσω, να πληγωθώ, να γονατίσω και να σηκωθώ ξανά.

Απ’ την άλλη τι επιρροή έχει στη δική σας ζωή η ενασχόλησή σας με τη συγγραφή βιβλίων; Γράφω γιατί δεν μπορώ να κάνω αλλιώς, είμαι ευτυχισμένη όταν χάνομαι στις ατραπούς της ζωής κάθε ηρωίδας μου, ζω ονειρικά, βιώνω έντονα συναισθήματα και προχωρώ στην κάθαρση με κάθε λέξη που γράφω. Όσο κρατά η συγγραφή κάθε βιβλίου, είμαι μια άλλη Λένα, κάτι που δεν μπορεί να εξηγηθεί.

Το νέο σας βιβλίο «Ζωή σε πόλεμο» μόλις κυκλοφόρησε. Τι θα διαβάσει κανείς σε αυτό; Σε πρώτο επίπεδο ανάγνωσης, τη βιογραφία της μητέρας μου και μαζί τα δικά μου παιδικά και εφηβικά χρόνια, που δεν ήταν ευχάριστα. Σε δεύτερο επίπεδο, ίσως φτάσει να αναρωτηθεί ο αναγνώστης, αν τελικά είμαστε αυτό που φτιάχνουν οι γονείς μας, τα λάθη μας ως γονείς και κατά πόσο αυτά μπορούν να μας τα συγχωρήσουν ή όχι τα παιδιά μας.

Το γράψιμο του συγκεκριμένου βιβλίου λειτούργησε ως κάθαρση; Απόλυτα και καθοριστικά! Όταν έγραψα τη λέξη «Τέλος», μπόρεσα ν’ αφήσω πίσω μου το πένθος και τη θλίψη, την πικρία και το θυμό.

Έχοντας πια ολοκληρώσει και κυκλοφορήσει το βιβλίο, άξιζε τον κόπο όλη αυτή η κατάδυση στο παρελθόν; Ποιο ήταν το σημαντικότερο μάθημα που… διδάχτηκε ο εαυτός σας μέσω όλης αυτής της διαδικασίας; Όταν το ολοκλήρωσα, ένιωσα τεράστια ανακούφιση για όλα όσα είχα βγάλει και στη συνέχεια πετάξει από μέσα μου. Από αυτή την άποψη λοιπόν, σαφώς και άξιζε η διαδρομή, όσο επώδυνη κι αν ήταν. Το μάθημα που πήρα, βρίσκεται στον επίλογο και θα το διαβάσουν οι αναγνώστες.

Πάντα έχω αυτή την απορία, διαβάζοντας ένα αυτοβιογραφικό βιβλίο. Κατά τη διάρκεια της συγγραφής του, υπήρξε κάποια στιγμή που αμφισβητήσατε την αναγκαιότητα της ύπαρξής του, που σκεφτήκατε κάτι του στυλ «και ποιον αφορά η τάδε ή η δείνα προσωπική μου ιστορία»; Τέτοιου είδους σκέψεις, δεν υπάρχουν ποτέ και για κανένα βιβλίο μου, όσο το γράφω. Μετά, όταν πλέον το δω έτοιμο, εκεί ένας μικρός διαβολάκος μού θέτει αυτό το ερώτημα και έρχονται οι αναγνώστες και τον κάνουν κομμάτια, όταν ανταλλάσσουμε απόψεις και καταλαβαίνω πως τους έχει αγγίξει, πως κατά τη διάρκεια του ταξιδιού ανακάλυψαν κάτι δικό τους.

* Η Λένα Μαντά θα παρουσιάσει το νέο της βιβλίο 23-26/5 στα βιβλιοπωλεία Parga σε Λευκωσία, Λάρνακα και Πάφο και στο βιβλιοπωλείο Κυριάκου στη Λεμεσό.