Οκτώ έργα έχουν επιλεγεί από την Επιτροπή Επιλογής Χορογραφικών Έργων για το Showcase Χορογραφίας Κύπρου 2022. Το 2ο Showcase Χορογραφίας πραγματοποιείται στις 12 και 13 Μαρτίου στο Θέατρο Ριάλτο στη Λεμεσό, με συνδιοργανωτές τις Πολιτιστικές Υπηρεσίες του ΥΠΠΑΝ και το Ριάλτο.
Η Επιτροπή Επιλογής Χορογραφικών Έργων, μετά από μελέτη των αιτήσεων που υποβλήθηκαν, επέλεξε τα εξής έργα:
- Αλεξάνδρα Βάγιεσταλλ: «A line, a gaze, a horizon»
- Ανδρομάχη Δημητριάδου Lindahl (Ασώματες Δυνάμεις): «Εικών/ αναπαραστάσεις»
- Ανθή Κέττηρου: «She loves me… not»
- Διαμάντω Χατζηζαχαρία: «Αίθριο»
- Εύη Παναγιώτου: «Tomosynthesis»
- Ήβη Χατζηβασιλείου: «Blurred»
- Μιλένα Ούγκρεν Κούλας: «Quiet words»
- Παναγιώτης Τοφή: «Excavated anatomies»
Η Επιτροπή απαρτιζόταν από τις Μαρία Κυριάκου (σκηνοθέτιδα), Μαρίζα Παρτζίλη (εικαστικό, σκηνογράφο και καλλιτεχνική διευθύντρια του Κέντρου Τεχνών Λεμεσού – Αποθήκες Παπαδάκη), Νατάσα Γεωργίου (χορογράφο/χοροδιδάσκαλο), Ντάρα Μιλοβάνοβιτς (επίκουρη καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο Λευκωσίας, Τμήμα Μουσικής και Χορού) και Φρόσω Χατζηγεωργίου (χοροδιδάσκαλο).
- Λεμεσός, Θέατρο Ριάλτο, 8.30μ.μ. 12 & 13 Μαρτίου, 77777745, Εισιτήρια ΕΔΩ
Το Showcase Χορογραφίας Κύπρου (SΧΚ) αποτελεί θεσμό ο οποίος στοχεύει στην παρουσίαση επίλεκτων χορογραφικών έργων τα οποία χορογραφούνται και παρουσιάζονται στην Κύπρο εντός περιόδου δύο ετών.
Ειδικότερα, το SΧΚ αποσκοπεί στο να προσφέρει ευκαιρίες στους χορογράφους που δημιουργούν στην Κύπρο να παρουσιάσουν, σε ένα οργανωμένο πλαίσιο, τα έργα τους σε καλλιτεχνικούς διευθυντές και οργανωτές φεστιβάλ σύγχρονου χορού του εξωτερικού, οι οποίοι θα προσκαλούνται ειδικά για τον σκοπό αυτό. Παράλληλα, μέσω της διοργάνωσης του SΧΚ θα προσφέρεται η ευκαιρία να παρουσιαστούν εκ νέου τα πιο αξιόλογα χορογραφικά έργα και να προβληθούν στο τοπικό κοινό.
Αναλυτικά:
Σάββατο 12 Μαρτίου
Η αρχή γίνεται στις 8.30μ.μ. με την performance της Ανθής Κέττηρου «She loves me… Not». Βασισμένο στην έρευνα της καλλιτέχνιδος στο θέμα της επανάληψης ως τιμωρία, το έργο παραθέτει αυτοβιογραφικά γεγονότα από τη ζωή της, που αφορούν την κακοποίηση, λεκτική, σωματική και ψυχολογική. Μία εξερεύνηση της επανάληψης, όχι ως αρχή μάθησης αλλά ως τιμωρία ή και κακοποίηση, και των «ουλών» που αφήνει η εφαρμογή της.
H Μιλένα Ούγκρεν Κούλας παρουσιάζει τις «Ήσυχες Λέξεις». Σ’ αυτό το κομμάτι, προσπάθησε να απομακρύνει τη χορογραφία από οποιανδήποτε ιστορία, μήνυμα ή γνώμες. Αντιθέτως, επικεντρώθηκε στη συναισθηματική και τεχνική εκτέλεση στην κίνηση, δίνοντας κατά συνέπεια την ευκαιρία στην κίνηση να αποκτήσει το νόημα και τον σκοπό της χωρίς την επιρροή των δικών της προσωπικών ιδεών ή απόψεων. Δουλεύοντας μόνο στις δυναμικές της κίνησης, τις εντάσεις και τους ρυθμούς, δημιουργήθηκε ένας χώρος για να εκφραστούν διαφορετικά υποσυνείδητα συναισθήματα και εικόνες χωρίς καμία προκαταρκτική αφήγηση. Επιθυμία τις είναι το Quiet Words να δώσει χώρο στο κοινό ώστε να συσχετιστεί με την παράσταση από τις προσωπικές του απόψεις, εμπειρίες και συναισθήματα, δίνοντας έτσι την ευκαιρία στην κίνηση να αποκτήσει τη δική της φωνή.
H τρίτη και τελευταία παράσταση της βραδιάς, είναι το «A line, a gaze, a horizon» της Αλεξάνδρας Βάγιερσταλλ. Η Αλεξάνδρα διαπραγματεύεται τόσο ως φόρμα όσο και ως περιεχόμενο την πρόσφατη εμπειρία του να δημιουργείς χορό εν καιρώ πανδημίας. Επεκτείνει, όμως, τους προβληματισμούς της σε ερωτήματα που αφορούν την ίδια την τέχνη σήμερα, στον διάλογο που δημιουργείται ανάμεσα στη ζωντανή και τη διαμεσολαβημένη τέχνη, την τέχνη αυτή που φθάνει στον θεατή μέσα από τη διαμεσολάβηση μιας οθόνης. Πώς ένα σώμα υπάρχει ζωντανό μπροστά μας και πώς λειτουργεί όταν αυτό προβάλλεται σε μια οθόνη; Επιπλέον, αν η ζωντανή τέχνη δεν εξοστρακίζεται από τη διαμεσολαβημένη, αλλά η μία εγκιβωτίζει την άλλη, ποιος είναι ο ενδιάμεσος χώρος που αναπτύσσεται;
Κυριακή 13 Μαρτίου
Η βραδιά ξεκινά στις 6μ.μ. με τη Διαμάντω Χατζηζαχαρία και την παράσταση «Αίθριο». «Έχω αδυναμία στα θηλαστικά επειδή πάντα με κάνουν να γελώ. Το ‘Αίθριο’ είναι ένας χορός. Θα ήθελα να ήταν κάτι παραπάνω απ’ αυτό, αλλά είναι μόνο ένας χορός. Σ’ αυτόν τον χορό, χορεύω τις στιγμές που με είδα ν’ αλλάζω. Στη θέση σου δεν θα έπαιρνα αυτό τον χορό στα σοβαρά. Κανείς δεν το κάνει έτσι κι αλλιώς. Άλλωστε είναι μόνο ένας χορός».
Η βραδιά συνεχίζει στις 8.30μ.μ. με την ομάδα aRtittude της Εύης Παναγιώτου και την παράσταση «Tomosynthesis». Εμπνευσμένο από τον τρόπο λειτουργίας του μηχανήματος μαστογραφίας και βιοψίας (Selenia Dimensions Mammography System), το συγκεκριμένο δρώμενο θα παρουσιάσει ένα ταξίδι στα επίπεδα της ανθρώπινης σκέψης και ύπαρξης, σε στιγμές που ακροβατούν ανάμεσα στη ζωή και τον θάνατο, μέσα από ένα συνονθύλευμα κινήσεων, ήχων και λέξεων που έχουν ως στόχο να καθρεφτίσουν την παραδοξότητα της ζωής μέσα από θραύσματα, επίπεδα και αντιθέσεις.
Ένα χορογραφικό έργο, στο οποίο το σώμα αντιμετωπίζεται ως ζωντανό αρχείο είναι το «Exvacated Anatomies» του Παναγιώτη Τοφή. Το αποτέλεσμα κίνησης προκύπτει μέσα από μία ερευνητική διαδικασία ‘εξόρυξης’ στιγμών, γεγονότων και περιστατικών από το παρελθόν του χορογράφου/ερμηνευτή, τα οποία έχουν διαμορφώσει έντονες αναμνήσεις. Κείμενα από προσωπικά ημερολόγια έχουν υπάρξει σημαντικό μέρος της έρευνας, αποσπάσματα από τα οποία έχουν ενσωματωθεί στο ολοκληρωμένο έργο.
Με την παράσταση της Ήβης Χατζηβασιλείου, «BluRrEd» ολοκληρώνεται το 2ο Showcase Χορογραφίας Κύπρου. Η παράσταση παρουσιάζεται με τη μορφή τριών αυτοτελών μικρού μήκους επεισοδίων χορού και μουσικής, διαφορετικού χαρακτήρα και ύφους, βασισμένων σε αλλόκοτες ιστορίες, έχοντας ως κοινή θεματική το όνειρο, το υποσυνείδητο, τις επιθυμίες και τον μαγικό ρεαλισμό. Με άξονα υπερρεαλιστικά κείμενα, δύο χορεύτριες και ένας μουσικός μεταφράζουν επί σκηνής την ιδέα του χρόνου και τα διάφορα στάδια του ανθρώπου σε ένα παιχνίδισμα ανταλλαγής ρόλων.
Χορηγοί Επικοινωνίας Ο Φιλελεύθερος και Active Radio.
* Στη φωτογραφία του Παύλου Βρυωνίδη, στιγμιότυπο από την παράσταση της Αλεξάνδρας Βάγιεσταλλ «A line, a gaze, a horizon» που παρουσιάστηκε στην Πλατφόρμα Χορογραφίας 2020.
