Ιούνιος 1962. Κατά τη διάρκεια επίσκεψης στις ΗΠΑ, μετά από πρόσκληση του Προέδρου Τζον Κένεντι, ο Πρόεδρος Μακάριος συναντάται στη Νέα Υόρκη με τον Κόνραντ Χίλτον, ιδιοκτήτη της αλυσίδας ξενοδοχείων Χίλτον. Μέσα σε μισή ώρα έκλεισε το deal  για την ανέγερση του ξενοδοχείου Χίλτον στη Λευκωσία, το οποίο παραμένει σημείο αναφοράς στην είσοδο της πρωτεύουσας, με την καινούργια ονομασία Τhe Landmark.
 
 
Οι πολιτικές και οικονομικές συνθήκες της εποχής ήταν ιδανικές για την ανάπτυξη τουριστικών επενδύσεων στην Κύπρο, η οποία διένυε τον δεύτερο χρόνο της Ανεξαρτησίας της και ατένιζε το μέλλον με αισιοδοξία. Εκείνη την περίοδο καταγράφεται εντυπωσιακή άνοδος στον οργανωμένο τουρισμό στην Ευρώπη, γεγονός που αποδίδεται στη σημαντική βελτίωση του βιοτικού επιπέδου των εργαζομένων, στην επέκταση των αερομεταφορών και στα οργανωμένα εκδρομικά πακέτα σε προσιτούς προορισμούς με ζεστό κλίμα, για τους πολίτες της Βόρειας και Κεντρικής Ευρώπης. Το 1962 η Κύπρος διέθετε 4,282 κλίνες σε 118 μονάδες, εκ των οποίων οι 4 είχαν την κατηγορία «Ντε Λουξ», αντίστοιχης του σημερινού «πεντάστερου». Τα «Ντε Λουξ» ξενοδοχεία ήταν τα «Ledra Palace» και «Regina» στη Λευκωσία, το «Dome» (Κατσελλή) στην Κερύνεια και το «Curium Palace» στη Λεμεσό.
 
Η Κύπρος ήταν ένας πολλά υποσχόμενος τουριστικός προορισμός και  η δημιουργία ενός υπερσύγχρονου, πολυτελούς ξενοδοχείου στη Λευκωσία, εκτός από ώριμη ιδέα είχε και σημαντικά εχέγγυα επιτυχίας από οικονομικής πλευράς. Η Κυβέρνηση άναψε το φως για τη σύσταση της Δημόσιας Εταιρείας «Τhe Tourism Development Company Ltd» για να αναλάβει την ανάπτυξη του Χίλτον Κύπρου. Από τον ιδιωτικό τομέα στην εταιρεία συμμετείχαν οι Σταύρος Γαλαταριώτης, Νίκος Δημητρίου, Ευαγόρας Λανίτης, Βίκτωρ Μαντοβάνης (υποδείχθηκε από τον Σύνδεσμο Ναυτιλιακών Πρακτόρων), Μήτσος Μαραγκός, Στέλιος Μιχαηλίδης, Ηρακλής Αραούζος, Μίκης Μιχαηλίδης (υποδείχθηκε από το Σύνδεσμο Ταξιδιωτικών Πρακτόρων) Ζήνων Πιερίδης, Μιχ. Σαββίδης, Εκρέμ Σαρπέρ, Ζήνων Σεβέρης, Γ. Σκυριανίδης (υποδείχθηκε από το Σύνδεσμο Ξενοδόχων), Ραματάν Τζεμίλ, Παν. Τουμαζής και Λέλλος Τσεριώτης.  
 
Τα σχέδια ετοίμασε το αρχιτεκτονικό γραφείο Reglan Squire & Partners σε συνεργασία με τους Αδελφούς Ι. & Α. Φιλίππου, ενώ εργολάβοι του έργου ήταν η εταιρεία Iωάννου και Παρασκευαΐδης. Τα εγκαίνια τέλεσε το μεσημέρι της 2ας Φεβρουαρίου 1967 ο Πρόεδρος Μακάριος παρουσία του Κόνραντ Χίλτον, «Είμεθα υπερήφανοι διότι η Κύπρος θα εμφανίζεται επί του χάρτου μεταξύ των χωρών αι οποίαι συνδέονται διά της χρυσής αλύσεως των Ξενοδοχείων Χίλτον» ανέφερε ο Μακάριος και συνέχισε: «Η Κύπρος έχει πολλάς φυσικάς καλλονάς και ο αρχαίος ελληνικός μύθος την επέλεξεν ως τόπον γεννήσεως της Αφροδίτης θεάς της ωραιότητος.
 
 
Η πραγματικότης δικαιώνει τον αρχαίον μύθον. Η Κύπρος προσφέρει πολλά ενδιαφέροντα εις τους τουρίστας. Και οι τουρίσται, οι οποίοι έχονται εδώ, μεταξύ δε αυτών πολλοί Αμερικανοί, θα έχουν επίσης και τας ανέσεις ενός ξενοδοχείου Χίλτον. Το ξενοδοχείο τούτο αποτελεί μέρος της συγχρόνου αμερικανικής ζωής τοποθετημένης εντός κυπριακού σκηνικού εις μίαν ελκυστική σύνθεσιν». Πράγματι το νέο ξενοδοχείο ήταν εντυπωσιακό για τα δεδομένα της εποχής και στην πορεία του χρόνου φιλοξένησε δημοφιλείς προσωπικότητες, αρχηγούς κρατών, καλλιτέχνες, επιστήμονες και έγινε το σημείο αναφοράς για την κοινωνική ζωή όχι μόνο της Λευκωσίας αλλά και της Κύπρου. Η σύγκριση γινόταν με το Χίλτον Αθηνών, το οποίο εγκαινιάστηκε το 1963 και κατά τον Κόνραντ Χίλτον ήταν το καλύτερο από όλα τα ξενοδοχεία της ομώνυμης αλυσίδας ξενοδοχείων. Το Χίλτον της Λευκωσίας έγινε σύμβολο της αναπτυξιακής πορείας του νεοσύστατου κυπριακού κράτους και μάλιστα το γεγονός της λειτουργίας του προβλήθηκε μαζί με άλλα ζωτικής σημασίας έργα υποδομής (λιμάνι, σταθμός ΑΗΚ, υδατοφράκτης, αυτοκινητόδρομος), σε γραμματόσημα της Κυπριακής Δημοκρατίας (1967) με θέμα: «Πρώτο Πρόγραμμα Αναπτύξεως».
Κατά τα χρόνια που ακολούθησαν το Χίλτον υπήρξε μάρτυρας σημαντικών γεγονότων που σημάδεψαν την ιστορία της Κύπρου, με αποκορύφωμα το πραξικόπημα και την εισβολή του 1974, περίοδος κατά την οποία στέγαζε το κέντρο Τύπου που φιλοξένησε εκατοντάδες ξένους δημοσιογράφους από όλες τις γωνιές της γης.
 
Το μακελειό με τους αεροπειρατές
 
Τέσσερα χρόνια μετά τα δραματικά γεγονότα του 1974 και συγκεκριμένα στις 18 Φεβρουαρίου 1978, το Χίλτον της Λευκωσίας μετατρέπεται σε θέατρο τρομοκρατικής επίθεσης. Δύο κουκουλοφόροι έστησαν ενέδρα κατά τη διάρκεια διεξαγωγής του συνεδρίου του «Οργανισμού Αλληλεγγύης των Αφροασιατικών Λαών». Σκότωσαν εν ψυχρώ τον Αιγύπτιο επικεφαλής του Οργανισμού Γιούφ Έλ Σεμπάι, διακεκριμένο πολιτικό και δημοσιογράφο, προσωπικό φίλο του τότε Προέδρου της Αιγύπτου Ανουάρ Ελ Σαντάτ. Οι τρομοκράτες έθεσαν υπό ομηρία  τους περισσότερους σύνεδρους στην καφετερία του Χίλτον. Ανάμεσά τους ήταν και ο τότε πρόεδρος της ΕΔΕΚ Βάσος Λυσσαρίδης, φίλος του Σεμπάι.
 
 
Οι τρομοκράτες απαιτούσαν από την κυπριακή Κυβέρνηση να τους εξασφαλίσει αεροπλάνο για εγκαταλείψουν την Κύπρο. Η Κυβέρνηση ικανοποίησε το αίτημα και παραχώρησε αεροπλάνο των Κυπριακών Αερογραμμών, το οποίο αναχώρησε προς άγνωστη κατεύθυνση με 12 ομήρους, αραβικής καταγωγής. Ωστόσο το αεροπλάνο υποχρεώθηκε να επιστρέψει, αφού καμιά χώρα δεν το δεχόταν. Το απόγευμα της επομένης προσγειώθηκε στο αεροδρόμιο Λάρνακας, όπου άρχισε νέος νέος γύρος διαπραγματεύσεων, παρουσία του Προέδρου Κυπριανού. Ενώ οι διαπραγματεύσεις βρίσκονταν σε εξέλιξη, ένα μεταγωγικό C-130 της Πολεμικής Αεροπορίας της Αιγύπτου ζήτησε άδεια για προσγείωση, με τη δικαιολογία ότι μετέφερε εκπρόσωπο της κυβέρνησης του Ελ Σαντάτ.
Τελικώς διαπιστώθηκε ότι το αεροπλάνο μετέφερε ένοπλους Αιγύπτιους καταδρομείς, οι οποίοι χωρίς άδεια άρχισαν επιχείρηση για απελευθέρωση των ομήρων. Ακολούθησε ανταλλαγή πυροβολισμών με άντρες της Εθνικής Φρουράς και το αεροδρόμιο μετατράπηκε σε πεδίο μάχης. Σκοτώθηκαν 15 Αιγύπτιοι καταδρομείς και ένας Κύπριος υπάλληλος του αεροδρομίου. Οι δύο δράστες (Σαρί Μοχάμ Κατάρ, 28χρόνων από την Ιορδανία και Ζαγιέτ Άλι από το Κουβέιτ, 26 χρόνων) καταδικάστηκαν σε πολυετή φυλάκιση. Οι διπλωματικές σχέσεις της Κύπρου με την Αίγυπτο διακόπηκαν και έπρεπε να περάσουν οκτώ χρόνια για την αποκατάστασή τους, επί προεδρίας Χόσνι Μουμπάρακ, ο οποίος διαδέχθηκε τον Ανουάρ Ελ Σαντάτ.