Ο Λοΐζος Πίπης γράφει ότι η ιστορία έχει αποδείξει πως η πολιτική της Βρετανίας στο Κυπριακό δρα ως «μεσίτης» – υπέρ των Τούρκων.
Την περασμένη εβδομάδα ήρθε στην Κύπρο, ο Βρετανός υπουργός Εξωτερικών με διττή αποστολή: Επιφανειακή επίσκεψη στον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας για βολιδοσκόπησή του για λύση του Κυπριακού και επίσκεψη σε Τατάρ για να «επωάσουν το αβγό του ΦΙΔΙΟΥ» για δίδυμα γεννητούρια, τα οποία όμως θα είναι θνησιγενή… Αυτή την πολιτική εφαρμόζει η Βρετανία υπέρ των Τούρκων – «διαίρει και βασίλευε», αφήνοντας πίσω της θύματα κι ερείπια. Σκιαγράφουμε, «έργα και ημέραι» Βρετανών αξιωματούχων στην Κύπρο κατά διαφόρους χρονολογίες.
Γουλιέλμος Γλάδστων – 1878: Μέσα από το Σύνταγμα εισήγαγε τον διαμελισμό μεταξύ Ελλήνων και Τούρκων, θέτοντας έτσι τα θεμέλια της διχοτόμησης.
Δηλώσεις λόρδου Ράντκλιφ – 1956: «Οι Τούρκοι πρέπει να απολαμβάνουν την αρχή της αυτοδιοίκησης». Μέσω της βρετανοτούρκικης πολιτικής οδηγεί την Κύπρο σε διχοτόμηση.
Χάρολντ Μακμίλλαν – 1957: Το σχέδιο Μακμίλλαν μετέτρεπε την Κύπρο με τριπλή κυριαρχία από την Βρετανία, Τουρκία, Ελλάδα με πλήρη βρετανική κυριαρχία ενώ το υπόλοιπο του νησιού με συγκυριαρχία Αγγλίας, Ελλάδας, Τουρκίας. Για τον Μακμίλλαν, η Κύπρος είναι μικρή και η διχοτόμηση θα μπορούσε να είναι η καλύτερη λύση. Με επιστολές του σε διάφορους υπουργούς ζητούσε να διερευνηθεί η στρατιωτική βάση για υπεράσπιση και να υπολογιστούν οι στρατιωτικές ανάγκες.
Ουίστον Τσώρτσιλ: Δεν μπορούμε να διχοτομήσουμε την Οθωμανική Αυτοκρατορία.
Νέβιλ Τσάμπερλαιν: Η Κύπρος θα επανέλθει στην Τουρκία.
Λέννοξ Μπόυντ – υπουργός Αποικιών: Με την εισήγησή του στη Βουλή άρχισε η εφαρμογή της διχοτόμησης. Κατά τη συνάντηση του κυβερνήτη Χάρτιγκ με τον Νίχατ Ερίμ, τέθηκε θέμα εποικισμού. Εν τω μεταξύ, οι Τούρκοι ζητούσαν έκταση γης και ο απεσταλμένος, επισκεπτόμενος την Κύπρο αναζητούσε σε ποιο σημείο του νησιού ή ποιο κομμάτι με βράχους θα παρεχωρείτο στους Τούρκους, για να υψώσουν επάνω την σημαία τους. Πρέπει η κυβέρνηση μας να θρυμματίσει τη σήψη αυτής της βρετανικής πολιτικής, τσακίζοντας τα κόκκαλα της εις τα «εξ ων συνετέθησαν».
Είναι ανάγκη να περιφρουρηθεί η ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ γιατί αν αύριο επικρατήσει το «Νεφέλωμα» ή οι «επωάζοντες το αβγό του φιδιού» γεννήσουν τα δύο γεννητούρια –δύο κράτη– θα είμαστε όλοι υπόλογοι απέναντι στους αγέννητους.
Τον Μάρτιο θα συνέλθει το Συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων για τις επιφυλαχθείσες κυρώσεις κατά της Τουρκίας, την οποία οι αναβολές δεν την συνέτισαν, αλλά τουναντίον, συνέχιζε τις επεκτατικές ανομίες της επί μακρόν.
Δυστυχώς, η Τουρκία με την ύπουλη της τώρα, στροφή της προς την ΕΕ, ξεγέλασε μερικούς –Άνγκελα Μέρκελ, Γερμανό υπουργό Εξωτερικών Χάικο Μάας οι οποίοι με ενθουσιασμό τόνιζαν πως «η Τουρκία έχει θετικές ενδείξεις και οι κυρώσεις δεν πρέπει να επιβληθούν». Ουαί και αλλοίμονο εάν η Τουρκία αποφύγει και πάλι τις κυρώσεις για τα όσα άθλια και αλλεπάλληλα σοκ δημιούργησε.
Οι κυρώσεις πρέπει να είναι για τα όσα έκανε χθες, γιατί «το Αύριο θα οδηγήσει στην Πύλη του ΠΟΤΕ».
