Η Νέα Βιομηχανική Πολιτική που εκπονήθηκε από το υπουργείο Ενέργειας είναι πολύ φιλόδοξη. Λέμε ότι θέλουμε να αναπτύξουμε τη βιομηχανία μας, ώστε η συνεισφορά της στο ΑΕΠ μέχρι το 2025 να φτάσει στο 20%. Δηλαδή μέσα σε πέντε χρόνια, από το 8% να εκτοξευτεί κατά 12 μονάδες. Αυτό από μόνο του είναι πολύ φιλόδοξο.
Η βιομηχανία έχει βρεθεί στο περιθώριο τα τελευταία χρόνια. Ενώ ο τραπεζικός, ο ναυτιλιακός αλλά και ο τουριστικός κλάδος έχουν καταξιωθεί, εντούτοις η βιομηχανία παραμένει ο φτωχός συγγενής του κράτους. Οι βιομήχανοι παραπονιούνται ότι επιβίωσαν από την κρίση χάρη σε δικές τους ενέργειες και χωρίς καμιά στήριξη από το κράτος, όπως οι άλλοι κλάδοι (βλ. πολεοδομικά κίνητρα στα ακίνητα, στήριξη στις τράπεζες και επιχορηγήσεις στον τουρισμό). Τώρα ζητούν τη συνδρομή του κράτους, προκειμένου να πάρει ώθηση ο κλάδος της βιομηχανίας. Τα Εμπορικά και Βιομηχανικά Επιμελητήρια της κάθε επαρχίας έχουν εισηγήσεις στα προβλήματα που τους ταλανίζουν, ενώ το ΚΕΒΕ είχε εκπονήσει και μια μελέτη παλαιότερα σχετικά με τη νέα βιομηχανική πολιτική.
Οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ότι γίνονται προσπάθειες από το υπουργείο Ενέργειας, ώστε να υλοποιηθεί η βιομηχανική πολιτική. Ωστόσο, είναι αδύναμες. Λίγοι λειτουργοί, σε ένα υπερ-υπουργείο που τρέχει σε πολλά μέτωπα. Πόσα πια να τρέξει ο Γιώργος Λακκοτρύπης. Και ο κάθε κ. Λακκοτρύπης. Θα πρέπει να γίνει ανασχεδιασμός των υπουργείων και να καθοριστούν προτεραιότητες.
Το ερώτημα που τίθεται είναι απλό. Είναι προτεραιότητά μας ή όχι η βιομηχανική πολιτική; Είναι φανερό ότι σε ένα υπουργείο που έχει τα χαρτοφυλάκια της Ενέργειας, του Εμπορίου, η βιομηχανία πάει πίσω…
Θέλουμε να σώσουμε τις κυπριακές βιομηχανίες που απέμειναν ή στον βωμό της παγκοσμιοποίησης θα αφήσουμε την ελεύθερη αγορά να λειτουργήσει; Θέλουμε να ξεχάσουμε τα κυπριακά παγωτά ή τους κυπριακούς χυμούς; Θέλουμε να τρώμε κυπριακά ζυμαρικά; Γιατί θα ξεχάσουμε τα κυπριακά προϊόντα όσο τα ξένα είναι φθηνότερα.
Η τεχνολογική εξέλιξη αλλά και η εποχή της παγκοσμιοποίησης μαζί με τα θετικά τους, έχουν φέρει και αρνητικά. 
Σε μια μικρή Κύπρο με τη μικρή αγορά δεν θα μπορέσουν να επιβιώσουν πολλοί παίκτες. Και αυτό διότι μια επιχείρηση για να μπορέσει να επιβιώσει σήμερα θα πρέπει να αναβαθμιστεί τεχνολογικά και να δημιουργήσει καινοτόμα προϊόντα.
Μέχρι να κτιστεί η βιομηχανική πολιτική στα μέτρα της Κύπρου και των παραγωγικών της δυνάμεων, πρέπει να σκεφτόμαστε συλλογικά. Είμαστε μια πολύ μικρή κοινωνία για να σκεφτόμαστε το ατομικό όφελος. Το ατομικό όφελος δεν προσφέρει σε ολόκληρη την κοινωνία και αντιθέτως παραβιάζει το κοινό συμφέρον.
ΥΓ. Στο ίδιο υπουργείο υπάγεται και o κλάδος του εμπορίου. «Έτρεξε» μια μελέτη για τα εμπορικά κέντρα του εξωτερικού και αναμένουμε να δούμε τα αποτελέσματα και τις ενέργειες που θα γίνουν για αναβάθμιση του θεσμού. Αλλιώς, ας μείνει μόνο υπουργείο Ενέργειας. Ας του αφαιρεθούν οι άλλοι δύο τίτλοι.