Το διεθνές περιβάλλον και κυρίως ο πόλεμος στην Ουκρανία καθιστά την Τουρκία σημαντικό παράγοντα, σύμφωνα με το πώς οι Αμερικανοί βλέπουν τις διάφορες περιοχές του κόσμου. Υπό αυτά τα δεδομένα δεν έχουν ούτε την πρόθεση αλλά ούτε και τη διάθεση να κινηθούν πιεστικά προς την Τουρκία για το Κυπριακό. Επικαλούνται τις εκλογές που θα διεξαχθούν στην Τουρκία προκειμένου να κρατήσουν το Κυπριακό στο περιθώριο της αμερικανοτουρκικής ατζέντας. Οι εκλογές στην Τουρκία θα διεξαχθούν σ’ ένα χρόνο, γεγονός που αποδυναμώνει τους ισχυρισμούς της Ουάσιγκτον. Η οποία, χρησιμοποιεί και πάλι την τακτική της ενθάρρυνσης, που για όσους γνωρίζουν το Κυπριακό ουδέποτε απέδωσε.
Πρωταγωνιστής σ’ αυτή την τακτική είναι και πάλι το αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών, το οποίο επί διακυβέρνησης Δημοκρατικών αποδεικνύεται ο ισχυρότερος εταίρος της Άγκυρας μέσα στην Ουάσιγκτον. Πρακτική που στο παρελθόν μπορεί να περνούσε απαρατήρητη ή έπειθε εύκολα, αλλά τώρα τυγχάνει σχολιασμού ακόμα και από τους ίδιους τους Αμερικανούς, οι οποίοι βλέπουν μια Τουρκία να κυβερνάται από ένα αντιδημοκρατικό καθεστώς, το οποίο ωστόσο τυγχάνει και εύνοιας από την αμερικανική κυβέρνηση.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Στο παρελθόν γλωσσικά ολισθήματα, όπως το πρόσφατο της Βικτώρια Νούλαντ ως προς την ιδιότητα του Ερσίν Τατάρ, θα περνούσαν απαρατήρητα στις ΗΠΑ. Στην Κύπρο ήδη το έχουν προσπεράσει ως μη γενόμενο! Σήμερα όμως η αμερικανική κυβέρνηση τυγχάνει επικρίσεων με υποδείξεις -κυρίως προς το Στέιτ Ντιπάρτμεντ- ότι αυτό που υπάρχει σήμερα στο βόρειο τμήμα της Κύπρου δεν είναι κάτι διαφορετικό από το Ντόνεντσκ, τη ρωσσόφωνη περιοχή της Ουκρανίας.
Οι Αμερικανοί μπορεί να φωνάζουν για τις ενέργειες των Ρώσων και να έχουν ισχυρή άποψη για το Ντονμπάς, πλην όμως εκεί που τα δικά τους συμφέροντα επηρεάζονται προσπερνούν τις όποιες ερωτήσεις τους τίθενται. Όπως έπραξε και η Βικτώρια Νούλαντ στη διάρκεια της συνέντευξής της στην ΕΡΤ όταν ρωτήθηκε από τη Λένα Αργύρη, με αφορμή τη δική της επίσκεψη στα κατεχόμενα και τη συνάντηση με τον Ερσίν Τατάρ, εάν θα έπραττε κάτι ανάλογο και στην Ουκρανία, εάν θα επισκεπτόταν τους ηγέτες των αποσχισθεισών «δημοκρατιών» του Ντονμπάς. Η Αμερικανίδα υφυπουργός Εξωτερικών δικαιολόγησε την επίσκεψή της επικαλούμενη την πάγια πρακτική: «Είναι πάγια τακτική μας όταν πηγαίνουμε στην Κυπριακή Δημοκρατία, να επισκεπτόμαστε πάντα και τον ‘βορρά’».
Η ερώτηση για το κατά πόσο θα πήγαιναν οι Αμερικανοί στο Ντονμπάς όπως πάνε στο κατεχόμενο τμήμα της Κύπρου είναι κάτι που μπαίνει έντονα στις συζητήσεις εντός της Ουάσιγκτον. Όπως ήταν και το πρόσφατο άρθρο του Μάικλ Ρούμπιν, ο οποίος τόνισε πως «δεν υπάρχει διαφορά μεταξύ Ντόνεντσκ και βόρειας Κύπρου». Υπογραμμίζοντας, κάτι που απαντά στη δικαιολογία που χρησιμοποίησε η Β. Νούλαντ περί πάγιας πρακτικής, ότι το πραγματικό πρόβλημα στην προκειμένη περίπτωση «είναι ότι το Στέιτ Ντιπάρτμεντ πιστεύει πως είναι σκόπιμο να μιλήσει με οποιονδήποτε τρόπο στον Τατάρ». Στο συγκεκριμένο κείμενο παρουσιάζει τον Ερσίν Τατάρ ως «μαριονέτα της Τουρκίας που δεν διαφέρει από τον Φιλίπ Πετέν ή τον Βιτνούκ Κίσλινγκ που ήταν μαριονέτες της Γερμανίας». Και σε άλλο σημείο του κειμένου του ο Μ. Ρούμπιν υποδεικνύει πως είναι πάγια πρακτική αδίστακτων καθεστώτων να χρησιμοποιούν εγκάθετους ή πληρεξούσιους για να προωθούν την πολιτική και τους στόχους τους. Και καταλήγει επισημαίνοντας πως στην περίπτωση των Ντονμπάς όλοι στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ θα συμφωνούσαν πως οι άμεσες συνομιλίες με την ηγεσία στο Ντόνεντσκ θα προκαλούσαν μεγαλύτερο πρόβλημα καθώς θα προσέδιδαν νομιμότητα σε ένα παράνομο καθεστώς.
Όμως στην περίπτωση της Κύπρου η προσέγγιση των κυβερνήσεων των Ηνωμένων Πολιτειών είναι διαφορετική, καθώς για δεκαετίες θεωρούν «υποχρέωσή τους» να επισκέπτονται τα κατεχόμενα και να θεωρούν τον εκάστοτε ηγέτη των Τουρκοκυπρίων ως έναν επίσημο συνομιλητή τους. Με τον οποίο θέλουν να συνεργάζονται με στόχο τη λύση του Κυπριακού: «Προσπαθούμε εδώ και πολλές δεκαετίες, όπως γνωρίζετε, και ο Πρόεδρος Μπάιντεν όταν ήταν αντιπρόεδρος και εγώ όταν ήμουν υφυπουργός Εξωτερικών, προσπαθούμε να ενθαρρύνουμε τις διαπραγματεύσεις για μια διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία και δεν στηρίζουμε τη λύση των δύο κρατών που έχει προτείνει ο βορράς», ανέφερε στη συνέντευξή της στην ΕΡΤ η Βικτώρια Νούλαντ.
Τοποθέτηση που μπορεί φαινομενικά να ικανοποιεί τη Λευκωσία μιας και υπογραμμίζεται η στήριξη της Ουάσιγκτον στη λύση της διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας, πλην όμως εμφανώς παραγνωρίζει πως «η λύση δύο κρατών» είναι κάτι που προωθείται από την Άγκυρα μέσω του Ερσίν Τατάρ και δεν είναι μια πρόταση του «βορρά» όπως η Β. Νούλαντ θέλει να αποκαλεί το κατεχόμενο τμήμα της Κύπρου.
Δώρα και εκτίμηση
Ερωτηθείσα γιατί πήγε «με άδεια χέρια» στην Ελλάδα -η οποία είναι ο πλέον αξιόπιστος σύμμαχος- ενώ προσέφερε στην Τουρκία -η οποία κάθε άλλο παρά καθαρή θέση έχει πάρει στον πόλεμο της Ουκρανίας- τη δημιουργία ενός στρατηγικού μηχανισμού, η κ. Νούλαντ απάντησε πως «οι ΗΠΑ εδώ και πολλά χρόνια έχουν στρατηγικό διάλογο με την Ελλάδα και μάλιστα σε επίπεδο ΥΠΕΞ. Είδαμε έναν ακόμα γύρο αυτού του διαλόγου το φθινόπωρο. Το ταξίδι μου ήταν πρωτίστως ένα ευχαριστήριο ταξίδι προς την Ελλάδα που είναι ένας τόσο σταθερός σύμμαχος. Ήθελα να εκφράσω τις ευχαριστίες μου για την πρόοδο που έχουμε κάνει μαζί, αλλά και για να σχεδιάσουμε τη στρατηγική μας για το πώς θα συνεχίσουμε να διασφαλίζουμε ότι η Ευρώπη θα έχει ενέργεια και πώς θα συνεχίσουμε να βοηθάμε την Ουκρανία. Επομένως, επρόκειτο και για μια αμιγώς στρατηγικού τύπου συζήτηση. Τώρα σε σχέση με τον στρατηγικό μηχανισμό που εγκαινιάσαμε στην Τουρκία, είναι κάτι που η Ελλάδα έχει ήδη εδώ και πολλά χρόνια».
Στη Μεσόγειο βγήκε το τουρκικό σκάφος Τσεσμέ
Το Υπουργείο Αμυνας της Τουρκίας ανακοίνωσε, με ανάρτηση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, την έξοδο του ερευνητικού σκάφους Τσεσμέ μέχρι τις 21 Απριλίου, χωρίς ωστόσο να διευκρινίζει την περιοχή που θα κινηθεί το σκάφος.
Σε ανάρτησή του στο τουίτερ αναφέρει: «Ανατολική Μεσόγειος. Το ερευνητικό μας σκάφος ÇEŞME θα συνεχίσει τις ‘Μελέτες Υδρογραφικής Έρευνας και Ενημέρωσης-Aπογραφής Ναυαγίων’ μέχρι τις 21 Απριλίου».
