Να τον βρούμε και να τον τσακίσουμε, λέει ο Μητσοτάκης. Ας πει αλλόνα!
Στη Γαλλία απήδυσε με τη μαζική αισχροκέρδεια ακόμα και η πασίγνωση Carrefοur, η δεύτερη σε πωλήσεις αλυσίδα υπεραγορών στη χώρα. Πόσο καιρό να βλέπει τεράστιες πολυεθνικές να μειώνουν («χάλουππα-χάλουππα») την ποσότητα ή τον όγκο των προϊόντων που πωλούν, για να υποκρίνονται πως μείωσαν τις τιμές;
◗ Το ξέσπασμα όμως της Carrefοur ήρθε όταν αντιλήφθηκε μια ακόμα μεγαλύτερη απάτη, που μάλλον πολλοί της ελεύθερης αγοράς είναι ικανοί να πουν πως δεν είναι απάτη (πατώντας στη διαδεδομένη αισχρότητα «εγώ στραώννω τζιαι πουλώ, εσύ άμπλεπε τζιαι γόραζε»): Πασίγνωστες εταιρείες προμηθευτών μείωναν τις ποσότητες των προϊόντων τους στις συσκευασίες και ταυτόχρονα ανέβαζαν τις τιμές! Και τι κάνει η Carrefοur; Τις καρφώνει με πινακίδες που βάζει πάνω από τα προϊόντα αυτά, στα ράφια της, ενημέρωντας τους πελάτες ότι βρίσκονται ενώπιον «shrinkflation», που σημαίνει ό,τι περιγράψαμε ανωτέρω.
◗ Σε όλη την Ευρώπη οι κοινωνίες βλέπουν πια με πολλή καχυποψία τις μειώσεις ΦΠΑ ως μέτρου μείωσης τιμών. Λίγο πολύ το αντιληφθήκαμε και εδώ. Μειώνει το κράτος τον ΦΠΑ, πέφτουν οι τιμές για μερικές μέρες και στη συνέχεια ξαναπαίρνουν την ανηφόρα. Δικαιολογίες πολλές: Ανέβασε τιμές ο εισαγωγέας, ο προμηθευτής, ο παραγωγός, ο μεταφορέας και τρέχα γύρευε.
◗ Μειώνουμε εδώ και χρόνια ως κράτος τον ΦΠΑ για αγορά πρώτης κατοικίας και μετά από απώλειες εκατοντάδων εκατομμυρίων ήρθε τις προάλλες ο υπουργός Οικονομικών να μας πει πως όσοι μπορούσαν να κάνουν αγορές ακινήτων αγόραζαν 3 και 4 σπίτια («πρώτες κατοικίες», με ΦΠΑ 5%!) και αισχροκερδούσαν.
◗ Την Παρασκευή, ο διευθυντής της Υπηρεσίας Καταναλωτών είπε πως ναι, πρέπει να τεθεί πλαφόν στην τιμή εμφιαλωμένου νερού επειδή «ξεπεράσαμε τα όρια της αισχροκέρδειας». Και να ήταν μόνο στο νερό!
◗ Την Κυριακή ο πρωθυπουργός της Ελλάδας προανήγγειλε «μάχη» κατά της αισχροκέρδειας. «Θα στείλουμε ξεκάθαρο μήνυμα στην αγορά ότι, ανεξαρτήτως του πόσο μεγάλος είσαι, το κράτος θα είναι αμείλικτο αν παραβιάζεις τους νόμους και αν πατάς πάνω σε ένα γενικότερο κλίμα ακρίβειας για να αυξήσεις αδικαιολόγητα τις τιμές». Δεν θα κερδηθεί η μάχη κατά της αισχροκέρδειας, Κυριάκο. Αν μπορούσε να κερδηθεί, δεν θα γνωμάτευε το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ότι ο μισός πληθωρισμός είναι προϊόν απληστίας επιχειρήσεων (greedflation).
◗ Είπε ακόμα κάτι ο κ. Μητσοτάκης: «Η αγροτική παραγωγή της Θεσσαλίας επλήγη αλλά τα οπωροκηπευτικά στις εκτάσεις που πλημμύρισαν είναι εξαιρετικά λίγα (σ.σ. και δεν μπορούν να επηρεάσουν τον μέσο όρο των τιμών). Αν κάποιος δηλαδή πάει να πατήσει πάνω σε αυτά που έγιναν στη Θεσσαλία για να αυξήσει τις τιμές προϊόντων που παράγονται αλλού, πρέπει να τον βρούμε και να τον τσακίσουμε». Μπα.
Τα προαναφερθέντα είναι μόνο κάποια light παραδείγματα από την τρέχουσα επικαιρότητα. Μοιάζουν με πταίσματα, μπροστά σε όσα συμβαίνουν ανά το παγκόσμιο. Θα μπορούσαμε π.χ. να ανατρέξουμε σε αριθμούς για την ασύλληπτη ανισότητα, αλλά είναι αχρείαστο. Η αφορμή για το κείμενο ήταν ένα άρθρο του σεβαστού Γιώργου Κουμούλλη, τον οποίο διαβάζω ανελλιπώς στον «Π» και με τον οποίο συνήθως συμφωνώ. Έγραψε όμως το Σάββατο πως είναι κτυπητή η απουσία ενός σοσιαλδημοκρατικού κόμματος στην Κύπρο, δηλαδή ενός κόμματος, εξήγησε, που θα διεκδικεί μια κοινωνία της οποίας η οικονομία θα είναι κυρίως καπιταλιστική, αλλά το κράτος θα ενεργεί για να ρυθμίζει την οικονομία για το γενικό συμφέρον, να παρέχει υπηρεσίες πρόνοιας και να προσπαθεί να αλλάξει την κατανομή του εθνικού εισοδήματος και του πλούτου στο όνομα της κοινωνικής δικαιοσύνης. Άδικος κόπος, νομίζω. Όσο θα τσακίσει ο Μητσοτάκης την αισχροκέρδεια, άλλο τόσο θα πατάξει η σοσιαλδημοκρατία την κοινωνική αδικία και την εκμετάλλευση.
