Λίγοι περίμεναν να βγει άσπρος καπνός. Και όμως το βράδυ της Πέμπτης οι ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης συμφώνησαν να ξεκινήσουν ενταξιακές διαπραγματεύσεις με την Ουκρανία αλλά και τη Μολδαβία.

Επί εβδομάδες ο Ούγγρος πρωθυπουργός Βίκτορ Όρμπαν ορκιζόταν ότι θα έθετε βέτο σε οποιαδήποτε έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων, απειλώντας την επίτευξη ομοφωνίας που είναι απαραίτητη για την λήψη των σημαντικών αποφάσεων.

Τελικά, έκανε πίσω, αφού μάλλον κατάλαβε πως το κλίμα δεν τον παίρνει άλλο. Προκειμένου να μην εκτεθεί, την ώρα της ψηφοφορίας αποχώρησε, λέγοντας πως «η Ουγγαρία δεν θέλει να είναι μέρος αυτής της κακής απόφασης». Και έτσι έμειναν όλοι ευχαριστημένοι. Το Κίεβο πήρε πράσινο φως για να αρχίσουν οι διαπραγματεύσεις, η ΕΕ έκανε αυτό που ήθελε και ο Βίκτορ Όρμπαν κατάφερε να παίξει τον σκληρό παίκτη.

Η αποφασιστικότητα που παρουσίασαν οι 26 ηγέτες της ΕΕ αποδεικνύει πως όταν υπάρχει θέληση υπάρχει και τρόπος για να παραμερίζεται κάθε εμπόδιο. Πέτυχαν να βάλουν σε ευρωπαϊκή τροχιά τις δύο χώρες της ανατολικής Ευρώπης, παρακάμπτοντας τον στενότερο σύμμαχο της Ρωσίας στο μπλοκ.

Ο Βίκτορ Όρμπαν στη συνέχεια μπλόκαρε ένα πακέτο βοήθειας ύψους 50 δισεκατομμυρίων ευρώ για την Ουκρανία. Μικρό το κακό, καθώς το μπλόκο είναι προσωρινό μιας και θα εξεταστεί στην επόμενη σύνοδο των Ευρωπαίων ηγετών. «Δύο παραχωρήσεις σε μία σύνοδο κορυφής ήταν πάρα πολλές για να τις πουλήσουν στην Ουγγαρία», δήλωσε χαρακτηριστικά ένας Ευρωπαίος αξιωματούχος με γνώση των διαπραγματεύσεων.

Οι προχθεσινές εξελίξεις αποτελούν και μια πρόγευση για το τι μπορεί να ακολουθήσει στις διαπραγματεύσεις για κατάργηση του βέτο. Όπως έδειξε η μέχρι τώρα πορεία της ΕΕ, από τη μια το βέτο αποτελεί ένα ισχυρό όπλο για τα μικρότερα μέλη. Από την άλλη όμως καθιστά την Ένωση όμηρο ενός κράτους μέλους που για τον οποιοδήποτε λόγο, καλή ώρα όπως ο Βίκτορ Όρμπαν, βάζει τροχοπέδη σε σοβαρές και κρίσιμες αποφάσεις.

Πως βέβαια, θα καταφέρνουν να συνεννοούνται οι Ευρωπαίοι ηγέτες όταν από 27 καταλήξουν να γίνουν 32 ίσως και 25 κανένας δεν ξέρει. Στην τελευταία σύνοδο στήθηκε ένα θέατρο εκβιασμών και απειλών. Όταν οι Βρυξέλλες μπλόκαραν τα κονδύλια προς την Ουγγαρία ο Βίκτος Ορμπαν αντέδρασε με την απειλή του βέτο.

Αυτό θα γίνεται επομένως από εδώ και πέρα; Η απάντηση είναι θολή. Είναι όμως και αυτά τα παζάρια και τα πάρε δώσε που αυξάνουν τη δυσαρέσκεια και κυρίως την καχυποψία των πολιτών για την ΕΕ. Η Ένωση βρίσκεται σε κομβικό σημείο και οι αποφάσεις που θα παρθούν είναι αποφασιστικής σημασίας για την ίδια την ύπαρξή της.