Το μεσημέρι της Τρίτης ο Γκαμπριέλ Ατάλ, ως υπουργός Παιδείας πραγματοποιούσε ένα διαδικτυακό σεμινάριο με εκπαιδευτικούς. Λίγο αργότερα ανακοινώθηκε πως διορίστηκε πρωθυπουργός, ο νεότερος στην ιστορία του σύγχρονου γαλλικού κράτους.
Για όσους γνωρίζουν τον 34χρονο Γάλλο πολιτικό ήταν μια εξέλιξη, λίγο πολύ αναμενόμενη. Φιλόδοξος, με πολλά προσόντα η αλήθεια να λέγεται, γεμάτος όρεξη, έτοιμος και για προκλήσεις αλλά και για εντάσεις ο νεαρός πολιτικός έδειξε από τις πρώτες στιγμές ότι δεν θα περνούσε απαρατήρητος. Ο διορισμός του κάθε άλλο παρά τυχαίος είναι, αφού πρόκειται για ένα από τους δημοφιλέστερους πολιτικούς της κυβέρνησης του Εμανουέλ Μακρόν.
Γεγονός που θέλησε να εκμεταλλευτεί ο Γάλλος πρόεδρος και για αυτό του ανάθεσε την πρωθυπουργία. Η επιλογή του είναι μια έμμεση ομολογία ότι ο Εμανουέλ Μακρόν χρειάζεται τη δημοτικότητα και την αύρα του Γκαμπριέλ Ατάλ, προκειμένου να δώσει στην δεύτερη θητεία του την πνοή που της λείπει και το κυριότερο να περιορίσει τις απώλειες του κόμματος του στις ευρωεκλογές του Ιουνίου, που αναμένεται να θριαμβεύσει η ακροδεξιά.
Το στοίχημα είναι μεγάλο και μένει να δούμε αν τελικά ένας κούκος μπορεί να φέρει την άνοιξη. Είναι αλήθεια πως ο Εμανουέλ Μακρόν βρίσκεται σε δύσκολη θέση. Κρίσιμες αποφάσεις του έχουν αμφισβητηθεί και βρέθηκε πολλές φορές αντιμέτωπος με την κοινή γνώμη για μεταρρυθμίσεις που θέλει να εφαρμόσει. Οι συμπολίτες του συχνά τον κατηγορούν πως υπερασπίζεται τα συμφέροντα της ελίτ και πως αδιαφορεί για τους υπόλοιπους.
Αν σε αυτά προστεθούν τα χρόνια προβλήματα που αντιμετωπίζει η Γαλλία, όπως για παράδειγμα οι μεγάλες ανισότητες, ζητήματα ασφάλειας, μετανάστευσης αλλά και ταυτότητας που γίνονται όλο και πιο επιτακτικά, εύκολα γίνεται αντιληπτό γιατί ο Εθνικός Συναγερμός της Μαρίν Λεπέν έχει πάρει κεφάλι μέχρι και δέκα μονάδες στις δημοσκοπήσεις.
Η πρώτη δουλειά του Γκαμπριέλ Ατάλ είναι να διορίσει φυσικά, τη νέα κυβέρνηση. Και στη συνέχεια πρέπει να βρει τρόπο να εφαρμόσει την μεταρρυθμιστική ατζέντα του Εμανουέλ Μακρόν. Μια ατζέντα που πλέον έχει διολισθήσει προς τα δεξιά, καθώς ο Γάλλος πρόεδρος προσπαθεί να προσελκύσει συντηρητικούς ψηφοφόρους σε μια προσπάθεια να αντιμετωπίσει την αυξανόμενη δημοτικότητα της ακροδεξιάς της Μαρίν Λεπέν.
Η επιλογή του Γκαμπριέλ Ατάλ δεν οδηγεί απαραίτητα σε κάποια σημαντική πολιτική στροφή για αυτό και μεγάλο μέρος του παιχνιδιού θα κριθεί από τη διαχείριση που ο ίδιος θα κάνει. Πάντως, έχει τα φόντα να αναγεννήσει τον ιδεολογικό του χώρο, όπως έκανε ο ίδιος ο Εμανουέλ Μακρόν πριν από εφτά περίπου χρόνια. Θα χρειαστεί πολλή δουλειά και πολλή τύχη για να μπορέσει να αντιστρέψει το κλίμα.
