Είναι «για το θεαθήναι και κενού περιεχομένου» τα 14 μέτρα που αποφάσισε η κυβέρνηση για τους Τουρκοκύπριους, ανακοίνωσε στα κατεχόμενα η τ/κ συντεχνία δασκάλων KTÖS, η οποία κατά τα άλλα έχει ανοικτά μυαλά στους κόλπους τους για τη λύση του Κυπριακού.

Αλλά, αυτά που ανακοίνωσε μας δυσκολεύουν να καταλάβουμε τι ακριβώς θέλουν τελικά και τι πιστεύουν ότι πρέπει να κάνουν οι Ελληνοκύπριοι για να τους ικανοποιήσουν και να κάνουν κι αυτοί ένα θετικό βήμα.

Μπορεί να ήθελαν κάποια άλλα μέτρα, αλλά το ότι έστω κι αυτά που ανακοινώθηκαν μηδενίζονται, και μάλιστα με ορολογίες ως να βρισκόμαστε στο 1960 και διαμαρτύρονται γιατί το κράτος τους δεν τους προσφέρει όσα δικαιούνται, είναι πέρα για πέρα προκλητικό. Και δεν δείχνει τίποτε άλλο παρά το ψυχιατρικό περιβάλλον μέσα στο οποίο ελπίζουμε να λύσουμε το Κυπριακό. Δεν υπάρχει η κατοχή, δεν ζουν σε αποσχιστικό «κράτος» και δεν το στηρίζουν οι Τουρκοκύπριοι πολίτες της Κυπριακής Δημοκρατίας, δεν αγωνίζονται για τη διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας συνεργαζόμενοι με το κατοχικό κράτος.

Ακόμα και οι θετικών προθέσεων δάσκαλοι στέλνουν από τα κατεχόμενα το μήνυμα ότι, για παράδειγμα, στην Κύπρο το έγκλημα πολέμου του εποικισμού, στην πραγματικότητα δεν υπάρχει αλλά το πρόβλημα που υπάρχει είναι ότι η νόμιμη κυβέρνηση το χρησιμοποιεί ως πολιτικό εργαλείο. «Είναι απαράδεκτο το γεγονός ότι το θέμα της ιθαγένειας της Κυπριακής Δημοκρατίας παρουσιάζεται ως πολιτικό εργαλείο και ως αντικείμενο διαπραγμάτευσης», λέει η συντεχνία. Κι αυτό, διότι η κυβέρνηση δεν έβαλε μέσα στα μέτρα την παραχώρηση ιθαγένειας σε 30 – 40 χιλιάδες απογόνους μεικτών γάμων Τουρκοκυπρίων με εποίκους. Είναι «κίνηση εντυπωσιασμού», λένε, τα μέτρα και «δεν είναι ορθό τα δικαιώματα της τουρκοκυπριακής κοινότητας, η οποία είναι ιδρυτικός ισότιμος εταίρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, να χρησιμοποιούνται ως πολιτικό εργαλείο».

Αυτά είναι για τον κλάδο της ψυχιατρικής επιστήμης. Με το συμπάθιο, δηλαδή, αλλά πρέπει να το ρωτήσω όσο πιο ωμά μπορώ: Τι διάολο περιμένουν να κάνουμε όταν αυτοί, οι Τουρκοκύπριοι, οι ιδρυτικοί ισότιμοι εταίροι, θέλουν την Κυπριακή Δημοκρατία μόνο ως εφαλτήριο πρόσβασής τους στα ωφελήματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Τι, όταν την ώρα που η Κυπριακή Δημοκρατία ανακοινώνει μέτρα αρωγής για τους Τουρκοκύπριους, έστω κι αν ήθελαν περισσότερα, αυτοί έχουν τον αρχηγό των εποίκων και καταζητούμενο δολοφόνο του Ισαάκ, τον Ερχάν Αρικλί, να επιθεωρεί ως «υπουργός» τις εργασίες επέκτασης στο οδόφραγμα Αγίου Δομετίου. Να μας κάνει και μάθημα να κάνουμε το ίδιο, «ο γείτονάς μας στο νότο», λέει, για να σταματήσει η συμφόρηση στον Άγιο Δομέτιο, διότι «οι διελεύσεις αυξάνουν την εμπιστοσύνη μεταξύ των δύο λαών και στην ανάπτυξη σχέσεων καλής γειτονίας».

Χτες τα έλεγε αυτά. Ο Αρικλί. Ο αρχηγός των εποίκων, ο καταζητούμενος. Κι εμείς να ανακοινώνουμε μέτρα υπέρ των Τουρκοκυπρίων αλλά να μην τους αρέσουν διότι δεν ικανοποιήθηκε το αίτημα να δοθεί ιθαγένεια σε όλα τα παιδιά εποίκων για να αποκτήσουν ευρωπαϊκά διαβατήρια. Ούτε η σύνταξη χηρείας σε δικαιούχους, ούτε η κάλυψη έκτακτων και επειγόντων φαρμακευτικών αναγκών, ούτε η διεύρυνση καταλόγου για εμπορία με έξι προϊόντα τους ικανοποιούν. Είναι, λέει, «για το θεαθήναι και κενού περιεχομένου». Θυμούνται «τα δικαιώματα της τουρκοκυπριακής κοινότητας, η οποία είναι ιδρυτικός ισότιμος εταίρος της Κυπριακής Δημοκρατίας», όποτε τους βολεύει, και ταυτόχρονα θέλουν και τους έποικους, και την Τουρκία και τον κατοχικό στρατό και τις τουρκικές εγγυήσεις και την αναγνώριση της «τδβκ». Έλεος, βρε εταίροι μας, βγάλατε το παλούκι.

Τουλάχιστον ο Ιζέτ Ιζτζιάν, ένας έντιμος Τουρκοκύπριος πολιτικός, είπε ότι η δέσμη μέτρων είναι «ένα βήμα προς τα εμπρός». Παρότι φρόντισε να προσθέσει ότι «η τουρκοκυπριακή κοινότητα είναι ισότιμος ιδρυτικός εταίρος της Κυπριακής Δημοκρατίας και για αυτό δεν πρέπει να θεωρείται ως χάρη η δέσμη μέτρων». Χάρη είναι, κύριε Ιζτζιάν, τι άλλο είναι; Διότι, στη λογική των πραγμάτων, μακριά από την κυπριακή (την νεοκυπριακή) σχιζοφρένεια, θα έπρεπε η Κυπριακή Δημοκρατία να απαντά στις απαιτήσεις των Τουρκοκυπρίων λέγοντας ότι όλα αυτά θα ρυθμιστούν με τη σωστή λύση του Κυπριακού. Όπως μας λέτε εσείς.