Πριν από ένα χρόνο, ένα νέο παιδί έχασε τη ζωή του εξαιτίας ενός θανατηφόρου αερόσακου. Το σοκ δεν ήταν, όμως, αρκετό για να αφυπνίσει ένα ολόκληρο κράτος και μια ολάκερη πολιτεία. Ένα χρόνο μετά, ακόμη βιώνουμε χάος. Όταν πριν από κάποιους μήνες, επιβεβαιώθηκε πέραν πάσης αμφιβολίας ότι ο θάνατος του 24χρονου Κυριάκου Όξινου οφειλόταν όντως στο θανατηφόρο αερόσακο και ότι χιλιάδες άλλοι τέτοιοι βρίσκονται σε οχήματα, η κοινωνία βρέθηκε σε πανικό. Δεν ήταν, όμως, αρκετός για να κινητοποιήσει κράτος και πολιτεία ώστε να ληφθούν τάχιστα μέτρα.
Μήνες μετά, ακόμη δεν κατάφεραν ούτε τα αναγκαία μέτρα να λάβουν, ούτε ξεκάθαρα να ενημερώσουν τους πολίτες για τη διαδικασία που πρέπει να ακολουθήσουν ώστε να μάθουν μετά βεβαιότητας αν το όχημά τους φέρει το θανατηφόρο αερόσακο. Επί μήνες άφηναν τους πολίτες να ακούνε όποιον προλάβαινε να πλασάρει πώς μπορούσαν να εξασφαλίσουν ενημέρωση για το όχημά τους. Μόλις πριν λίγες μέρες κατάφεραν να αναρτήσουν επισήμως τον τρόπο. Κι αυτός όχι για όλα ανεξαιρέτως τα οχήματα.
Επί μήνες άφησαν σχεδόν όλους τους ιδιοκτήτες οχημάτων να οδηγούν, βάζοντας τον σταυρό τους. Τρέμοντας μπας και περιλαμβάνονται στους άτυχους, που το αυτοκίνητό τους διαθέτει θανατηφόρο αερόσακο Takata.
Επί εβδομάδες ολόκληρες άφηναν τους πολίτες να τυγχάνουν εκμετάλλευσης από διάφορους, που τους χρέωναν ένα κάρο χρήματα, όχι για να αντικαταστήσουν τους αερόσακους αλλά για να τους πουν απλώς, αν το όχημά τους κυκλοφορούσε με τέτοια απειλή.
Η Κυβέρνηση μιλούσε για κίνδυνο αλλά για καιρό άφηνε την ευθύνη να αιωρείται μεταξύ της υποχρέωσης, που υποτίθεται ότι είχαν εταιρείες αυτοκινήτων και εισαγωγείς μεταχειρισμένων, να αντικαταστήσουν τους ελαττωματικούς αερόσακους και της ευθύνης που είχαν οι ιδιοκτήτες των οχημάτων να το πράξουν. Χωρίς, όμως, η ίδια να αναλαμβάνει με αποτελεσματικό τρόπο να ξεκαθαρίσει στους πολίτες πώς με έγκυρο τρόπο θα μάθαιναν αν το όχημά τους φέρει προβληματικούς αερόσακους. Έμοιαζε με Πόντιο Πιλάτο.
Όλο αυτό τον καιρό, χιλιάδες πολίτες βρισκόντουσαν υπό καθεστώς φόβου, αφού δεν γνώριζαν τι θα τους ξημέρωνε. Ξαφνικά έσκασε η βόμβα. Μια εταιρεία ανακοίνωσε 11.181 αριθμούς αυτοκινήτων, συγκεκριμένου μοντέλου, που φέρουν τους θανατηφόρους αερόσακους, τα οποία ανακαλεί για αντικατάσταση. Όχι 50 ή 100 οχήματα. 11.181!!! Μάλιστα, αναφέρεται στους αερόσακους του συνοδηγού. Κοινή λογική, είναι δυνατόν οι αερόσακοι του οδηγού να είναι άλλη μάρκα; Το κράτος και η πολιτεία τηρούν σιγήν ιχθύος και γι’ αυτό.
Ο πανικός κορυφώνεται. Τα ερωτήματα βουνό. Βουλευτές προωθούν μια πρόταση νόμου για να ξεκαθαρίσουν τουλάχιστον το τοπίο. Φευ. Ο πανικός μετατρέπεται σε τσουνάμι. Μας λένε ότι από 1η Φεβρουαρίου 2025 θα ακινητοποιηθούν όσα οχήματα δεν αντικαταστήσουν τους θανατηφόρους αερόσακους. Πώς θα πηγαίνουν στις δουλειές τους οι άνθρωποι; Δεν έχουν απάντηση. Ο Αλέξης Βαφεάδης πετάει μια αρλούμπα για δωρεάν λεωφορεία!
Κάποιοι αρχίζουν να μιλάνε για παράταση τριών μηνών, άλλοι για 6 και άλλοι για ένα χρόνο. Μερικοί, όμως, προτάσσουν τον κίνδυνο στην όποια παράταση να χαθούν ζωές. Οι πολίτες μαθαίνουν παράλληλα, ότι η εταιρεία που ανακοίνωσε τα 11.181 οχήματα διαθέτει μόνο μερικές εκατοντάδες και ότι παγκοσμίως υπάρχει πρόβλημα με την παραγωγή. Το κράτος και η πολιτεία ξανά σε ρόλο Πόντιου Πιλάτου!
Οι πολίτες όταν αγόραζαν τα οχήματα δεν γνώριζαν τι είναι οι Takata. Ούτε πως είναι θανατηφόροι. Ούτε και ότι βρίσκονταν στο αυτοκίνητό τους. Το κράτος και η πολιτεία δεν τους ενημέρωσαν ποτέ. Μόλις πρόσφατα μάθαμε ότι το 2018 το αρμόδιο τμήμα έπρεπε να είχε λάβει μέτρα αλλά δεν το έπραξε. Διέταξαν έρευνα… Καμία έρευνα, όμως, δεν λύνει τα καυτά προβλήματα του κόσμου.
Τους λένε ότι θα ακινητοποιηθούν τα οχήματά τους παρά το ότι δεν ευθύνονται για το πρόβλημα. Τους λένε ότι θα ακινητοποιηθούν παρά το ότι δεν υπάρχουν αερόσακοι για να αντικαταστήσουν τους ελαττωματικούς. Κράτος και πολιτεία τους αφήνουν εκτεθειμένους.
Όταν μετά από σωρεία συνεδριάσεων, μια πρόταση νόμου πηγαίνει στην ολομέλεια της Βουλής προς ψήφιση και ο κόσμος ευελπιστεί ότι, τουλάχιστον, έτσι μπορεί να βρει μια άκρη, τι γίνεται; Παρακολουθούμε μια ακόμη από τις γνωστές ιλαροτραγωδίες. Με καβγάδες αν πρέπει να αναβληθεί η ψηφοφορία ή όχι.
Επικρατεί τελικά η αναβολή. Το θέμα δεν είναι οι τρεις μέρες. Είναι το ότι μετά από τόσο καιρό, ακόμη και την υστάτη παίζουν με την αγωνία των πολιτών. Αποδεικνύονται ανίκανοι να ξεκαθαρίσουν τα πάντα πριν φτάσουν στην ολομέλεια. Ακολουθεί η γνωστή κωμωδία. Η Βουλή κατηγορεί την Κυβέρνηση κι εκείνη την Βουλή. Τα θύματα, όμως, είναι οι πολίτες!
Σε όλο αυτό το θέατρο του παραλόγου, μαθαίνουμε από ένα σοβαρό βουλευτή ότι η συγκεκριμένη πρόταση νόμου είναι ευρωπαϊκή οδηγία που έπρεπε να είχε εφαρμοστεί από το 2018! Θα είχαν γλυτώσει ζωές. Την ώρα που το έλεγαν ήταν εκεί και η μητέρα του Όξινου! Πώς να αντέξει;
Επικίνδυνα τα Takata αλλά πιο επικίνδυνα τα μασκαράτα! Κράτος καφενείο. Πολιτεία για τα μπάνια. Και στη μέση οι πολίτες να μην τους έχουν πάρει ακόμη με τις πέτρες. Ακόμη να πάτε σπίτι σας; Και πολιτικοί και τεχνοκράτες; Κάνατε αυτό τον τόπο ένα απέραντο μπάχαλο! Αιδώς Αργείοι!
