Είναι πραγματικά -εκτός όλων των άλλων- και βαρύτατα άρρωστο το κυπριακό διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα. Με τα σημερινά δεδομένα δεν επιδέχεται θεραπείας. Κάθε μέρα που περνά η κατάσταση του γίνεται χειρότερη. Μού έλεγε τις προάλλες ένας καλός επιχειρηματίας τον τρόπο με τον οποίο γίνονται οι «δουλειές» στην Κύπρο και έφριξα. Με το φανάρι του Διογένη αναζητούν τους ελάχιστους καθαρούς. Και δεν γίνεται πανηγύρι μόνο στα θέματα της ενέργειας, όπου οι μίζες είναι της τάξης του εκατομμυρίου…

Το σύστημα δεν κατάλαβε τίποτα και δεν συνήλθε από το κτύπημα των 75 χιλιάδων τόσων ψήφων του ανόητου ευρωβουλευτή, Φειδία Παναγιώτου. Το θεώρησαν σαν μία φωτοβολίδα που χάθηκε στον ουρανό. Οι πολιτικοί ταγοί δεν «έπιασαν» το μήνυμα. Πιστεύουν ότι ήταν ένα χαστούκι και τίποτα άλλο -ενώ ήταν μπάτσος που έβγαζε …αζίνες!

Έχω αποκτήσει το τελευταίο διάστημα, μία κακή συνήθεια να μελετώ συγκεκριμένους πολιτικούς, (αλλά και δημοσιογράφους) που έχουν την τάση να ισοπεδώνουν τα πάντα στο όνομα κομματικών εντολών. Πιστεύω πως θα αντιμετωπίσουν αρνητικά την όποια επιτυχία, το όποιο κέρδος για την Κύπρο, πετυχαίνει η κυβέρνηση του Νίκου Χριστοδουλίδη. Οι άνθρωποι είναι σε διατεταγμένη αποστολή…

Με αφορμή τον μίνι ανασχηματισμό του υπουργικού συμβουλίου ακούσαμε απίστευτες σαχλαμάρες ακόμα και από κάποιους σοβαρούς πολιτικούς, τους οποίους μάλιστα θεωρώ μη διεφθαρμένους. Χάνονται στην ανάγκη να μετατρέπονται σε βασιλικότερους του κάθε γυμνού «βασιλέα», και βυθίζονται στην υπερβολή και την απαξίωση.

Δεν τους άρεσε ότι κάποιοι υπουργοί δεν είναι οπαδοί της πιο φιλοτουρκικής λύσης που προτάθηκε ποτέ για την Κύπρο -αναφέρομαι φυσικά στη Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία, που παραδίδει το νησί στη σφαίρα επιρροής της Τουρκίας. Και κατέληξαν σε σαχλαμαρώδη συμπεράσματα για την παρουσία στην τελετή ορκωμοσίας ενός εκπροσώπου του ακροδεξιού ΕΛΑΜ. Κατέληξαν και σε συμπεράσματα μάλιστα. Ότι δήθεν ο Πρόεδρος Νίκος Χριστοδουλίδης προωθεί τους ακροδεξιούς και συνεργάζεται μαζί τους, και ότι αυτοί θα τον εκλέξουν ξανά το 2028.

Και εκτοξεύουν τις κατηγορίες και τις καταγγελίες για την κυπριακή ακροδεξιά, όταν οι ίδιοι αυτοί πολιτικοί κάθονται μαζί τους δίπλα-δίπλα στα έδρανα της κυπριακής Βουλής, όταν συναγελάζονται και συνεργάζονται και ταξιδεύουν μαζί τους σε αποστολές το εξωτερικό.

Και μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας είναι και φιλαράκια. Τρώνε και πίνουν και μπορεί να τους δίνουν και συμβουλές πως να φαίνονται δημοκρατικά τα παλληκάρια του ΕΛΑΜ. Ο εκπρόσωπος της ακροδεξιάς προσκλήθηκε στο Προεδρικό, με τον ίδιο τρόπο που λαμβάνει μέρος στο Εθνικό Συμβούλιο. Θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε τη στάση των κατηγόρων της κυβέρνησης ως αυτή του Καραγκιόζη, αλλά θα ήταν προσβολή για τον δημοφιλή ήρωα, που προσωπικά τον απολαμβάνω και σήμερα, όταν έχω την ευκαιρία, και όταν βρεθούμε στην ίδια περιοχή με τον Αλέξανδρο, ένα από τους καλύτερους νέους καραγκιοζοπαίκτες…

Η Κύπρος σε 16 μέρες θα προεδρεύει της Ευρωπαϊκής Ένωσης και για έξι μήνες θα βρεθεί στα διεθνή σαλόνια εκπροσωπώντας ένα προβληματικό οργανισμό που χρειάζεται διάλυση και επανίδρυση. Σίγουρα η Κύπρος δεν φιλοδοξεί να αλλάξει τα πάντα, ούτε και μπορεί, αλλά πρέπει να αφήσει το στίγμα της. Και για να συμβεί αυτό χρειάζεται τη βοήθεια όλων των πολιτικών δυνάμεων και φυσικά των ευρωβουλευτών της. Από τους τελευταίους θα απουσιάζει, όπως πάντα, ο ανόητος Φειδίας ο οποίος εξελέγη από τους Κύπριους πολίτες, αλλά είναι ως να αντιπροσωπεύει τη Ρωσία του Βλαδίμηρου στο Στρασβούργο και στις Βρυξέλλες.

Το διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα πρέπει να αφήσει τα μασκαριλίκια και να στηρίξει την προσπάθεια της κυβέρνησης κατά την εξαμηνιαία Προεδρία της Ε.Ε. διότι θα έχει να αντιμετωπίσει εκτός της κατοχικής Τουρκίας και εσωτερικούς εχθρούς, κάποιους εκ των εταίρων, που τη θέλουν να αποτύχει. Η Κύπρος πρέπει να πετύχει…

Οι ειρωνικές αναφορές για τον Πρόεδρο και τα μέλη της κυβέρνησης του που θα ηγηθούν της προσπάθειας, δείχνουν και το ποιόν αυτών που τους κατακρίνουν.

Άλλωστε, οι πλείστοι υποστηρίζουν κατά καιρούς τουρκικές θέσεις, με πιο οδυνηρή αυτήν που απαιτεί νέες υποχωρήσεις της ελληνικής πλευράς, ώστε (δήθεν) να πειστούν οι Τούρκοι, να συμμετέχουν στις διαπραγματεύσεις με την ελπίδα ότι ο νεοσουλτάνος και ο νέος υποτακτικός του στα κατεχόμενα θα επιτρέψουν να λυθεί το Κυπριακό.

 Δεν καταλαβαίνουν οι ανόητοι ότι οι ισλαμιστές του Ερντογάν έχουν μακροχρόνιο στόχο, την κατάληψη όλης της Κύπρου. Αυτοί που υποστηρίζουν τις τουρκικές θέσεις είναι η ισχνή μειοψηφία, αλλά φωνάζουν πολύ, κάνουν φασαρία και ακούγονται διότι έχουν και πρόσβαση σε όλα τα μέσα ενημέρωσης, και οι επιθέσεις τους έχουν το στοιχείο του εκβιασμού. Εάν τους απαντήσεις και ειδικά αν τους αποστομώσεις, θα σε φορτώσουν με κατηγορίες και θα σου κολλήσουν ταυτότητες.  

Είμαστε στην εποχή κατά την οποία η διαφθορά σαρώνει τα πάντα. Μπροστά στο χρήμα γονατίζουν, για το χρήμα κάνουν οτιδήποτε. Είναι με λίγα λόγια επικίνδυνοι για το εθνικό θέμα της Κύπρου. Η απάντηση του Προεδρικού Μεγάρου σε αυτές τις εμπρηστικές κινήσεις, πρέπει να είναι η αποκάλυψη των διεφθαρμένων. Με ονόματα και διευθύνσεις και με δεδομένο ότι από την ορκωμοσία της παρούσας κυβέρνησης δεν εκτοξεύθηκε σοβαρή και αξιόπιστη κατηγορία για διαφθορά των μελών της.

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ Ι: Όταν την δεκαετία του 2000, μία μεγάλη ομάδα στελεχών του MEGA Ελλάδος, «κατεβήκαμε» στη Λευκωσία για να δημιουργήσουμε το MEGA Κύπρου (το σημερινό OMEGA), εντοπίσαμε ένα νεαρό που ονειρευόταν να γίνει σκηνοθέτης. Τον συμπαθήσαμε αμέσως λόγω της απίστευτης εργατικότητας του και τις γνώσεις του αν και ήταν τόσο μικρός. Μου συστήθηκε με σεβασμό: Λέγομαι Μιχάλης Ιγνατίου! Νόμιζα ότι μου έκανε πλάκα. Φυσικά δεν έκανε. Του είπα «χαίρομαι εξάδελφε» και από εκείνη την ημέρα έτσι προσφωνούσαμε ο ένας τον άλλο. Έφυγε τόσο γρήγορα και τόσο άδικα από την καταραμένη αρρώστια. Αλλά αφήνει πίσω του μεγάλη κληρονομιά για τους συναδέλφους του Omega. Στις αγαπημένες του Μαρία και Νεφέλη τα συλλυπητήρια μου είναι από τα βάθη της καρδιάς μου. Καλό ταξίδι σου εύχομαι αγαπημένε εξάδελφε, τίμησες τη δημοσιογραφική κοινότητα με το ήθος σου και τις ικανότητες σου. Ο Μιχάλης θα μπορούσε να δουλέψει με άνεση στα αμερικανικά και ευρωπαϊκά κανάλια. Ήταν τόσο ικανός…

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ ΙΙ: Πολύ καλά τα είπε και τα τόνισε ο υπουργός Εξωτερικών, Κωνσταντίνος Κόμπος στον Αμερικανό ατζέντη της Τουρκίας, τον πρέσβη των ΗΠΑ στην Άγκυρα. Ο Τομ Μπάρακ μιλά με τη γλώσσα του «παραλογισμού» και την ισχύ της υπερδύναμης και νομίζει ότι είναι ένας μικρός Ντόναλντ Τράμπ. Δεν είναι… Όσα είπε για την Κύπρο, αποδεικνύουν ότι είναι απλά ένας ξερόλας που αλλάζει θέσεις όπως τα πουκάμισα. Και το λέω αυτό επειδή το νέο αφήγημα του είναι ότι μίλησε για «απόστημα» έχοντας στο μυαλό του την κατάσταση στα κατεχόμενα εδάφη της Κύπρου. Δήθεν ότι το ψευδοκράτος εννοούσε όταν χρησιμοποίησε τη λέξη απόστημα. Λέει αστεία για να γελάμε. Η ερώτηση του συναδέλφου Μανώλη Κωστίδη αφορούσε την Κύπρο…