Με την παράταση του παγώματος των εκποιήσεων κύριων κατοικιών αξίας μέχρι €350 χιλ. απλά μεταφέρθηκε το πρόβλημα πιο κάτω. Και αυτό, γιατί το Υπουργείο Οικονομικών δεν προχώρησε έγκαιρα στην ετοιμασία του νομοσχεδίου για τη δημιουργία ενός εναλλακτικού εξωδικαστικού μηχανισμού, ο οποίος θα υλοποιηθεί μέσω της διεύρυνσης των αρμοδιοτήτων του Χρηματοοικονομικού Επιτρόπου, ενώ δεν έγιναν οι απαιτούμενες αλλαγές στο νομοσχέδιο για την ειδική δικαιοδοσία γνωστού ως Δικαστηρίου Εκποιήσεων.
Ζητήματα για τα οποία από το περασμένο καλοκαίρι η κυβερνητική πλευρά δεσμεύθηκε προς τα συγκυβερνώντα κόμματα πως θα επιλύσει. Δυστυχώς, για άλλη μια φορά δεν τηρήθηκαν τα χρονοδιαγράμματα, με αποτέλεσμα να ασκηθούν πολιτικές πιέσεις προς τις τράπεζες και στις εταιρείες εξαγοράς πιστώσεων, για να παρατείνουν οικειοθελώς την αναστολή του νόμου, η οποία είχε εκπνεύσει τέλος Οκτωβρίου.
Εκτιμώ πως αυτή τη φορά οι πιστωτές μετά δυσκολίας συναίνεσαν για παράταση στην αναστολή του νόμου, για να αποφύγουν να μπουν σε περιπέτειες σε περίπτωση που η λύση ερχόταν μέσω της Βουλής και συγκεκριμένα μέσω των αντιπολιτευόμενων κομμάτων, εκτός από τον ΔΗΣΥ. Κάτι που φάνηκε πως θα γινόταν, καθώς την επόμενη κιόλας ημέρα της παράτασης στην αναστολή εκποιήσεων, ΑΚΕΛ και Οικολόγοι κατέθεσαν πρόταση νόμου, με την οποία η αναστολή του νόμου θα είναι σε ισχύ μέχρι το τέλος Ιανουαρίου του 2024, ενώ εκτός από τις κύριες κατοικίες περιέλαβαν και τα ενυπόθηκα ακίνητα που αποτελούν επαγγελματική στέγη για επιχειρήσεις με ετήσιο κύκλο εργασιών ύψους €750 χιλ.
Οι εισηγητές υποστήριξαν πως ο λόγος που επιδιώκουν να παρατείνουν περαιτέρω το πάγωμα των εκποιήσεων και να διευρύνουν τα ενυπόθηκα ακίνητα που θα εξαιρούνται από τους πλειστηριασμούς είναι για να δουλέψει το νέο νομικό πλαίσιο.
Όπως έχουν διαμηνύσει οι πιστωτές, είναι η τελευταία φορά που συμφωνούν σε αναστολή του νόμου, καθώς θεωρούν πως δεν θα πρέπει τη μια την άλλη να διαταράσσεται το νομικό πλαίσιο των εκποιήσεων. Πρέπει να υπάρξει μια ισορροπημένη φόρμουλα που θα ικανοποιεί τόσο τους πιστωτές όσο και τους δανειολήπτες.
Πάντως, η δίμηνη παράταση στην αναστολή των εκποιήσεων δεν στέλνει και τα πιο ορθά μηνύματα, καθώς δημιουργείται ο ηθικός κίνδυνος για την αύξηση του αριθμού των στρατηγικών κακοπληρωτών δανείων, δηλαδή αυτοί που έχουν την οικονομική δυνατότητα, αλλά ξέροντας πως θα παγώσουν οι πλειστηριασμοί δεν πληρώνουν, συνειδητά, τις δόσεις τους. Συνεπώς, το νομοσχέδιο θα πρέπει να κατατεθεί το συντομότερο δυνατό στη Βουλή, για να αρχίσει η συζήτηση του και να εγκριθεί πριν από το τέλος του χρόνου.
Παράλληλα, θα πρέπει γίνουν οι απαιτούμενες αλλαγές στο νομοσχέδιο για την ειδική δικαιοδοσία, έτσι ώστε οι δανειολήπτες να έχουν τη δυνατότητα να προσφεύγουν στη δικαιοσύνης. Κατά την συζήτηση που θα διεξαχθεί στο Κοινοβούλιο, ας ελπίσουμε τα κόμματα με τις θέσεις τους και τις προτάσεις τους, να τουμπάρουν την νέα προσπάθεια και να αλλάξουν την φιλοσοφία του νομοσχέδιου.
Σε αυτή την περίπτωση, εάν περιληφθούν πρόνοιες οι οποίες στην πορεία κριθούν αντισυνταγματικές, θα γίνει αναπομπή του νόμου από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και εάν επιμένει και πάλι η Βουλή, τότε θα προχωρήσει σε αναφορά στο Ανώτατο Δικαστήριο. Μάλιστα, μέχρι να εκδοθεί η δικαστική απόφαση θα παρέλθει πολύς χρόνος με αποτέλεσμα να μην εκλείψει η αβεβαιότητα που υπάρχει με το νομικό πλαίσιο με τις εκποιήσεις.
Οι πολιτικοί όλα αυτά θα πρέπει να έχουν στο μυαλό τους προτού προχωρήσουν σε οποιαδήποτε ενέργεια, η οποία θα θέτει την χώρα σε κίνδυνο. Οι νομοθέτες και η εκτελεστική εξουσία δεν θα πρέπει να περιμένουν την τελευταία στιγμή για να προχωρήσουν σε αποφάσεις. Θα πρέπει αυτές να ληφθούν έγκαιρα και να είναι καλά μελετημένες , οι οποίες συμβάλουν στην ενδυνάμωση της νομοθεσίας. Θα πρέπει όλοι να αφήσουν το νομικό πλαίσιο των εκποιήσεων να δουλέψει, με στόχο να υπάρξει σταθερότητα.
