Έπεσε σαν κεραυνός… η είδηση. Μάλιστα την ίδια μέρα που οι θύμησες στρέφονταν τόσο αβίαστα στο «εάλω η Πόλις». Και πράγματι, η Μονή Σινά, άλλη μια «Αγιά Σοφιά», της Ορθοδοξίας, δεν είναι οποιαδήποτε τυχαία περίπτωση και προπαντός δευτερευούσης σημασίας που θα μπορούσε να περνά στα ψιλά.
Είναι χαρακτηριστική η δήλωση του Αρχιεπισκόπου Αθηνών, αμέσως μετά την ανακοίνωση της δικαστικής εκείνης απόφασης, η οποία έθετε εν αμφιβόλω το μοναδικό και ιερό καθεστώς της Μονής Αγίας Αικατερίνης και καλλιεργούσε πρόσφορο έδαφος για ερμηνείες βάναυσης παραβίασής του.
«Δεν θέλω και δεν μπορώ να πιστέψω πως σήμερα ο Ελληνισμός και η Ορθοδοξία βιώνουν μία ακόμη ιστορική άλωση».
Με όλα τα μηνύματα και νοήματα που εκπέμπει μια τέτοια δήλωση και στο βαθμό, βέβαια, που θα τα κατανοούσαμε και να τα εννοούσαμε.
Η ιστορική αυτή Μονή, 15 και πλέον αιώνων συνεχούς λειτουργίας, κτίσμα επί Ιουστινιανού, και εμβληματικής παρουσίας για την Ορθοδοξία, τον Ελληνισμό και την Παγκόσμια Πολιτιστική Κληρονομιά, δίνει από μόνη της μια ξεχωριστή μαρτυρία… Είναι χαρακτηριστικό ότι ο ίδιος ο Μωάμεθ με έγγραφό του όρισε την κυριότητα της Μονής στους μοναχούς και πάντα με ανάλογο σεβασμό, ακόμα και από τους Μουσουλμάνους.
Δεν είναι, λοιπόν, τυχαίο, που αμέσως μετά τη δημοσιοποίηση της απόφασης του αιγυπτιακού δικαστηρίου (29 Μαΐου 2025), το «εάλω» αποτυπωνόταν έντονα και στην περίπτωση.
Ο βαθμός άμεσης αντίδρασης και με την ένταση που εκδηλώθηκε σε εκκλησιαστικό, διπλωματικό και πολιτικό επίπεδο (υπήρξε και επικοινωνία του δικού μας ΥΠΕΞ με τους ομολόγους του της Ελλάδας και της Αιγύπτου), υποδηλώνει τη σημασία του γεγονότος.
Όσο κι αν επισκιαζόταν και περνούσε στα ψιλά σε σχέση με τα όσα εμείς θεωρούμε σοβαρότερα και μας αφήνουν να υπνώττουμε στο δικό μας κόσμο…
Δόθηκαν, βέβαια, από την αιγυπτιακή Κυβέρνηση οι γνωστές διαβεβαιώσεις ότι η συγκεκριμένη δικαστική απόφαση ποσώς δεν αλλάζει το καθεστώς λειτουργίας της Μονής, αλλά αντίθετα, σύμφωνα με τα όσα υποστηρίζει, το ρυθμίζει κιόλας. Καθησυχαστικές μεν οι όποιες διαβεβαιώσεις, αλλά τα ερωτηματικά πολλά.
Και αυτό γιατί αναρριχούνται στην επιφάνεια παλαιότερες αλλά και πιο σύγχρονες κινήσεις και πλάνα – με αρκετούς ύποπτους και εμπλεκόμενους – και για την απόσπαση του μοναστηριού από τον ελληνορθόδοξο έλεγχό του, αλλά και για την αλλοίωση του χαρακτήρα της λειτουργίας του.
Ηγέρθησαν ήδη θέματα, π.χ. αξιοποίησης εκτάσεων σε απόσταση από το μοναστήρι από το Κράτος, με τουριστικά πλάνα, αναζωπυρώνοντας και παλαιότερες κινήσεις από τους Κόπτες της Αιγύπτου (αποτελούν το 10% του πληθυσμού της χώρας).
Και το κρίσιμο ερώτημα, πέραν των διαβεβαιώσεων για το καθεστώς λειτουργίας της Μονής, αφορά στο ιδιοκτησιακό καθεστώς, το οποίο έχει να κάνει και με κατοχυρώσεις από μελλοντικές πιθανές αυθαίρετες παρεμβάσεις.
Τώρα φαίνεται να υπάρχει γόνιμο έδαφος συνεννόησης με τον Σίσι, αύριο και μεθαύριο, όμως, δεν μπορούμε να γνωρίζουμε ποιος θα έχει την εξουσία και με τι ορέξεις θα εποφθαλμιά…
Η κραυγή αγωνίας ότι πιθανή «άλωση» της Μονής Σινά θα άνοιγε ασκούς του Αιόλου, είναι τόσο πραγματική, αλλά και ρεαλιστική… Για όσους μπορούν να γνωρίζουν…
