Τις προάλλες, η Τζόντι Κάντορ και η Μέγκαν Τουόχι των New York Times και ο Ρόναν Φάροου του New Yorker τιμήθηκαν για τα ρεπορτάζ τους που οδήγησαν στην πτώση του μέχρι πρότινος παντοδύναμου παραγωγού Χάρβεϊ Γουάινστιν, ο οποίος κατηγορήθηκε από δεκάδες γυναίκες για σεξουαλικές παρενοχλήσεις και βιασμούς. Στον απόηχο των καταγγελιών ξεπήδησε το κίνημα #Metoo που έσπρωξε χιλιάδες θύματα να βγουν μπροστά και να μιλήσουν για το δράμα το οποίο περνούσαν.
Το #Metoo αγκαλιάστηκε από εκατομμύρια γυναίκες αλλά και άντρες σε όλο τον κόσμο. Έγινε μόδα, έστρεψε τα φώτα της δημοσιότητας σε ένα σκοτεινό θέμα, για το οποίο ελάχιστοι τολμούσαν να μιλήσουν. Το κίνημα έσπασε πολλά ταμπού. Ξαφνικά τα θύματα ανακάλυψαν πως έχουν φωνή και πως μπορούν αν βρουν συμπαράσταση και βοήθεια για να σταθούν απέναντι στους θύτες τους.
Δυστυχώς, κατά τα άλλα, ο απολογισμός του #Metoo είναι φτωχός. Αν απομακρυνθούμε από τον θόρυβο που γίνεται στα κοινωνικά δίκτυα, τα άρθρα στις εφημερίδες και τα περιοδικά, τις αποκαλύψεις που συνεχίζονται, παρατηρούμε πως ελάχιστα έχουν γίνει για την πραγματική αντιμετώπιση της σεξουαλικής παρενόχλησης.
«Η μαμά μου ελπίζει σε έναν ασφαλέστερο κόσμο» έγραψε ένα κορίτσι, ανωνύμως, στον Ρόναν Φάροου, για να τον ευχαριστήσει για τον ρόλο που έπαιξε στις αποκαλύψεις Γουάινστιν. Οι ελπίδες, όμως, δεν είναι αρκετές για να καλύψουν τα κενά και τις ελλείψεις που υπάρχουν. Ακόμη και σήμερα τα θύματα αντιμετωπίζονται από τις Αρχές με μεγάλη καχυποψία. Ακόμη και σήμερα αναζητούμε δικαιολογίες στο τι φορούσε μια γυναίκα και ποια ήταν η συμπεριφορά της όταν έπεσε θύμα βιασμού. Ακόμη και σήμερα υποθέσεις φανερής σεξουαλικής κακοποίησης πέφτουν στο δικαστήριο γιατί οι αστυνομικές Αρχές δεν έκαναν καλά τη δουλειά τους.
Είμαστε μόνο στην αρχή. Καλό είναι να αφήσουμε τους εντυπωσιασμούς αν θέλουμε να βελτιωθούν τα πράγματα. Και πρέπει να ρίξουμε το βάρος μας στο να γίνουν πραγματικές και θεσμικές αλλαγές σε ό,τι αφορά τη σεξουαλική κακοποίηση. Χρειαζόμαστε νόμους που να εφαρμόζονται. Αστυνομικούς και δικαστές που να βλέπουν με κατανόηση τα θύματα και όχι να ψάχνουν δικαιολογίες για τους θύτες. Επιβάλλεται να γίνουν μεταρρυθμίσεις στην υγεία, την εκπαίδευση, τις νομικές και κοινωνικές υπηρεσίες. Το κίνημα #Metoo ήταν μόλις το πρώτο βήμα. Καιρός να προχωρήσουμε και στα επόμενα.
