Κι όμως. Είναι, κατά πώς φαίνεται, υπαρκτό πρόσωπο. Δεν είναι virtual. Δεν είναι εικονική πραγματικότητα. Μπορεί να ζει μια δική της πραγματικότητα, αλλά τη ζει ανάμεσά μας. Προς τούτο, υπάρχουν αποχρώσες ενδείξεις. Μαρτυρούν ότι δεν την έχουμε φανταστεί. Λέγεται, μάλιστα, ότι την περασμένη εβδομάδα είχε συνάντηση με τον ίδιο τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Έγινε μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, ελάχιστοι την είδαν, γι’ αυτό και σας το μεταφέρω με κάθε επιφύλαξη.
Γιατί μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας; Μη με ρωτάτε, θα σας γελάσω. Μπορεί να ξεπέρασαν τα δημόσια ρεζιλίκια του 2015 -μια από τις πολλές φορές που ο Πρόεδρος έχει χάσει την ψυχραιμία του, και ζητούσε από τον Γενικό Εισαγγελέα να εξετάσει τα δεδομένα και να ενεργοποιήσει τις πρόνοιες του Συντάγματος για απομάκρυνσή της. Για το περιβόητο «ασυμβίβαστο». Και το χαμένη παράγραφο στο συμβόλαιο που της είχαν στείλει (με USB;) και ούτε αυτή ούτε εκείνοι που της το είχαν στείλει ήξεραν, τάχα μου, τι έγραφε. Και ανακάλυψαν ότι είχε… τρωθεί, πάλι τάχα μου, ο θεσμός του Κεντρικού Τραπεζίτη.
Είχαν, μας έλεγαν, τη διαβεβαίωση του Ντράγκι ότι, σε αντίθεση με τον Πανίκο Δημητριάδη που χρειάστηκε να του χώσουν 350 χιλιάδες στην τσέπη για να τους αδειάσει τη γωνιά, αυτήν δεν θα την κάλυπτε η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Και ο Αναστασιάδης θα μπορούσε να τη σύρει εύκολα του νόμου του. Τι; τα ξεχάσατε; «Δεν επιτρέπω σε κανέναν…» / «Την άδειασε» / «έριξε κεραυνούς» / «της έδειξε την πόρτα εξόδου»… Οργισμένες εποχές! Έχει, βλέπετε, εξειδίκευση στους… «υδρογονάνθρακες», (καταλαβαινόμαστε, δεν χρειάζεται να παίξουμε το Ρουκ Ζουκ) αυτή η κυβέρνηση. Τέλος πάντων.
Μια άλλη ένδειξη για την ύπαρξή της είναι η ανταπόκρισή της στο silver alert -ξέρετε εσείς, «προσοχή – σίλβερ αλέρτ – εξαφάνιση ηλικιωμένου – μπορείτε να βοηθήσετε;»- που εξέπεμψε προ ημερών το πρωινό ενός ραδιοφωνικού σταθμού. Τηλεφώνησε, λένε, για να τους πει ότι υπάρχει, ζει, είναι καλά, να μην την ψάχνουν και να μην ανησυχούν. Κάπως έτσι. Φημολογείται, επίσης, ότι στάλθηκε sms σε τηλεοπτικό σταθμό εκ μέρους της, που διέψευδε τις φήμες ότι όλο αυτό τον καιρό – όσο συντελείτο η εξαΰλωση του Συνεργατισμού- βρισκόταν σε διακοπές. Όχι πως δεν το είχε κάνει στο παρελθόν, να γίνεται της μουρλής κι αυτή να επιβιβάζεται στο αεροπλάνο και να φεύγει επειδή είχε προγραμματισμένο ταξίδι, αλλά αυτή τη φορά, λένε, ήταν εδώ.
Το πιο πειστικό στοιχείο, πάντως, για την ύπαρξή της, είναι ο μισθός της. Κάθε μήνα, καταβάλλεται. Άρα; Άρα όντως ζει ανάμεσά μας. Και δεν είναι δα και λίγα. Εντάξει, είναι σαφώς πολύ λιγότερα απ’ όσα εξακολουθεί να παίρνει το golden boy του ανύπαρκτου πλέον Συνεργατισμού, αλλά 152 χιλιάδες είναι αυτές. Όταν πρωτοδιορίστηκε, ήταν 182, δηλαδή 14 χιλιάδες το μήνα. Το θυμάμαι γιατί είχαν πάει να της… γελάσουν 700 ευρώ το μήνα, τα ζήτησε και τα πήρε. Μετά τις περικοπές στους μισθούς των αξιωματούχων του κράτους και στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, έπεσε στις 152. Τώρα θα μου πείτε, 50 χιλιάρικα λιγότερα από το golden boy και εσύ, άνθρωπέ μου, θες να γίνει πανελίστρια των δελτίων ειδήσεων; Και να εξηγεί στον κόσμο τι εποπτικό ρόλο έκανε στον Συνεργατισμό και πού στο καλό στέκονται οι τράπεζές μας; Και ένα δίκιο θα το ’χετε.
Γεγονός είναι πάντως πως η Χρυστάλλα Γιωρκάτζη δεν υπήρξε ποτέ θορυβώδης παρουσία. Από τότε, ακόμα που ήταν Γενική Ελέγκτρια του Κράτους, ετοίμαζε την έκθεσή της, πήγαινε στο προεδρικό μια φορά το χρόνο, την παρέδιδε στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, συγκλονιζόμασταν δήθεν από κάποιες ιστορίες που κατέγραφε, μετά εμείς –μπορεί κι αυτή- τις ξεχνούσαμε, ούτε μαθαίναμε τι και πώς, μέχρι τον επόμενο χρόνο. Ησυχία, τάξη και ασφάλεια.
Μόνο όταν ο Αναστασιάδης την διόρισε Κεντρικό Τραπεζίτη πήγε για λίγο καιρό να φουρτουνιάσει το πράγμα – αρχής γενομένης από τις συνθήκες πρόσληψης της ιδιαιτέρας της, τις υπηρεσίες της οποίας την είχε καλέσει ο Γενικός Ελεγκτής να τερματίσει, στη συνέχεια ήρθε η απάλειψη του όρου περί σύγκρουσης συμφερόντων, οι αντιφατικές δηλώσεις για την εξαφανισμένη παράγραφο – «δεν αφαίρεσα καμία παράγραφο» / «η παράγραφος αφαιρέθηκε κατόπιν οδηγιών του νομικού συμβούλου της Κεντρικής Τράπεζας» – οι δηλώσεις του Κοιλιάρη πως η Διοικητής έκανε πλάτες στον Βγενόπουλο για να κερδίσει τις δίκες σε βάρος της Δημοκρατίας το δικηγορικό γραφείο του πρώην άντρα της κι ότι φακελώνει και εκβιάζει, δήθεν, βουλευτές με μια λίστα που αποδείχτηκε ψιλομούφα, τα υπονοούμενα για τον Ρίκκο, του οποίου, κατά τ’ άλλα «την ακεραιότητα του όλοι γνωρίζουμε»… Τώρα που το ξανασκέφτομαι, πάλι καλά που επιστρέψαμε στο «ησυχία, τάξη και…» Και ασφάλεια;
Υ.Γ. Τι άλλο μας έμεινε, πλέον, με τόσα που συμβαίνουν γύρω μας, από το να διακωμωδούμε την καθημερινότητά μας; Κατά πώς λέει και η παροιμία, ας γελάμε κι ας πηδάμε, για να λεν’ πως δεν πεινάμε.
