Αυτόν τον κύριο που διόρισε ο Γενικός Εισαγγελέας πρόεδρο της Ερευνητικής Επιτροπής για τον Συνεργατισμό δεν τον γνωρίζω. Όμως, από χθες, το δηλώνω και δημοσίως, δεν τον χωνεύω. Τι «απάνθρωπη» εξέταση ήταν αυτή που έκανε χθες στον Νικόλα Χατζηγιάννη;
 
Μα είναι δυνατόν, κύριε Αρέστη μου, να στήνετε τον άνθρωπο στον τοίχο για παρενόχληση ενός διαιτητή; Και τι σχέση έχει αυτό με τον Συνεργατισμό, καλέ μου κύριε; Αφού το τηλεφώνημα, μόνος σου το είπες, το έκανε από το γραφείο του στην Λαϊκή Τράπεζα.
 
Και τι σόι παρενόχληση ήταν; Πώς την έκανες Χατζηγιάννη μου; Δεν το διέψευσες κιόλας, βρε αδερφέ. Κοίτα τώρα, που εκτός από την Ερευνητική του Αρέστη θα σου προκύψει και καμιά Ερευνητική του Κούμα και θα τρέχεις και δεν θα φτάνεις…
 
Ότι σόι παρενόχληση και αν ήταν, όμως, η τράπεζα, απλώς, του έδειξε κίτρινη κάρτα (προφορική επίπληξη). Δεν χαμπαριάζετε ποσώς από ποδόσφαιρο, κύριε Αρέστη μου. Διαφορετικά θα γνωρίζατε ότι σε ένα παιγνίδι πρέπει να δεχθεί δύο κίτρινες κάρτες για να αποβληθεί. Ενώ στο σύνολο των αγώνων για να τιμωρηθεί πρέπει να συγκεντρώσει τρεις κίτρινες.
 
Ακόμη και ο Μέσι, με μια κίτρινη κάρτα συνεχίζει να κάνει τα ζογκλερικά του και να ζαλίζει τους αντιπάλους του. Αυτό ακριβώς έκανε και ο Χατζηγιάννης. Συνέχισε τα ζογκλερικά στον Συνεργατισμό και μας ζάλισε όλους. Ζάλισε και τον Συνεργατισμό. Σε σημείο που έχασε τις αισθήσεις του και βρέθηκε φαρδύς – πλατύς στην Εντατική.
 
Θαυμάστε μερικά από το ζογκλερικά που έκανε ο αθεόφοβος. Έπαιρνε αντιμισθία 35.000 ευρώ το 2014 και 35.000 το 2015 ως πρόεδρος της Επιτροπείας. Ακολούθως, έπαιρνε 200.000 ευρώ τον χρόνο ως εκτελεστικός διευθυντής του Συνεργατισμού το 2016, 200.000 ευρώ το 2017 και 200.000 ευρώ το 2018 (τον τελευταίο χρόνο χωρίς μείωση ούτε σεντ, ασχέτως ότι ο Συνεργατισμός είχε μεταφερθεί από την Εντατική στο νεκροτομείο).
 
Επιπρόσθετα των δικών του απολαβών (πολύ χοντρά υπολογισμένες διότι αν ερευνηθούν λεπτομερώς, θα ανέρθουν σε ψηλότερο αριθμό), στη χθεσινή του κατάθεση στην Ερευνητική Επιτροπή προέκυψε και ότι χρέωσε τους φορολογούμενους πολίτες με αγορά αυτοκινήτου αξίας 28.000 ευρώ, με αγορά αυτοκινήτου για στέλεχος του Συνεργατισμού αξίας 20.000 ευρώ και με προσλήψεις νέου λειτουργού και γραμματέως με κόστος 55.000 και 22.000 ευρώ αντιστοίχως.
 
Κάντε τώρα την σούμα –πάντα χοντρά-χοντρά διότι θα υπάρχουν αρκετά άλλα- αφού πρώτα πάρετε βαθιές ανάσες. Διότι ο αριθμός ζαλίζει: 775.000 ευρώ. Τύφλα να έχει ο Μέσι. Όχι σε σχέση με τις απολαβές αλλά με τις ευφυείς μανούβρες τους. Διότι ο Χατζηγιάννης έφυγε από την Τράπεζα Κύπρου με σχέδιο εθελούσιας αποχώρησης τσιμπώντας χοντρό νούμερο. Με  μια ντρίμπλα βρέθηκε στην προεδρία της Επιτροπείας του Συνεργατισμού. Και με μια ακόμη, από αυτές του Μέσι που σπάζει τη μέση του αντιπάλου του, εκτοξεύθηκε στη θέση γενικού διευθυντή με πολλαπλάσιες αποδοχές.
 
Έχεις και τον κύριο Αρέστη, να προσπαθεί να τον στριμώξει. Ακούστε τι τον ρώτησε ο άνθρωπος. Γιατί θέλατε αυτοκίνητο; Τσσς, σοβαρομιλάτε, κύριε; Είναι αυτή ερώτηση για να στριμώξει ένα βιρτουόζο; Διαβάστε την απάντηση και υποκλιθείτε: «Αντιλαμβάνομαι ότι όλοι οι πρόεδροι τραπεζών έχουν αυτοκίνητα». Ναι, Χατζηγιάννη μου, αλλά δεν τους τα πληρώνουν οι φορολογούμενοι πολίτες όπως στην περίπτωση του Συνεργατισμού. Και επέμενε, ο «αντιπαθητικός» Αρέστης. Όταν αλλάξατε καθήκοντα παραδώσατε το αυτοκίνητο, τον ρώτησε. Αμ δε, σιγά μην το παρέδιδε…
 
Αμ το άλλο; Τον ρώτησε γιατί έφυγε από την Τράπεζα Κύπρου. Η απάντηση έκανε τον Αρέστη να χάσει τη λαλιά του. «Στη ζωή μου έχω πάρει πολλά ρίσκα σε παγκόσμιους κολοσσούς»! Αυτό πάει να πει σούπερσταρ. Είδατε τον Ρονάλντο να φοβάται να αφήσει την παγκόσμια πρωταθλήτρια Ρεάλ για να πάει στη Γιουβέντους; Και επιμένει ο Αρέστη: «Η ΣΚΤ ήταν παγκόσμιος κολοσσός;». Η απάντηση του σούπερσταρ τσακίζει κόκαλα: «Παγκόσμιος κολοσσός είναι όταν μπαίνει κάποιος μέσα και μπορεί να αποδώσει»! Πω πω πω τι είπε ο άνθρωπος.
 
Η κορωνίδα, όμως, της χθεσινής κατάθεσης στην Ερευνητική Επιτροπή ήταν η αναφορά στη σχέση του Μέσι, ουπς, με συγχωρείτε, του Χατζηγιάννη ήθελα να πω, με τον Χάρη Γεωργιάδη. Τον ρώτησε ο κύριος Αρέστη αν έχουν σχέση. Τι περίμενε άραγε να ακούσει;
 
Διαβάστε την απάντηση και υποκλιθείτε όλοι: «Ναι, σίγουρα. Έχω φιλική σχέση με τον Υπουργό. Στην Αγγλική Σχολή δεν τον ήξερα, ήταν πιο μικρός και πιο ήσυχος (σ.σ. ναι, τα τελευταία χρόνια έγινε άτακτος και γράφει στα παλαιότερα των υποδημάτων του ακόμη και το Σύνταγμα). Από εκεί και πέρα, επειδή έζησα πολλά χρόνια στο εξωτερικό, επανασυνδέθηκα το 2008 που επαναπατρίστηκα. Είναι εσωστρεφής. Άλλο η φιλική σχέση και άλλο η επαγγελματική. Ουδέποτε μετέφερα επιθυμία ή θέσεις ή τον είδα μόνος μου».
 
Καταλάβατε, κυρίες και κύριοι; Μην ξανακούσω κανέναν να μιλά για κουμπαριές, αλίμονο του. Όλα με την αξία του έγιναν. Ούτε που συναντήθηκαν ποτέ. Μια φορά μονάχα. Στην κηδεία του Συνεργατισμού!
 
Υ.Γ.: Φυσικά όλα τα πιο πάνω αποτελούν ανόητα παιγνίδια κάποιων καβαλημένων στελεχών. Δεν αποτελούν την ουσία της καταστροφής του Συνεργατισμού. Δείχνουν, όμως, απεριόριστη επιπολαιότητα…