Η ΚΥΡΙΑ Ανδριάνα Νικολάου έδωσε ένα μεγάλο αγώνα και αναμετρήθηκε με τις στρεβλώσεις αυτού του κράτους. Αναμετρήθηκε με τα κουμπαράτα και τις λογικές της αλληλοκάλυψης, διαχρονικό στοιχείο της συμπεριφοράς σε αυτή την κοινωνία ενός κρατικοδίαιτου και όχι μόνο κομμάτι της κοινωνίας. Το παιδί της έχασε τη ζωή του στα είκοσι έξι του χρόνια, πριν από 17 χρόνια. Η ίδια επέμενε και έδωσε ένα αγώνα και ανέτρεψε την αρχική -ατεκμηρίωτη όπως συναφώς προκύπτει- εκδοχή ότι ο Θανάσης αυτοκτόνησε. Το έλεγαν και το ξανάλεγαν οι διάφοροι «αρμόδιοι» παρόλο που δεν γινόντουσαν πιστευτοί. Μετά από νέα έρευνα διαπιστώθηκε -εν πολλοίς επιβεβαιώθηκε- ότι ο Θανάσης δολοφονήθηκε. Το έλεγε η μητέρα του, η κ. Ανδριάνα, από την αρχή. Το έλεγε, επέμενε και στο τέλος δικαιώθηκε. Δικαιώθηκε υπό την έννοια ότι έλεγε το προφανές. Δικαίωση στην περίπτωση αυτή δεν μπορεί να υπάρξει καθώς ο Θανάσης δολοφονήθηκε, έφυγε από τη ζωή. Δικαίωση μπορεί να υπάρξει υπό την έννοια, ότι κάποιοι θα καταδικαστούν για τη δολοφονία. Κι αυτό πρέπει να γίνει.
ΕΧΟΥΝ περάσει, λένε διάφοροι, τόσα χρόνια και πως αυτό είναι δύσκολο να γίνει. Γιατί είναι δύσκολο; Πόσοι εμπλέκονται; Είναι δύσκολο να αρχίσει ξανά ένας κύκλος ανακρίσεων μέχρι να εντοπιστούν οι ένοχοι; Όχι βέβαια. Εάν το θέλουν οι Αρχές αυτό μπορεί να γίνει. Έστω και 17 χρόνια μετά, το κράτος οφείλει, είναι υποχρεωμένο να προχωρήσει μέχρι τέλους. Τόσα χρόνια κάποιοι, όπως φαίνεται, επέλεξαν τη συγκάλυψη. Το πώς και γιατί θα πρέπει επίσης να διερευνηθεί. Χωρίς αναστολές, ενδοιασμούς.
ΣΗΜΕΡΑ όλοι γνωρίζουμε την αλήθεια. Και τη γνωρίζουμε επειδή αυτή η γυναίκα, μέσα στον πόνο της, έδωσε μια δύσκολη μάχη. Επέμενε να λάμψει η αλήθεια. Κι αυτό έγινε 17 χρόνια μετά. Σήμερα που όλοι γνωρίζουμε δεν θα πρέπει να αφήσουμε τις στρεβλώσεις και τις νοοτροπίες της συγκάλυψης να αποτρέψουν τη δικαιοσύνη να φθάσει μέχρι τέλους. Η Νομική Υπηρεσία, η Γενική Εισαγγελία, ενήργησε σωστά ανοίγοντας εκ νέου την απόφαση και διορίζοντας τους δύο ποινικούς ανακριτές, οι οποίοι και έφεραν στην επιφάνεια αυτά που οι άνθρωποι του σκότους δεν άφηναν τόσα χρόνια να δουν το φως. Η Νομική Υπηρεσία αφουγκράστηκε τη μητέρα, την άκουσε και έδωσε εντολές για να ανοίξει εκ νέου η υπόθεση. Πλέον ο αγώνας θα φθάσει μέχρι τέλους και οφείλει η κοινωνία να στηρίξει αυτή τη διαδικασία. Την ίδια ώρα, η Νομική Υπηρεσία θα πρέπει -κατά την άποψή μας- να ικανοποιήσει το αίτημα και να δοθεί το πόρισμα στην οικογένεια και στον δικηγόρο της.
