Πριν κάποια χρόνια ο πρόεδρος του κυβερνώντος κόμματος, Αβέρωφ Νεοφύτου, μας δίδαξε τη συνταγή της ομελέτας: «Πρέπει να σπάσεις αβγά για να κάνεις ομελέτα». Την περασμένη βδομάδα, όμως, μάθαμε πως υπάρχουν κι άλλοι τρόποι. Όπως για παράδειγμα να μαζέψεις τα τσόφλια από χάμω και να τα σερβίρεις παριστάνοντας πως σερβίρεις ένα ευφάνταστο και γευστικό πιάτο εισπράττοντας συγχαρητήρια για την ευρηματικότητα.
Μπορώ να φανταστώ τι έχουν να πουν οι 17 δημοτικοί σύμβουλοι που επέλεξαν τη λύση Αβέρωφ. «Αν προσφεύγαμε στα δικαστήρια θα έμενε ο ναός μισοτελειωμένος και τα διατηρητέα θα κινδύνευαν να γκρεμιστούν εντελώς μέχρι το δικαστήριο να εκδικάσει την υπόθεση της κατεδάφισης των σπιτιών στην Ισοκράτους. Θα δημιουργούσαμε ένα νέο εργοτάξιο χωρίς λήξη χρόνου μέσα στην ήδη ταλαιπωρημένη πόλη». Μπορώ στα αλήθεια, χωρίς να έχω μιλήσει με κανένα, να αντιληφθώ το σκεπτικό τους. Όχι όμως και να πιστέψω τις προθέσεις. Πρόθεση ήταν το καλό της πόλης ή η απαλλαγή του Αρχιεπισκόπου από τις ευθύνες του και να συνεχίσουμε να ζούμε όλοι καλά και μονιασμένοι (τάχα) επιτρέποντας στον οποιονδήποτε να βιαιοπραγεί, να κλέβει, να λέει ψέματα, να καταστρέφει τον ιστορικό ιστό της πόλης;
Ο Αρχιεπίσκοπος είχε καταφέρει (διά κομματικών πάρε-δώσε) να εξασφαλίσει άδεια οικοδόμησης ενός ναού παράταιρου προς τον ιστορικό ιστό. Στους όρους της άδειας ήταν όπως προστατεύσει και συντηρήσει τις υφιστάμενες οικοδομές στην Ισοκράτους. Αντ’ αυτού, λίγους μήνες πριν ολοκληρωθεί ο ναός, έστειλε μπουλντόζες και άρχισαν να ρίχνουν τα σπίτια. Κι όταν υπήρξε αντίδραση και κυρίως όταν άκουσε το ενδεχόμενο πως ίσως ζητηθεί αναστολή εργασιών του ναού λόγω παραβίασης των όρων της άδειας, πράγμα που ήταν απόλυτα εφικτό βάση της σχετικής νομοθεσίας και πράγμα που θα ανέτρεπε τους σχεδιασμούς για φαντασμαγορικά εγκαίνια μέσα στο 2021, διαμήνυσε πως θα σεβαστεί τους όρους της άδειας, λέγοντας ψέματα: Πως τα σπίτια κατέρρευσαν από τις βροχές.
Για μια καταφανώς εγκληματική πράξη χρειάστηκαν, από τις Αρχές της πόλης, έξι μέρες για να ληφθεί απόφαση. Έξι μέρες παρασκηνιακών ενεργειών. Όταν όμως διαπράττεται μία τόσο εξόφθαλμα παράνομη ενέργεια, ο χειρισμός δεν πρέπει να είναι θέμα παρασκηνιακών διαβουλεύσεων αλλά θέμα εφαρμογής νόμων. Και ευτυχώς νόμοι υπάρχουν για να προστατεύουν τις πόλεις και τους ανθρώπους από τις αυθαιρεσίες.
Το Δημοτικό Συμβούλιο, ωστόσο, αντί να εφαρμόσει τη νομοθεσία, υιοθέτησε την πρόταση ενός κομματάρχη. Ακόμα κι αν θεωρήσουμε ότι οι προθέσεις όλων ήταν καλές, με την απόφαση τους αφήνουν, για άλλη μια φορά, τον Αρχιεπίσκοπο στο απυρόβλητο και στέλνουν το μήνυμα πως οι νόμοι μπορούν να παρακάμπτονται κατά το δοκούν.
chrystalla@phileleftheros.com
