Η πανδημία του κορωνοϊού, τα μέτρα και διατάγματα που λαμβάνονται, είναι φυσικό να διαιωνίζουν τα προβλήματα της κυπριακής οικονομίας και κατ’ επέκταση των νοικοκυριών και των δανειοληπτών. Όπως είναι γνωστό στις 31 Αυγούστου 2020 λήγει η περίοδος αναστολής των πλειστηριασμών που αποφασίστηκε εξ αιτίας των τραγικών συνεπειών του κορωνοϊού,
Σήμερα, μετά το lock down, διαπιστώνουμε ότι η επανεκκίνηση της οικονομίας γίνεται μετ’ εμποδίων. Τίποτα πλέον δεν είναι το ίδιο με το χθες. Η ξενοδοχειακή βιομηχανία μετρά ρεκόρ ζημιών, το ίδιο φυσιολογικά και η οικονομία της χώρας.
Οι επιχειρήσεις εστίασης, οι καφετέριες, τα αναψυκτήρια, τα κέντρα αναψυχής ζουν καθημερινά ένα βίο, αβίωτο! Μετρούν τεράστιες ζημιές, πολλοί δε εξ αυτών κλείνουν μη αντέχοντας την οικονομική πίεση που υφίστανται. Αν προσθέσουμε και το γεγονός ότι πολλοί δεν είναι πλέον σε θέση να καταβάλουν και τα ενοίκια τους, είναι φυσικό να εισέλθουμε σ’ ένα φαύλο κύκλο με τεράστιες επιπτώσεις για την πραγματική οικονομία της χώρας. Εκ των πραγμάτων επιβάλλεται ως αδήριτη η ανάγκη για να επεκταθεί τουλάχιστον μέχρι τέλος του 2020 η αναστολή των πλειστηριασμών.
Παρόμοιο θέμα δημιουργείται με την ανάγκη επέκτασης της αναστολής των δόσεων που λήγει τέλος του έτους, σύμφωνα με την απόφαση του Διοικητή της Κεντρικής Τράπεζας της Κύπρου. Εφόσον τα μέτρα και τα διατάγματα θα έχουν ισχύ μέχρι το καλοκαίρι του 2021, επιβάλλεται να ληφθεί υπόψη η ταυτόχρονη αναστολή των δόσεων δανείων μέχρι την ανάλογη ισχύ των διαταγμάτων, ήτοι το καλοκαίρι του 2021.
Οι επόμενοι μήνες θα είναι πολύ δύσκολοι για όλο το φάσμα της οικονομικής και κοινωνικής ζωής της χώρας μας. Απαιτείται υψηλού βαθμού ευαισθησία, κοινωνικής συνοχής και αλληλεγγύης. Τούτες τις δύσκολες ώρες οι μεγάλοι και ισχυροί, οι κατέχοντες, χρειάζεται να αποδείξουν στην πράξη ότι το ζητούμενο δεν είναι τα κέρδη, αλλά η διατήρηση της ομαλότητας και των επιχειρήσεων. Οι εργαζόμενοι το απέδειξαν κατ’ επανάληψη σε συνθήκες κρίσιμες για τη χώρα. Η έκτακτη ανάγκη στην οποία έχουμε περιέλθει δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να οδηγήσει σε φιλοτομαρισμό, ούτε σε λύσεις ο σώζων εαυτόν σωθήτω! Αλλήλων τα βάρη βαστάζετε. Ενδεχόμενη απόφαση των εργοδοτών να προχωρήσουν σε μαζικές απολύσεις εργαζομένων θα επιφέρει τεράστιες ζημίες στον κοινωνικό ιστό της χώρας μας. Ήδη, σύμφωνα με τις στατιστικές το 22,7% της χώρας, περίπου 200 χιλιάδες συμπατριωτών μας, βρίσκονται κάτω του ορίου φτώχειας. Πεινούν πραγματικά! Είναι που είναι δύσκολα τα πράγματα, ας μην τα κάνουμε χειρότερα με αποφάσεις μονομερείς που ισοδυναμούν με αυτοχειρία!
Μπροστά σ’ αυτές τις κρίσιμες εξελίξεις η εκτελεστική εξουσία, καθώς και η νομοθετική, επωμίζονται τεράστιες ευθύνες ώστε να δημιουργηθεί ένα μέτωπο υπεράσπισης, τόσο των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, των εργαζομένων, των ευπαθών και ευάλωτων ομάδων.
Το επόμενο διάστημα θα κριθεί σε μεγάλο βαθμό η εργατική ειρήνη, ενδεχόμενες αυθαίρετες ενέργειες των εργοδοτών σε βάρος των εργαζομένων, θα επιφέρουν ανατροπές με ευρύτερες αναταράξεις. Το κράτος, η κοινωνία δαπάνησε αρκετούς πόρους με στόχο την προστασία των θέσεων εργασίας και γενικότερα της αγοράς εργασίας.
Τονίζω ότι όλα έχουν μια αλληλουχία, μια αλληλοσύνδεση, για αυτό απαιτείται μέγιστη ευθύνη από όλα τα εμπλεκόμενα μέρη και κυρίως από την ίδια την Κυβέρνηση και την εργοδοσία.
Η εκτελεστική εξουσία χρειάζεται να αποδεικνύει την επόμενη περίοδο και στη θεωρία και στην πράξη ότι ενεργεί ως θεματοφύλακας και εγγυητής της συνοχής και της προστασίας του κοινωνικού ιστού της χώρας.
*Βουλευτής, μέλος Πολιτικού Γραφείου ΑΚΕΛ.
