Μέχρι να βρεθεί το φάρμακο και το εμβόλιο χρειάζεται επιφυλακή και προσοχή. Έστω κι αν τα πράγματα κάπως βελτιώνονται, δεν πρέπει να υπάρξει εφησυχασμός. Στην αρχή όταν τα κρούσματα έφθασαν στο ένα εκατομ. είχαμε 60,000 νεκρούς, μετά από έξι μήνες ιατρικές εμπειρίες και δοκιμασία διαφόρων μεθόδων θεραπείας και διαφόρων συνδυασμών φαρμάκων για κάθε εκατομμύριο κρούσματα από εξήντα χιλιάδες νεκρούς πέσαμε στις 26,000. Ταυτόχρονα όμως πριν τρεις μήνες είχαμε ένα εκατομ. Κρούσματα κάθε δεκαπέντε μέρες, τον Μάϊο είχαμε ένα εκατομ. μολύνσεις κάθε ένδεκα μέρες, τον Ιούνιο ένα εκατομ. μολύνσεις κάθε οκτώ μέρες, τώρα κοντεύουμε να φθάσουμε σε κάθε τέσσερις ημέρες να έχουμε ένα εκατομ. μολύνσεις. Στο μεταξύ αρκετοί επιστήμονες τονίζουν ότι για να πλησιάσουμε την πραγματικότητα της όλης κατάστασης, πρέπει να πολλαπλασιάσουμε τους αριθμούς που ανακοινώνονται επίσημα για τις μολύνσεις και τους θανάτους να τους πολλαπλασιάσουμε επί 12. Έστω κι αν επί καθημερινής βάσεως ο αριθμός των μολύνσεων έχει τριπλασιασθεί, δεν έχει γίνει το ίδιο και με τον αριθμό των καθημερινών θανάτων. Ένα συμπέρασμα που βγαίνει είναι ότι οι γιατροί και το ιατρικό προσωπικό απόκτησαν τώρα περισσότερες εμπειρίες από την ασθένεια και πέφτουν συνέχεια τα ποσοστά θανάτων σε σχέση με την συνεχή αύξηση των καθημερινών μολυσμάτων. Ίσως ακόμη το ποσοστό των θανάτων σε σχέση με την αύξηση των καθημερινών κρουσμάτων, να οφείλεται και στην πρόληψη, αφού ένα μεγάλο μέρος του Παγκόσμιου πληθυσμού παίρνουν βιταμίνες C kai D για την ενίσχυση αντισωμάτων που καταστρέφουν τον κορωνοϊό στην αρχική του μορφή πριν να περάσουν στο στάδιο των συμπτωμάτων.
Επειδή το θέμα του κορωνοϊού είναι το νούμερο ένα που απασχολεί όλο το Πλανήτη μας, καθημερινά κάθε πρωϊ καταγράφω διάφορα στατιστικά στοιχεία από την γνωστή Ιστοσελίδα https://www.worldometers.info/coronavirus/. Moυ παίρνει μόνο τρία λεπτά. Οι πληροφορίες στηρίζονται στις επίσημες ανακοινώσεις των αρμόδιων Υπουργείων Υγείας όλων των Κυβερνήσεων. Μέσα στο τελευταίο εικοσιτετράωρο είχαμε το μεγαλύτερο αριθμό κρουσμάτων παγκόσμια, 240,404. Πρίν ένα μήνα οι μολύνσεις σε μια μέρα στις 17/6 ήταν 145,954 και πριν δύο μήνες σε μια μέρα στις 17/5 είχαμε 82,257. Οι χώρες που είχαν πάνω από δέκα χιλιάδες μολύνσεις στις 17 Απριλίου ήσαν 23, στις 17 Μαϊου έφθασαν στις 46, στις 17 Ιουνίου έφθασαν στις 62, και στις 17 Ιουλίου έφθασαν στις 74. Στο κατάλογο υπάρχουν 215 χώρες και περιοχές.
Έχουμε ακόμη μεγάλο δρόμο να διανύσουμε για την υπόθεση του κορωνοϊού, τη πρώτη μάχη τη κερδίσαμε με το μείωση των θανάτων σε σχέση με την αύξηση των καθημερινών κρουσμάτων, όχι όμως και την τελική νίκη, η οποία μόνο με την εξεύρεση του φαρμάκου και του εμβολίου θα την κερδίσουμε. Ελπίζουμε ότι όλες οι Χώρες κι όλες οι φαρμακευτικές εταιρείες θα συνειδητοποιήσουν ότι για να προστατευθεί η Ανθρωπότητα πρέπει να συνεργασθούν για την αντιμετώπιση της κοινής απειλής σε βάρος της Παγκόσμιας κοινωνίας.
Στην Αφρική βρισκόμαστε στην αρχή της μεγάλης κρίσης της αύξησης των μολύνσεων με πρώτη την Νότιο Αφρική και μετά την Αίγυπτο. Πρίν τρεις μήνες, στις 20 Απριλίου οι μολύνσεις και στις 57 χώρες της Αφρικής ήσαν μόλις 1205 και οι νεκροί 30, μετά από ένα μήνα, στις 20 Μαϊου οι μολύνσεις σε μια μέρα έφθασαν στις 3,762 και οι νεκροί στους 86, μετά από ένα μήνα στις 20 Ιουνίου σε μια μέρα οι μολύνσεις έφθασαν στις 10,386 και οι νεκροί στους 210. Στις 16 Ιουλίου, σε μια μέρα οι μολύνσεις έφθασαν στις 20,370 και οι θάνατοι στους 370. Το μεγάλο πρόβλημα στην Αφρικής είναι ότι σε πολλές χώρες της Αφρικής δεν υπάρχει Νοσοκομειακή υποδομή όπως στις χώρες της Δύσης. Αυτό σημαίνει μεγαλύτερες ανθρώπινες τραγωδίες. Επίσης πρέπει να επισημάνουμε ότι λόγω της φτώχειας αδυνατούν οι Κυβερνήσεις και οι επιχειρήσεις να στηρίζουν οικονομικά ευάλωτες ομάδες του πληθυσμού οικονομικά κατά την περίοδο περιορισμών για το περιορισμό της εξάπλωσης των μολύνσεων. Αυτό σημαίνει ότι ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού που είχαν έκτακτη απασχόληση για κάποιο εισόδημα να στηρίζουν την οικογένεια τους στο παρόν στάδιο δεν έχουν κανένα εισόδημα. Να περιμένουμε επομένως μεγαλύτερες ανθρώπινες κρίσεις στις χώρες της Αφρικής, ως επίσης και σε χώρες που υποφέρουν από το πρόβλημα της φτώχειας όπως στην Λατινική Αμερική, Ασία και Μέση Ανατολή. Μόνο με τη στενή συνεργασία της Διεθνούς Κοινότητας μπορούν να αντιμετωπισθούν ανθρώπινες τραγωδίες. Αν δεν υπάρξει πνεύμα κοινωνικής αλληλεγγύης θα τη πληρώσουμε όλοι μας. Τα προβλήματα των διπλανών μας είναι και δικά μας προβλήματα. Το κάθε πρόβλημα είναι μια μικρή εστίας φωτιάς που αν δεν τη σταματήσουμε μπορεί να ξεφύγει και να εξαπλωθεί παντού φθάνοντας και στο σπίτι μας. Αυτό που ακριβώς εσυνέβει με την αδυναμία των Μόνιμων Μελών του Σ. Ασφαλείας του ΟΗΕ να μη δίνουν προτεραιότητα στο σεβασμό του Διεθνούς Δικαίου, με αποτέλεσμα οι κάθε μορφής τοπικές εμπόλεμες συγκρούσεις σε βάρος αδύνατων Λαών, είτε προβλήματα φτώχειας και εξαθλίωσης και στρατιωτικών καθεστώτων, να οδηγούν στο πρόβλημα των προσφύγων των παράνομων μεταναστών.
Τελειώνοντας, να μη ξεχνούμε ότι η εξάπλωση του κορωνοϊού σ’ όλες τις χώρες του κόσμου ξεκίνησε με τις αεροπορικές μετακινήσεις μας. Τα οικονομικά κέρδη του Τουρισμού δεν πρέπει να μας παρασύρουν να ρισκάρουμε το θέμα της δημόσιας υγείας και της προστασίας της ζωής μας. Και χρήματα να έχουμε, όταν απειλείται η ανθρώπινη ζωή, χάνουν την αξία τους. Το δεύτερο σημείο που πρέπει να προσέξουμε είναι ο σεβασμός στα προληπτικά μέτρα σε προσωπικό επίπεδο για να μη μεταδίδουμε τον κορωνοϊό, και φυσικά για να αποφύγουμε όσο είναι ανθρώπινο να γίνουμε φορείς του.
