Το καλοκαίρι φέτος, απογοητευμένος από τη βρόμικη θάλασσα που οι φίλοι με καλούσαν να απολαύσω στη Λεμεσό, δεν σταματούσα να τους λέω πόσο κρυστάλλινα καθαρά ήταν τα νερά ακόμα και σε παραλίες κοντά στον Πειραιά, στην Ελλάδα, όταν παλιά δεν τολμούσες ούτε να πλησιάσεις. Τους μίλησα για το τεράστιο έργο του Κέντρου Βιολογικού Καθαρισμού της Ψυττάλειας, που είναι το τελευταίο στάδιο επεξεργασίας οικιακών λυμάτων αλλά και προ-επεξεργασμένων βιομηχανικών λυμάτων της μείζονος περιοχής των Αθηνών.
Σε τεχνικές λεπτομέρειες δεν θα μπω. Δίχως υπερβολή, όμως, θα πω μόνο ότι καθάρισε εξ ολοκλήρου όλη η θαλασσογραμμή από τον Πειραιά ώς το Σούνιο, η αποκαλούμενη και Ριβιέρα της Αττικής. Ανέκτησε πάλι υποθαλάσσια ζωή όλος ο Σαρωνικός, που έχει γίνει πλέον ένας από τους καλύτερους ψαρότοπους της Ελλάδας. Το έργο, που πραγματοποιήθηκε το 1994, είναι ίσως από τα σημαντικότερα που έγιναν ποτέ στην Ελλάδα.
Η Ψυττάλεια είναι ένα μικρό νησάκι ανάμεσα στον Πειραιά και στη Σαλαμίνα, εκεί όπου την περασμένη Κυριακή βυθίστηκε ένα μικρό αγκυροβολημένο δεξαμενόπλοιο, ονόματι Αγία Ζώνη, με 2.570 τόνους καυσίμων. Σήμερα έχουμε Παρασκευή, και η Ελλάδα βιώνει μία από τις μεγαλύτερες οικολογικές της καταστροφές, αναλόγως του μεγέθους της διαρροής των πετρελαιοειδών. Η υποτίμηση του συμβάντος από τις λεγόμενες αρμόδιες Αρχές έφερε στη ζωή μας μια κηλίδα που έχει ήδη περάσει τη Γλυφάδα και πλησιάζει τη Βούλα και τη Βουλιαγμένη.
Το καλοκαίρι τελείωσε εκεί για κατοίκους και παραθεριστές. Η ζημιά στο οικοσύστημα λέγεται πως είναι ήδη τεράστια. Η καθημερινή promenade χιλιάδων πεζών έχει ήδη αποψιλωθεί. Η οσμή, σε πολλά σημεία της ακτής, ιδίως κοντά στη Σαλαμίνα, είναι αφόρητη.
Η μεγαλύτερη δυσοσμία αναδύεται όμως από τα λύματα της ελληνικής πολιτικής. Εκεί όπου στα μεν εγκαίνια ενός έργου συνωστίζονται όλοι για ένα πλάνο δημοσιότητας, στις δε τραγωδίες τραβιούνται πίσω μην τους δει κανείς.
Πέρασα τις δύο τελευταίες μέρες νοσηλευόμενος σε ένα νοσοκομείο στο Παλαιό Φάληρο. Το δωμάτιό μου έτυχε να έχει sea view. Αν ήταν ξενοδοχείο, θα ένιωθα προνομιούχος. Στο νοσοκομείο το τελευταίο που σε νοιάζει είναι αυτό. Προνομιούχος είσαι άμα σου δώσουν γρήγορα εξιτήριο.
Από το παράθυρο με θέα βλέπαμε τη μαύρη κηλίδα κοντά στις ακτές. Κι όλοι σχολιάζαμε, βεβαίως, ακούγοντας ταυτόχρονα από μια ανοικτή τηλεόραση όλο το δημοσιογραφικο-πολιτικό πακέτο (ποτέ δεν κατάλαβα γιατί σε νοσοκομείο πρέπει να έχω και αυτό το βάσανο, να ακούω πρωινά, μεσημβρινά και βραδινά πολιτικά καφενεία…).
Ο αρμόδιος υπουργός, Παναγιώτης Κουρουμπλής, είπε ότι έστειλε στον Πρωθυπουργό ένα φάκελο με πλήρη ενημέρωση για το τι έγινε στη Σαλαμίνα. Ο δημοσιογράφος τον ρώτησε εάν του έστειλε και την παραίτησή του. Καλή ερώτηση. Ο υπουργός απάντησε ότι όταν πρωτοδιορίστηκε από τον κ. Τσίπρα του είπε ότι όποτε θελήσει να τον αντικαταστήσει, θα το σεβαστεί. «Μα είναι απάντηση αυτή;», απόρησαν μέσα από τον πόνο τους δυο φρεσκοχειρουργημένοι του θαλάμου μου.
Έπειτα, ακούσαμε τον αρμόδιο υπουργό (η έμφαση παρακαλώ στο «αρμόδιος», έτσι αποκαλούνται όλοι) να λέει ότι «θα ερευνηθούν τα πάντα» σχετικά με την οικολογική καταστροφή στον Σαρωνικό. Μα καλά, αναρωτήθηκε ο φίλος μου ο Στράτος Φαναράς στο fb, δεν του πέρασε από το μυαλό ότι ο ίδιος κατά τη διερεύνηση «των πάντων» θα είναι μέσα στους ερευνώμενους και όχι μέσα στους ερευνώντες;
Ότι με άλλα λόγια, δηλαδή, δεν μπορεί να εγγυηθεί καμιά διαδικασία ελέγχου ευθυνών και θα έπρεπε ως ελάχιστη πράξη πολιτικής αλλά και συμβολικής ευθύνης της Πολιτείας να έχει ήδη καταθέσει από χθες την παραίτησή του; Περιττό να πω ότι οι Οικολόγοι-Πράσινοι, ένα τμήμα των οποίων είναι και στην κυβέρνηση, αγρούς αγοράζουν.
Η κυβέρνηση περνάει πράγματι από τις πιο δύσκολες ώρες της. Οι Καναδοί επενδυτές αποφάσισαν να αποσυρθούν από τα χρυσωρυχεία της Χαλκιδικής, το πολυσυζητημένο έργο της ανάπλασης του Ελληνικού (εκεί όπου ήταν το παλιό αεροδρόμιο) φαίνεται να ναυαγεί και αυτό ως επένδυση. Όμως, όπως βλέπουμε και στην καταπληκτική γελοιογραφία του ΚΥΡ, υπάρχει και καλή είδηση!
ΕΝ ΤΩ ΜΕΤΑΞΥ: Ευχαριστώ θερμά τον συνάδελφο Πέτρο Κίττο από το ΡΙΚ που με ενημέρωσε ότι το βιβλίο στο οποίο αναφέρθηκα χθες, το Lincoln in the Bardo του George Saunders, κυκλοφορεί και στα Ελληνικά με τον τίτλο «Λήθη και Λίνκολν», από τον εκδοτικό οίκο Ίκαρος (από τους καλύτερους στην Ελλάδα) και σε μετάφραση του καταξιωμένου Γιώργου-Ίκαρου Μπαμπασάκη. Ζητώ συγγνώμη για την παράλειψη, και χαίρομαι πολύ που οι αραιές αναφορές μου σε βιβλία έχουν πάντα καλή ανταπόκριση. Ίσως τις πυκνώσω, λοιπόν!
