Η μετά κορωνοϊό εποχή είναι φυσιολογικό ότι θα ανοίξει ένα νέο διάλογο για πολλές πτυχές της ζωής μας. Για τον ρόλο και την αποστολή των επιστημόνων και της επιστήμης, για τη Δημόσια Υγεία και την ευθύνη των κρατών, για την κοινωνία και την οικονομία και τόσα άλλα που επηρεάζουν την καθημερινότητά μας. Ένας τομέας που θα απασχολήσει σίγουρα είναι και οι διεθνείς διπλωματικές σχέσεις και η νέα τάξη πραγμάτων που δημιουργείται.
Ήδη μέσω αυτής της ασθένειας του κορωνοϊού, ζήσαμε και βιώσαμε γεγονότα και εξελίξεις που έχουν πλήξει ανεπανόρθωτα σε παγκόσμιο επίπεδο τη συνεργασία και αλληλεγγύη μεταξύ κρατών και Κυβερνήσεων. Τίποτα δεν θα είναι το ίδιο, όπως το χθες και το προχθές. Για πρώτη φορά μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο ζει η ανθρωπότητα πρωτόγνωρες και πρωτοφανείς  θα έλεγα ανατροπές στις διεθνές και διακρατικές σχέσεις. Κατέρρευσαν δόγματα και ιδεολογικές αγκυλώσεις που κάποιοι θεωρούσαν ως δεδομένα και σταθερές στη ζωή μας. Αλήθεια που είναι η παγκοσμιοποίηση στη ζωή μας; Πού είναι οι διεθνείς θεσμοί; Οι παγκόσμιοι Οργανισμοί; Η Ευρώπη συνεχίζει να απογοητεύει τους λαούς. Ανήμπορη και αδύναμη συμπεριφέρεται ως αδύναμος κρίκος. Έχουν πάει περίπατο οι ιδρυτικές αρχές, οι αξίες και τα ιδανικά της. Μάλλον η εικόνα που εκπέμπει είναι ο «σώζων εαυτόν σωθήτω». Βρίσκεται μακράν του καθημερινού γίγνεσθαι της ζωής μας. Μετά την αποτυχία της να αντιμετωπίσει δίκαια και αντικειμενικά την οικονομική και κοινωνική κρίση του 2008, μετά την παταγώδη αποτυχία της για ολική αντιμετώπιση του προσφυγικού και μεταναστευτικού, σήμερα ζούμε το απόλυτο κραχ στις πολιτικές της για από κοινού συνεργασία της κρίσης για την ασθένεια του κορωνοϊού.
Είδαμε τη Ρωσία και την Κίνα, να στέκονται δίπλα από την Ευρώπη με συνεισφορά ιατρικού εξοπλισμού, φαρμάκων στις χώρες που δοκιμάζονταν από την κρίση. Είδαμε την μικρή Κούβα να αποδεικνύει έμπρακτα την αλληλεγγύη και συνεργασία της αποστέλλοντας επιστημονικό προσωπικό σε πολλές χώρες  και την ίδια ακριβώς στιγμή είδαμε την Γερμανία να απαγορεύει την μεταφορά φαρμάκων και αναλώσιμων στην Ιταλία σε ώρες κρίσης. Είδαμε τις συγκρούσεις στην Ευρώπη, προκαλώντας αίσθηση η άρνηση για την έκδοση του λεγόμενου ευρωομολόγου. Το γεγονός είναι ένα, το διεθνές σύστημα όπως το γνωρίζουμε έχει αμφισβητηθεί πλήρως!  
Με αυτά τα δεδομένα και τις πραγματικότητες, καθήκον όλων είναι να αποτρέψουμε την εσωστρέφεια και την απομόνωση των κρατών. Να επανατοποθετηθεί η διεθνής κοινότητα για το εμπάργκο σε βάρος των λαών και κρατών!  Εμπάργκο που επιβλήθηκαν ως τιμωρητικά μέτρα γιατί δεν συμβιβάστηκαν με την καθεστηκυία τάξη! Γιατί δεν υπέκυψαν στα κελεύσματα της Δύσης και των Αμερικάνων Ιμπεριαλιστών να υποταχθούν! Τώρα όχι αύριο πρέπει να ακυρωθούν τα εμπάργκο στην Κούβα, στη Βενεζουέλα, στη Ρωσία, γιατί παραβιάζεται κατάφορα το διεθνές δίκαιο και τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Ο πλανήτης γη χρειάζεται τους διεθνείς θεσμούς γιατί μέσω αυτών μπορεί να λειτουργήσει δίκαια και ισορροπημένα το διεθνές σύστημα. Δεν εγκρίνονται συμπεριφορές  του κ. Ντόναλντ Τραμπ για αποδόμηση του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, ούτε και βοηθούν την ανθρωπότητα πολιτικές εσωτερικής κατανάλωσης
.
Το μέλλον ανήκει στη συνεργασία, στην αλληλοβοήθεια, στην κοινή ασφάλεια και στην αλληλεγγύη. Όλοι μαζί θα σωθούμε, διαφορετικά θα βουλιάξουμε όλοι μαζί! Η επιστήμη να τεθεί στην υπηρεσία και στις ανάγκες του ανθρώπου,  μακριά από πολέμους, καταστροφές και θανάτους. Το περιβάλλον και η κλιματική αλλαγή, η Δημόσια Υγεία και η κοινωνική δικαιοσύνη αποτελούν αδήριτη ανάγκη για τη σωτηρία του πλανήτη μας.
Τα διεθνή κινήματα τώρα έχουν τον λόγο. Ήρθε η ώρα των λαών να μιλήσουν για ένα καλύτερο και πιο δίκαιο κόσμο! Ας γίνει ο ιός  η ευκαιρία  για να αλλάξουμε τον κόσμο!     
*Βουλευτής ΑΚΕΛ- Επαρχιακός Γραμματέας ΑΚΕΛ Λεμεσού.