Έχουμε πλέον μπει στην εποχή της προεκλογικής των social media. Από τις αφισοκολλήσεις, τα συλλαλητήρια, περάσαμε στην εποχή των like και των share. Αυτό δεν συνεπάγεται κάτι κακό. Οι εποχές αλλάζουν και μαζί και η καθημερινότητα και οι συνθήκες ζωής. Λογικό είναι και οι προεκλογικές να προσαρμόζονται στα νέα δεδομένα ζωής. Αυτό άλλωστε το γνωρίζουν πολύ καλά πλέον τα κομματικά επιτελεία και για αυτό προσαρμόζονται και ανάλογα. Πέραν από τους λογαριασμούς των υποψηφίων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, τις ιστοσελίδες, περάσαμε και στις εφαρμογές και στις πλατφόρμες άμεσης επικοινωνίας. Γίνεται δηλαδή μια προσπάθεια να εξασφαλιστεί η με κάθε τρόπο επικοινωνία των πολιτικών με τους πολίτες. Να μεταφερθεί το μήνυμα σε όσο το δυνατό μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού. Αυτό πλέον δεν επιτυγχάνεται μόνο με τη χρήση των παραδοσιακών ΜΜΕ, έντυπων και ηλεκτρονικών, καθώς έχουμε περάσει εδώ και καιρό στην εποχή των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Βεβαίως αυτό συνοδεύεται και από μια γενικότερη νέα διάσταση καθώς πλέον μέσα από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, δίνεται η δυνατότητα ανάπτυξης ενός «κοινωνικού διαλόγου» σε ένα ωστόσο φαντασιακό πεδίο, όπου ο καθένας μπορεί να έχει λόγο και άποψη επί όλων των θεμάτων και φυσικά αφιλτράριστα και ανεξέλεγκτα. Χωρίς να σημαίνει ότι θα πρέπει να υπάρχει έλεγχος στην άποψη του οποιουδήποτε.
Τίθεται όμως ένα γενικότερο ζήτημα για το πώς μέσα από αυτούς τους χώρος και των όσων διαδραματίζονται υπό τη μορφή διαλόγου, αντιπαράθεσης ή αναπαραγωγής πληροφορίας ή είδησης, διαμορφώνεται κοινή γνώμη. Η πραγματικότητα είναι ότι σίγουρα επηρεάζεται η ατζέντα της κοινής γνώμης από τα όσο διαδίδονται και αναπαράγονται σε ένα πεδίο, μέσα από το οποίο, ο καθένας χωρίς έλεγχο ταυτότητας και λογοδοσίας, μπορεί να μεταφέρει το οτιδήποτε. Επιπλέον, είναι ένας χώρος «εντυπώσεων» και όχι ουσίας. Μέσα από τις διάφορες ιστοσελίδες, αυτό το οποίο επιχειρείται είναι η δημιουργία εντυπώσεων. Παράλληλα, τα πεδία δράσης ενώ φαινομενικά εκμηδενίζουν τις αποστάσεις, στην ουσία όχι απλά διατηρούν, αλλά και διευρύνουν την απόσταση των «συνομιλητών».
Απ’ εκεί και πέρα βέβαια, η εποχή των μέσων κοινωνικής δικτύωσης έχει διευρύνει τους ορίζοντες της επικοινωνίας.
Το ζητούμενο βέβαια στην προκειμένη περίπτωση που αφορά την προεκλογική είναι το κατά πόσο αυτό επιτυγχάνει το σκοπό της, που είναι η μεταφορά των μηνυμάτων των υποψηφίων προς τους πολίτες. Για το συγκεκριμένο θέμα δεν υπάρχουν οποιεσδήποτε μελέτες που να έχουν καταλήξει σε κάποιο ασφαλές συμπέρασμα. Εκ των πραγμάτων όμως, αυτό το οποίο διαπιστώνεται είναι ότι το πρόβλημα δεν είναι στη μετάδοση των μηνυμάτων και του μέσω μετάδοσης του, αλλά στη δεκτικότητα του δέκτη. Και δυστυχώς ο δέκτης δεν είναι καθόλου δεχτικός στην αποδοχής πολιτικών μηνυμάτων. Προχωρεί τις πλείστες των περιπτώσεων σε συλλήβδην απόρριψη τους. Ως εκ τούτου, δεν έχει σημασία μόνο το μέσο μεταφοράς της πληροφορίας ή ο τρόπος επικοινωνίας. Εκ των πραγμάτων αυτά προσαρμόζονται στα δεδομένα της εποχής. Απ’ εκεί και πέρα, το μέγα ζητούμενο είναι το περιεχόμενο του μηνύματος και πώς αυτό θα καταφέρει να φτάσει αποτελεσματικά στο δέκτη…
frixos.dalitis@phieleftheros.com
