Η Ζήνα Πουλλή ανταπαντά στον Αδάμο Κόμπο συγγραφέα του βιβλίου «Ζαχαρίες & Κολοσσιάτες, Βεντέτες και Εγκλήματα».

Δεν γνωρίζω προσωπικά τον κ. Αδάμο Κόμπο, ούτε έχω «κάχριν» για οτιδήποτε όπως λέει, αλλά ούτε πριν ούτε και τώρα θα προβώ σε χαρακτηρισμούς.

Όμως, για λόγους ιστορικής αλήθειας έπρεπε να λεχθούν κάποια γεγονότα. Δεν μπορεί να γράφεται ένα βιβλίο 400 σελίδων χωρίς αναφορές και συγκεκριμένη βιβλιογραφία. Δεν μπορεί να μην αναφέρει στις 400 σελίδες το όνομα του υπεύθυνου της δίωξης και καταδίκης της συμμορίας Ζαχαρία με κίνδυνο της ζωής του (βλέπε τεκμήριο στο τέλος του κειμένου). Ναι, τυγχάνει να είναι ο πατέρας μου και νιώθω περήφανη γι’αυτό. Δεν μπορεί να αναφέρει ακόμα από τον πρόλογο ότι: «Η Αστυνομία συνέχιζε να μην μπορεί να τους σταματήσει, αναλαμβάνοντας αυτόν το ρόλο, βέβαια παράνομα, ομάδα εκκαθαριστών της ΕΟΚΑ, που με τη δράση τους είτε εκτελώντας είτε οδηγώντας στη Δικαιοσύνη (;;;) αριθμό μελών της συμμορίας Ζαχαρία, κατόρθωσαν να την εξουδετερώσουν». Να μας εξηγήσει ο κ. Κόμπος πώς μπορεί μια παράνομη ομάδα να οδηγήσει οποιονδήποτε στη δικαιοσύνη.

Ρωτά, επίσης, γιατί ο Καμιναράς δεν συνέλαβε τον συγχωριανό του Τάκη Αντόμπεη που ήταν πρωτοπαλλήκαρο της συμμορίας. Και σχολιάζει ότι θέλει «καρκιάν» να το κάμει κάποιος. Επαναλαμβάνεις ευατόν κ. Κόμπο να μην ελέγχεις τις ημερομηνίες. Σύμφωνα και με το βιβλίο σου σελίδα 158, ο Τακής Αντόμπεης δολοφονήθηκε στις 27/9/1959. Ο Καμιναράς ανέλαβε υπεύθυνος του εγκληματολογικού το 1960. Είχε «καρκιάν» και ήθος ο Καμιναράς, κ. Κόμπο, και τα έβαλε με αυτήν τη συμμορία και τους συνέλαβε.

Έχω κάμει κριτική βιβλίου, αναφέροντας, όπως όφειλα κάθε φορά και τη σελίδα και υπήρξα πολύ συγκεκριμένη υποδεικνύοντας ακόμα και αντιφάσεις στο βιβλίο του. Αν έμπαινε στον κόπο ο κ. Κόμπος να ψάξει τις εφημερίδες της εποχής θα έβρισκε πολλές αναφορές στον Καμιναρά και το έργο του. 

ΤΕΚΜΗΡΙΟ:

«Αρ. Φακ. Ρ(Ρ)9/2                                          Υπουργείον Εσωτερικών

                           Εν Λευκωσία, της 20η Απριλίου, 1962

Κύριον Χαράλαμπον Καμιναρά

(Μέσον Αρχηγού Αστυνομίας)

                Μετά μεγίστης ευχαριστήσεως έχω πληροφορηθή τας περιστάσεις υπό τα οποίας διεξήγατε τα ερεύνας δια την διαλεύκανσιν των σοβαρών εγκλημάτων εν τη επαρχία Λεμεσού. Εκτιμώ πλήρως το θάρρος  και πνεύμα αυτοθυσίας τα οποία επεδείξατε εις τα υποθέσεις ταύτας, η πράξις σας δέ αύτη αποτελεί παράδειγμα προς μίμησιν και περιποιεί τιμήν εις την υπηρεσίαν εις την οποίαν ανήκετε. Είμαι βέβαιος ότι το κοινόν κατανοεί πλήρως τους κινδύνους, εις τους οποίους συχνάκις υποβάλλεστε ίνα επιτύχητε να φέρερε εις πέρας το τραχύ και επίμοχθον έργον της πατάξεως του εγκλήματος και της προστασίας της ζωής και της περιουσίας των πολιτών και δεν αμφιβάλλω ότι το κοινόν είναι ευγνώμον εις υμάς δια τούτο.

Σας διαβιβάζω τα συγχαρητήρια της Κυβερνήσεως και εμού δια την απαράμιλλον γενναιότητα και προσήλωσιν εις το καθήκον σας. Είσθε τω όντι άξιος παντός επαίνου.

Αντίγραφον της επιστολής ταύτης έχει καταχωρηθή εις τον προσωπικόν σας φάκελλον.

Πολύκαρπος Γιωρκάτζιης

Υπουργός Εσωτερικών»

Στον προσωπικόν του φάκελο ο τότε Αρχηγός της Αστυνομίας Χ. Χασάπης έγραψε: «To you with my congratulations. Well done».