Ο Μάριος Χριστοφίδης, παίρνει θέση στη νομική διαμάχη που ξέσπασε ανάμεσα σε κορυφαίους θεσμούς της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Η απόφαση του Βοηθού Γενικού Εισαγγελέα να προσφύγει στο Ανώτατο εναντίον του Γενικού Ελεγκτή για ανάρμοστη συμπεριφορά είναι απαράδεκτη, αντιδεοντολογική και προσωπική του εμπάθεια, επειδή ο Γ. Ελεγκτής τον κατήγγειλε στην Αρχή κατά της Διαφθοράς. Σύμφωνα με νομικούς κύκλους, μόνο ο Πρόεδρος που διόρισε τον Ελεγκτή, δικαιούται να προσφύγει στο Ανώτατο για ανάρμοστη συμπεριφορά του Ελεγκτή και ουδείς άλλος συμπεριλαμβανομένου και του Γενικού και Βοηθού Εισαγγελέα.
Ο Γ. Ελεγκτής από τον διορισμό του εκτελεί τα καθήκοντα του άψογα εν αντιθέσει με όλους τους προηγούμενους που ο έλεγχος τους ήταν οπωσδήποτε πολύ ελλιπής. Ο Οδυσσέας Μιχαηλίδης πάντοτε ακολουθούσε το ISA 200 (διεθνής κανονισμός ελέγχου ) που προβλέπει: Επαγγελματικό σκεπτικισμό, συμμόρφωση με ηθικές απαιτήσεις, προσήλωση στα ελεγκτικά πρότυπα, εξασφάλιση ποιότητας και ακεραιότητας, αυστηρότητα στην ελεγκτική διαδικασία.
Με τον εξαίρετο επαγγελματισμό του Οδυσσέα Μιχαηλίδη (πράγμα αποδεκτό από την ολότητα της κοινωνίας) είναι άδικο να αμφισβητείται η ακεραιότητα και η αξιοπρέπεια ενός επιτυχημένου θεσμού για πρώτη φορά στα ιστορικά της κυπριακής Ελεγκτικής Υπηρεσίας και ίσως για πρώτη φορά στην ιστορία του Διεθνούς Ελεγκτικού Οργανισμού. Ίσως ο Πρόεδρος θα έπρεπε να επέμβει άμεσα για να σταματήσει την αστεία, παιδαριώδη και εξευτελιστική ενέργεια του Βοηθού Γενικού Εισαγγελέα.
