ΜΕΡΟΣ Δ΄
Παρ’ όλα αυτά, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο δέχθηκε την εγκυρότητα βάσει της Ευρωπαϊκής Σύμβασης του Νόμου 67/2005, ο οποίος προβλέπει αποζημίωση σε αντάλλαγμα για την παραίτηση από την αξίωση κυριότητας.
Θέλω να σημειωθεί, ότι η επίλυση των αξιώσεων ιδιωτικής ιδιοκτησίας βάσει του Νόμου 67/2005 δεν απαλλάσσει από μόνη της το κράτος της Τουρκίας από τις άμεσες υποχρεώσεις του έναντι του κράτους της Κύπρου για την παρεμπόδιση των αρχικών ιδιοκτητών να απολαμβάνουν τις περιουσίες τους στην «ΤΔΒΚ». Το θέμα αυτό παραμένει να αντιμετωπιστεί σε διακρατικό επίπεδο, αλλά δεν έχει καμία επίπτωση για το επίπεδο του ιδιωτικού δικαίου.
Η νομική εγκυρότητα της υπεροχής του ένδικου μέσου της χρηματικής αποζημίωσης έναντι της αποκατάστασης υπογραμμίστηκε περαιτέρω από μεταγενέστερες αποφάσεις του ΕΔΑΔ. Στην υπόθεση Μελέαγρου κατά της Τουρκίας (2013), το Δικαστήριο ασχολήθηκε με την αξίωση Ελληνοκυπρίου ιδιοκτήτη, ο οποίος είχε αρνηθεί να υποβάλει αίτηση στην Επιτροπή Αποζημιώσεων για οτιδήποτε άλλο εκτός από την αποκατάσταση, αλλά η Επιτροπή αρνήθηκε να δεχτεί την αίτησή του.
Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο έκρινε ότι ο ιδιοκτήτης δεν είχε έγκυρη καταγγελία διότι, στην υπόθεση Δημόπουλος διαπίστωσε ως ακολούθως:
«Η αποκατάσταση δεν έπρεπε να παρέχεται σε κάθε περίπτωση. Το εύρος των διαθέσιμων μέσων προσφυγής ενώπιον της Επιτροπής Αποζημιώσεων κρίθηκε αποτελεσματικό υπό τις περιστάσεις με την καταβολή χρηματικής και ηθικής αποζημίωσης. Προκύπτει ότι οι προσφεύγοντες δεν έκαναν ορθή χρήση των διαθέσιμων ένδικων μέσων που θα μπορούσαν να τους δώσουν χρηματική αποζημίωση ή αποζημίωση σε είδος για την απώλεια της απόλαυσης των ιδιοκτησιών τους».
Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο επιβεβαίωσε ότι οι διαδικασίες της Επιτροπής Αποζημιώσεων πληρούν τις προϋποθέσεις για την παροχή «δίκαιης δίκης». Αξίζει να σημειωθεί ότι η Κυπριακή Δημοκρατία έχει αναγνωρίσει χωρίς επιφύλαξη, στο επιχείρημά της στην υπόθεση Güzelyurtlu κατά της Κύπρου και της Τουρκίας (2019), «την προϋπόθεση που απορρέει από τη Σύμβαση ότι μεμονωμένοι αιτούντες ενδέχεται να χρειαστεί να εμπλακούν με τα εσωτερικά ένδικα μέσα που παρέχονται εντός της «ΤΔΒΚ» (αναφερόμενη στην υπόθεση Δημόπουλος).
Οι συναλλαγές σε ακίνητα της «ΤΔΒΚ», είναι νομικά έγκυρες για νέους ιδιοκτήτες σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Σύμβαση και το διεθνές δίκαιο. Οι νέοι ιδιοκτήτες δεν έχουν καμία νομική ευθύνη έναντι των αρχικών ιδιοκτητών. Οι τελευταίοι έχουν δικαιώματα μόνο έναντι της «ΤΔΒΚ» και μπορούν να επικαλούνται τα δικαιώματά τους μόνο μέσω της Επιτροπής Αποζημιώσεων όπως προβλέπεται από την Επιτροπή του Νόμου 67/2005.
Η διαδικασία του Νόμου 67/2005 δεν αφορά τους νέους ιδιοκτήτες και στην πραγματικότητα αυτοί δεν γνωρίζουν τις διαδικασίες αυτές ή την έκβασή τους. Οι αγοραστές και οι πωλητές τέτοιων ακινήτων μπορούν να υποθέσουν ότι οι συναλλαγές τους είναι έγκυρες και ότι οι αρχικοί ιδιοκτήτες έχουν αποκατασταθεί κατάλληλα σύμφωνα με τις απαιτήσεις της Ευρωπαϊκής Σύμβασης και του γενικού διεθνούς δικαίου, ή τουλάχιστον ότι μπορούν να λάβουν τέτοια ένδικα μέσα εάν αποφασίσουν να υποβάλουν αίτηση στην Επιτροπή Αποζημιώσεων.
Δυστυχώς οι Πολιτικοί και η πολιτική μας δεν βλέπουν ούτε δύο δάχτυλα πέραν της μύτης τους. Ζουν με την επιπολαιότητα συντροφιά και ουδέποτε επαγρύπνησαν πολιτικά. Στην προκειμένη περίπτωση όλες οι Ελληνοκυπριακές περιουσίες έγιναν ιδιοκτησία της «ΤΔΒΚ» με τις ευλογίες του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου και αγρόν ηγόρασαν.
Ξεχνούμε βλακωδώς ή ετσιθελικά ότι, από τη σκοπιά του διεθνούς δικαίου, αυτές οι παραδοχές είναι ακριβώς αυτό που ο νόμος επιδιώκει να δημιουργήσει, και ως εκ τούτου να εγκαθιδρύσει την δημόσια τάξη στην περιοχή που βρίσκεται υπό τη δικαιοδοσία της Τουρκίας, που κυβερνά μέσω της «ΤΔΒΚ».
Ναι αγαπητοί μου αναγνώστες. Το 1963 «μαντρίσαμε» τους Τουρκοκύπριους και ο «Μέγας Ηγέτης» διαλαλούσε «πόσο θ’ αντέξουν, θα πεθάνουν της πείνας».
Δυστυχώς για όλους μας εκεί που δημιουργήσαμε Τουρκοκυπριακούς θύλακες το 1963 το 1974 δημιούργησαν οι Τούρκοι Ελληνοκυπριακούς θύλακες. Κάποιοι μισοπάτριδες πολιτικοί, σήκωσαν το λάβαρο του μακροχρόνιου αγώνα.
Το 2010 καταφέραμε να μεταβιβάσουμε όλην την κατεχόμενη γή μας στην δήθεν Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου με τις ευλογίες της Ευρωπαϊκής Συμφωνίας του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου και του διεθνούς δικαίου.
«Έτρεχέ τις μη βρεχθείη και εις βόθρον απεπνίγη». Έτρεχε κάποιος για ν’ αποφύγει τη βροχή και τελικά πνίγηκε μέσα στο βόθρο.
Θα επανέλθω.
