Ενώ η πύρινη λαίλαπα μαινόταν ακόμα στα Κρασοχώρια της Λεμεσού, ο Ειδικός Αντιπρόσωπος του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ στην Κύπρο και επικεφαλής της εδώ Αποστολής του Διεθνούς Οργανισμού τα τέσσερα τελευταία χρόνια, Κόλιν Στιούαρτ, έδινε στις 24 Ιουλίου αποκλειστική μαγνητοσκοπημένη συνέντευξη στο UN News (https://news.un.org/en/story/2025/07/1165489), ενόψει της αναχώρησής του από το νησί και της αφυπηρέτησής του.
Κατά πάσαν πιθανότητα, η ημερομηνία της συνέντευξης είχε οριστεί πριν από την πυρκαγιά, δεν αποκλείεται όμως αυτή να έδωσε στον κ. Στιούαρτ το έναυσμα για την προσέγγιση του θέματος. Και να τι είπε επί λέξει ο Καναδός Ειδικός Αντιπρόσωπος του ΓΓ:
«Θέλω να χρησιμοποιήσω ως αναλογία (analogy) τους σπινθήρες που πέφτουν σε ξερά χόρτα κι η δουλειά μας είναι να τα σβήνουμε με τα πόδια μας πριν θεριέψουν οι φλόγες. Κι αυτό είναι που στην πραγματικότητα κάνει η ειρηνευτική αποστολή, κάθε μέρα, πολλές φορές την ημέρα. Σβήνει δεκάδες αναφλέξεις, στην ουσία αποτρέποντας συνεχώς τις συγκρούσεις. Εδώ και 51 χρόνια δεν ρίχτηκε ούτε ένας πυροβολισμός μεταξύ των δύο αντιπάλων στρατοπέδων. Έχει επικρατήσει μια πλήρως ειρηνική κατάσταση» (For 51 years there hasn’t been a shot fired between the two militaries. It’s been completely peaceful – έμφαση δική μου).
Αυτό το επανέλαβε δύο φορές ο κ. Στιούαρτ και είναι βέβαια ένα από τα μεγαλύτερα ψέματα που έχουν ειπωθεί στην ιστορία του Κυπριακού.
Μόνο στην Πράσινη Γραμμή, που είναι υπό την απόλυτη ευθύνη των Ηνωμένων Εθνών, το «Τουρκικό στρατόπεδο» έκανε, μετά την κατάπαυση του πυρός, άσκηση σκοποβολής πάνω σε Ελληνοκύπριους εθνοφρουρούς που έβγαζαν τη σκοπιά τους, πολίτες που ασχολούνταν στην ύπαιθρο και διαδηλωτές, που διαμαρτύρονταν για την τουρκική κατοχή της πατρίδας τους.
Ο έβδομος εθνοφρουρός, Στέλιος Παναγή, δέχτηκε το καλοκαίρι του 1996 ριπή από απόσταση 10 μέτρων όταν πήγε άοπλος να συνομιλήσει με Τουρκοκύπριο απέναντι. Σύμφωνα με την ιατροδικαστική έκθεση, ίσως να γλύτωνε αν οι Οηέδες, που μόνο αυτοί μπορούσαν να μπουν στη νεκρή ζώνη, δεν τον άφηναν αβοήθητο για πάνω από μισή ώρα.
Σε ένα από τα πρώτα επεισόδια τον Φεβρουάριο του 1975, η Εθνοφρουρά ανταπέδωσε για πρώτη και τελευταία φορά τα πυρά, προκαλώντας τη μοναδική τουρκική απώλεια της Πράσινης Γραμμής στην περιοχή του Αγίου Παύλου.
Και στα ελεύθερα εδάφη, το τεθωρακισμένο που στις 17 Ιανουαρίου 1975 σύνθλιψε τον πρόσφυγα μαθητή Πανίκκο Δημητρίου στο Ακρωτήρι, έφερε τα σήματα της ΟΥΝΦΙΚΥΠ, η οποία ούτε ένα ανακοινωθέν δεν έχει εκδώσει ποτέ για το συμβάν.
Τι άλλο να πρωτοθυμηθεί κανείς από αυτά που έχει διαγράψει η διπλωματική άνοια του Ειδικού Αντιπροσώπου του ΓΓ; Τις βάρβαρες και άνανδρες εκτελέσεις των Σολωμού Σολωμού και Τάσου Ισαάκ έτσι καιρό το 1996, όταν η ΟΥΝΦΙΚΥΠ προσπάθησε να παρεμποδίσει τους Ελληνοκύπριους διαδηλωτές από του να μπουν στη Νεκρή Ζώνη της Δερύνειας, αλλά όχι και τις λυσσασμένες αγέλες των Γκρίζων Λύκων;
Κι αφού ο κ. Στιούαρτ καθορίζει την «πλήρη ειρήνη» που κατάφερε να εξασφαλίσει η ΟΥΝΦΙΚΥΠ από την αρχή της εισβολής πριν 51 χρόνια, ας μας εξηγήσει πού ήταν η Ειρηνευτική Δύναμη όταν οι Τούρκοι καταλάμβαναν ανενόχλητοι την Λάπηθο και τον Καραβά, παραβιάζοντας κατά κόρο την Κατάπαυσης του Πυρός της 22ας Ιουλίου 1974 που διέταξε το Συμβούλιο Ασφαλείας; Ακόμα και μετά την ολοκλήρωση της δεύτερης φάσης της εισβολής, συνέχισαν και πάλι ανενόχλητοι να προωθούνται μέχρι τον Οκτώβριο στο Πυρόι, στη Γαληνή, βόρεια της Δεκέλειας, στη Δερύνεια και τον Γερόλακκο, κάτω από τα χασμουρητά των Ηνωμένων Εθνών. Και πολύ πιο πρόσφατα στις Βρυσούλες και στα Στροβίλια, όπου στα τελευταία οι Ειρηνευτές ποζάρουν σήμερα μαζί με Τούρκους αξιωματικούς. Για να μη πούμε τίποτε για τις συνεχείς παραβιάσεις του Κυπριακού εναέριου χώρου από την τουρκική αεροπορία, τις φοβέρες του τουρκικού πολεμικού ναυτικού στην κυπριακή ΑΟΖ και τις βολές εναντίον Ελληνοκύπριων ψαράδων από τουρκικές ακταιωρούς στα χωρικά ύδατα της Κύπρου.
Αν δεν ήταν εξοργιστικό, θα γελούσε και το παρδαλό κατσίκι με τον εξόφθαλμα ανυπόστατο ισχυρισμό του Κόλιν Στιούαρτ ότι δεν έσκασε μύτη στην Κύπρο από το 1974 κι όλα είναι μέλι γάλα αυτά τα 51 χρόνια. Το μέγα ερώτημα που ασφαλώς προκύπτει είναι γιατί ένας τόσο υψηλά ιστάμενος αξιωματούχος του ΟΗΕ έχει επιλέξει να ολοκληρώσει την καριέρα του με ένα τόσο κραυγαλέο ψέμα, συνειδητά ασφαλώς, γιατί αποκλείεται να μη γνωρίζει την αλήθεια. Δεν διαφεύγει της προσοχής ότι δεν το επαναλαμβάνει σε καμιά από τις αποχαιρετιστήριες συνεντεύξεις που έδωσε στον Κυπριακό Τύπο, για να μη φύγει γιαουρτωμένος από το νησί.
Η μόνη εξήγηση, ελλείψει άλλου λογικού συλλογισμού, είναι ότι ο κ. Στιούαρτ θέλησε να προσφέρει μια τελευταία εκδούλευση στις προσπάθειες λύσης του Κυπριακού με βάση το τουρκικό αφήγημα, περί ειρηνευτικής επιχείρησης στην Κύπρο το 1974 και την εδραίωση από τότε ειρήνης στο νησί, που φαίνεται να συμμερίζεται πλήρως. Στη συνέχεια της συνέντευξής του, κλαίει και οδύρεται για το γεγονός ότι οι δύο πλευρές δεν αξιοποιούν την απόλυτη ειρήνη που δήθεν τους έχουν εξασφαλίσει οι «πυροσβεστικές υπηρεσίες» της ΟΥΝΦΙΚΥΠ για να κλείσουν το Κυπριακό, επιρρίπτοντας την ευθύνη στις αντίστοιχες ηγεσίες και στην αθεράπευτη καχυποψία τους, ενώ οι πολίτες εκατέρωθεν υποφέρουν, όπως ισχυρίζεται.
Αυτό που στην πραγματικότητα επιτυγχάνει, όμως, ο αποχωρών ψευδολόγος Ειδικός Αντιπρόσωπος του ΓΓ του ΟΗΕ Κόλιν Στιούαρτ, είναι να επιβεβαιώσει τις καχυποψίες της Ελληνοκυπριακής πλευράς και να ενισχύσει την αποφασιστικότητά της να μη δεχθεί λύση βασισμένη σε ψέματα.
