Με ποσοστό μόλις 16,7%, η Κύπρος παρουσιάζεται να είναι τελευταία στη λίστα με τις δημοσιεύσεις συναντήσεων των ευρωβουλευτών με ομάδες λόμπινγκ, αφού μόνο ένας ευρωβουλευτής παρουσιάζεται να έχει δημοσιεύσει συναντήσεις από το 2019 μέχρι σήμερα.
Γιατί φαίνεται να συμβαίνει αυτό; Σύμφωνα με την απάντηση, που έδωσαν πάντως οι Κύπριοι ευρωβουλευτές στο Philenews, oι ίδιοι, όπως δήλωσαν, δεν πραγματοποιούν συναντήσεις με λομπίστες κι ως εκ τούτου…δεν έχουν κάτι να δηλώσουν.
Σύμφωνα, λοιπόν, με τα στοιχεία του EU Integrity Watch, τα κράτη, των οποίων οι ευρωβουλευτές δημοσιεύουν λιγότερο τις συναντήσεις τους είναι η Κύπρος (16,7%), και η Ελλάδα (19%). Ακολουθεί η Πολωνία με 32.7%, ενώ αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι τα πιο πολλά κράτη καταγράφουν ποσοστά πέραν των 60% και κάποια κράτη, όπως η Μάλτα και το Λουξεμβούργο, έχουν ποσοστό 100% δημοσίευσης των συναντήσεών τους.
Τι εννοούμε, όμως, όταν αναφερόμαστε στο «λόμπινγκ»; Συγκεκριμένα «λόμπινγκ» αποκαλείται κάθε προσπάθεια για άσκηση επιρροής στη νομοθετική ή την εκτελεστική εξουσία, είτε αυτή αποσκοπεί στην εξυπηρέτηση ευγενών σκοπών, είτε ιδιοτελών και αποκόμισης κέρδους. Στην ΕΕ ομάδες πίεσης από μεγάλες βιομηχανίες μέχρι μη κυβερνητικές οργανώσεις, οι οποίες προωθούν συμφέροντα τρίτων χωρών, καταβάλλουν προσπάθειες για επηρεασμό αποφάσεων υπέρ των συμφερόντων, που εκπροσωπούν.
Ξεκαθαρίζεται βέβαια ότι η ΕΕ διαθέτει κανόνες, που διέπουν το lobbying στα θεσμικά της όργανα, με κύριο άξονα το λεγόμενο Μητρώο Διαφάνειας, μια δημόσια βάση δεδομένων, η οποία περιέχει πληροφορίες, σχετικά με όσους συμμετέχουν ενεργά σε δραστηριότητες, οι οποίες αποσκοπούν στον επηρεασμό των πολιτικών της ΕΕ.
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΗ: Όταν τα λόμπι «κάνουν παιχνίδι» στην ΕΕ…
Το Μητρώο Διαφάνειας της ΕΕ δεν επιτρέπει στους μη εγγεγραμμένους σε αυτό λομπίστες να συναντούν ανώτερους αξιωματούχους της Κομισιόν ή να έχουν άδεια πρόσβασης στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Οι επικεφαλής των Γενικών Διευθύνσεων στην Κομισιόν είναι υποχρεωμένοι να καταγράφουν τις συναντήσεις τους με λομπίστες, ενώ «οι εισηγητές, σκιώδεις εισηγητές και πρόεδροι Επιτροπών στο Ευρωκοινοβούλιο έχουν την υποχρέωση για κάθε έκθεση να δίνουν στη δημοσιότητα, μέσω διαδικτύου, πληροφορίες σχετικά με τις προγραμματισμένες συναντήσεις τους με εκπροσώπους συμφερόντων», όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά στην ιστοσελίδα του ΕΚ.
Οι υπόλοιποι βουλευτές δεν έχουν νομική υποχρέωση να δημοσιεύουν πληροφορίες, σχετικά με τις συναντήσεις τους, όπως καταγράφεται και στην επίσημη ιστοσελίδα του Ευρωκοινοβουλίου. Εντούτοις, στο πλαίσιο μεταρρυθμίσεων που προωθούνται, μετά το σκάνδαλο Qatargate, οι ευρωβουλευτές επιθυμούν να καταστήσουν υποχρεωτικό και να επεκτείνουν το πεδίο εφαρμογής του Μητρώου Διαφάνειας της ΕΕ σε εκπροσώπους τρίτων χωρών και πρώην ευρωβουλευτές.
Πώς τοποθετούνται οι Κύπριοι ευρωβουλευτές
Κληθείς να σχολιάσει τα δεδομένα, ο ευρωβουλευτής Λουκάς Φουρλάς, ο οποίος είναι και ο μόνος, που παρουσιάζεται να έχει δηλώσει τρεις συναντήσεις, υποστήριξε ότι οι Κύπριοι ευρωβουλευτές δεν διαθέτουν χρόνο για επαφές με λομπίστες, ένεκα και του γεγονότος ότι για μεγάλο διάστημα πηγαινοέρχονται Κύπρο – Βρυξέλλες –Στρασβούργο, ενώ ξεκαθάρισε ότι οι συναντήσεις, τις οποίες έχει δηλώσει ότι πραγματοποίησε (πρέσβης των Αρμενίων και ΜΚΟ Rights Defender of Armenia), έγιναν λόγω του γεγονότος ότι ο ίδιος είναι Πρόεδρος της Ομάδας Φιλίας Αρμενίας – Ευρωκοινοβουλίου.
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΗ: Σόφι Ιντ Βελντ: Έτσι συνδέονται PEGA, Καϊλή και Qatargate
Στο ίδιο μήκος κύματος τοποθετήθηκε και η Ελένη Σταύρου, η οποία ανέφερε ότι στο μικρό χρονικό διάστημα, που έχει αναλάβει καθήκοντα ευρωβουλευτή, δεν έτυχε να πραγματοποιήσει επαφές με λομπίστες. Με τη σειρά του, ο Γιώργος Γεωργίου υπογράμμισε ότι ο ίδιος διαθέτει δύο εξαιρετικούς κοινοβουλευτικούς συνεργάτες και το ΑΚΕΛ διαθέτει ομάδα τεχνοκρατικής υποστήριξης και δεν χρειάζεται να πραγματοποιεί επαφές με ομάδες λόμπινγκ. Όπως υποστήριξε, μια φορά πραγματοποίησε συνάντηση με φαρμακευτική εταιρεία, η οποία ζητούσε να τον συναντήσει σχετικά με ένα φάρμακό για τον καρκίνο και από την οποία δεν προέκυψε κάποιο αποτέλεσμα, εντούτοις, όπως ανέφερε, ο ίδιος έδωσε εντολή σε συνεργάτη του να δηλώσει τη συνάντηση. Ο Νιαζί Κιζιλγιουρέκ περιορίστηκε στο να αναφέρει ότι «καταγράφουμε όλες τις επαφές στη σελίδα μας και δεν έχουμε τίποτα να κρύψουμε».
Από πλευράς του, ο Κώστας Μαυρίδης επεσήμανε ότι «τα χαμηλά ποσοστά των δηλωμένων επαφών Ευρωβουλευτών με ομάδες ειδικών συμφερόντων (λόμπι), δεν υποδεικνύει απαραίτητα ότι υπάρχει απόκρυψη ή κάτι μεμπτό, αλλά θα περιοριστώ στην περίπτωσή μου».
Σημείωσε ότι «το πλαίσιο εσωτερικών κανόνων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου υποχρεώνει έναν Ευρωβουλευτή να δηλώνει τέτοιες επαφές στην περίπτωση που ο ίδιος έχει θεσμικό ρόλο σε μια Έκθεση (π.χ. εισηγητής ή σκιώδης εισηγητής)», ενώ πρόσθεσε ότι «προσωπικά, δεν είχα τέτοιες συναντήσεις».
Υποστήριξε ακόμη ότι «πάντως, με βάση την εμπειρία μου, υπάρχουν δύο θέματα που πρέπει να επαναξιολογηθούν: Το ένα αφορά τους εσωτερικούς κανόνες του Ευρωκοινοβουλίου, οι οποίοι διέπουν θέματα διαφθοράς, που είναι ποινικό αδίκημα αλλά προφανώς οι εσωτερικοί κανόνες δεν λειτούργησαν. Το δεύτερο αφορά την νόμιμη συμμετοχή και δράση Ευρωβουλευτών με χρηματική ανταμοιβή μέσω διάφορων οργανισμών/ΜΚΟ». Κατέληξε ότι «εάν δεν υπήρχε η ανταμοιβή, εκτιμώ ότι μεγάλος αριθμός τέτοιων δράσεων και συμμετοχών δεν θα υπήρχε και οι Ευρωβουλευτές θα επικεντρώνονταν σε θέματα που πραγματικά τους ενδιαφέρουν χωρίς το κίνητρο της χρηματικής αμοιβής».
Σημειώνεται καταληκτικά ότι επικοινωνήσαμε και με τον ευρωβουλευτή Δημήτρη Παπαδάκη, αλλά λόγω ασθενείας δεν κατέστη εφικτή η τοποθέτησή του επί του θέματος.
