Την ποινικοποίηση του σχολικού εκφοβισμού, του εργασιακού εκφοβισμού και του εκφοβισμού στο στρατό, ώστε να εξαλειφθούν τέτοιες συμπεριφορές οι οποίες αποβλέπουν στη σωματική ή και ψυχολογική κακοποίηση του θύματος, στοχεύει πρόταση νόμου που κατέθεσε η πρόεδρος της Βουλής, Αννίτα Δημητρίου και ο βουλευτής του ΑΚΕΛ, Ανδρέας Πασιουρτίδης.

Μάλιστα, σε ότι αφορά στο bullying, με τη θέσπιση τους αδίκημα οι παραβάτες θα είναι αντιμέτωποι με ποινή φυλάκισης μέχρι 12 μήνες ή/και χρηματική ποινή μέχρι €2.000.

«Ως σχολικός εκφοβισμός ορίζεται η κατ’ εξακολούθηση και εκ προθέσεως ασκούμενη από ένα ή περισσότερους μαθητές άσκηση ψυχολογικής βίας σε σχολικό ή άλλο συναφή χώρο, σε βάρος μαθητή ο οποίος καθίσταται στόχος, στον οποίο δυνατόν να συγκαταλέγεται και η άσκηση σωματικής κακοποιητικής συμπεριφοράς», αναφέρεται και προστίθεται ότι στο bullying συγκαταλέγεται και η διάδοση κακοήθων, ψευδών και φημών, η δημοσιοποίηση προσωπικών δεδομένων του θύματος, οι απειλές ή οι εκβιασμοί, η απόσπαση προσωπικών αντικειμένων, τα χτυπήματα, σπρωξίματα, τσιμπήματα, δαγκωνιές ή το κακοήθες πείραγμα, η εκτόξευση υβριστικών ή κοροϊδευτικών εκφράσεων, σχολίων, ο εμπαιγμός ως προς τη φυλή, την εθνικότητα, τον σεξουαλικό προσανατολισμό, την ταυτότητα φύλου ή άλλο χαρακτηριστικό του θύματος. Περιλαμβάνει, επίσης, τον διαδικτυακό και ψηφιακό σχολικό εκφοβισμό.

Η ποινικοποίηση του σχολικού εκφοβισμού αφορά μαθητές μεταξύ 14 και 18 ετών, οι οποίοι φοιτούν σε δημόσιο ή ιδιωτικό σχολείο και οι οποίοι λόγω της ιδιότητας τους συχνάζουν σε φροντιστήριο ή σε θερινό σχολείο και δεν έχουν συμπληρώσει το 21ο έτος της ηλικίας τους.

«Όπως είναι γνωστό, ο σχολικός εκφοβισμός ως φαινόμενο προσλαμβάνει στις σημερινές κοινωνίες ολοένα και πιο ανησυχητικές διαστάσεις μεταξύ ανηλίκων σε σχολικούς ή/και άλλους συναφείς χώρους, όπου συναθροίζονται μαθητές», αναφέρεται και προστίθεται ότι στα περιστατικά εμπλέκονται θύτες, θύματα, θεατές, εκπαιδευτικοί και γονείς. Η σχολική βία, σημειώνεται ακόμη, διαφέρει από το «πείραγμα» μεταξύ φίλων στο πλαίσιο του παιγνιδιού, το οποίο επ’ ουδενί αποσκοπεί στην πρόκληση σωματικού ή ψυχικού πόνου, εν αντιθέσει με τον σχολικό εκφοβισμό στον οποίο εμπλέκονται μαθητές που δεν έχουν φιλικές σχέσεις και οι οποίοι μεταξύ τους παρουσιάζουν ανισορροπία δυνάμεων όσον αφορά τα ατομικά, κοινωνικά ή άλλα χαρακτηριστικά. «Συναφώς, ο σχολικός εκφοβισμός αποσκοπεί στην πρόκληση φόβου, αναστάτωσης, απομόνωσης, βλάβης και σωματικού ή ψυχολογικού πόνου ή άλλων ανάλογων καταστάσεων».

Σύμφωνα με την πρόταση νόμου, πέραν του φαινομένου του σχολικού εκφοβισμού «παρουσιάζονται με ολοένα και μεγαλύτερη ένταση φαινόμενα εργασιακού εκφοβισμού και εκφοβισμού στο στράτευμα, τα οποία χρήζουν επίσης αντιμετώπισης με τη λήψη κατασταλτικών μέτρων, καθότι προκαλούν ψυχικό πόνο και ταλαιπωρία όχι μόνο στον στόχο αλλά και στους οικείους του θύματος, οι οποίοι στις πλείστες των περιπτώσεων δεν έχουν τρόπο να αντιδράσουν».

Όσον αφορά τον εργασιακό εκφοβισμό, αναφέρεται ότι, πρόκειται για την κατ’ εξακολούθηση σε εργασιακό χώρο εκδηλούμενη ηθική παρενόχληση (mobbing) και ψυχολογική χειραγώγηση (gaslighting), όροι οι οποίοι αποδίδονται στον εργασιακό εκφοβισμό, είτε με πράξεις είτε με άλλες μεθόδους που γίνεται συστηματικά και με πρόθεση, συνήθως από θέση εξουσίας. Προκαλούν ανυπολόγιστες συνέπειες σε όλα τα επίπεδα. «Στις πλείστες, δε, των περιπτώσεων τέτοια συμβάντα παραμένουν εν κρυπτώ από ντροπή και δημιουργία αισθημάτων αυτοενοχοποίησης του θύματος».

Ως εκ τούτου, «τόσο ο εργασιακός εκφοβισμός όσο και ο εκφοβισμός στο στράτευμα χρήζουν αποτελεσματικής κατασταλτικής αντιμετώπισης και προς τούτο προτείνεται η ποινικοποίηση τέτοιων πράξεων θα τιμωρούνται με βαρύτερη από την ποινή ότι προβλέπουν οι διατάξεις του Ποινικού Κώδικα ή άλλοι νομοί».