Θλίψη σκόρπισε στον εκπαιδευτικό – και όχι μόνο – κόσμο η είδηση του θανάτου της Μαρούλας Θεοδοσιάδου σε ηλικία 92 ετών. Υπήρξε μία από τις πρωτοπόρες εκπαιδευτικούς του τόπου μας που συνέδεσε τ’ όνομα της με την ακούραστη δουλειά για το παιδί, με τη θεμελίωση της προδημοτικής εκπαίδευσης στην Κύπρο, με σημαντικές κατακτήσεις του εκπαιδευτικού κόσμου αλλά και με αξιόλογο και σημαντικό λογοτεχνικό έργο.
Όπως αναφέρει το ΑΚΕΛ σε σχετική του ανακοίνωση, η Μαρούλα Θεοδοσιάδου υπήρξε μια αγκαλιά για εκατοντάδες προσφυγόπουλα, αφού πρωταγωνίστησε στη δημιουργία νηπιαγωγείων μέσα στους προσφυγικούς καταυλισμούς. Υπήρξε όμως και μια δυναμική συνδικαλίστρια που υπηρέτησε την ΠΟΕΔ μέσα από τις γραμμές της Δημοκρατικής Παράταξης και υπερασπίζοταν στην πράξη τα δικαιώματα των εκπαιδευτικών και το δημόσιο σχολείο ακόμα και μετά την αφυπηρέτησή της. Η Μαρουλα Θεοδοσιάδου ήταν επίσης και μια σπουδαία πένα παιδικής λογοτεχνίας.
Για το έργο της τιμήθηκε με πολλές διακρίσεις ενώ για τη συνολική προσφορά της ως παιδαγωγός τιμήθηκε με το Βραβείο «Τεύκρου Ανθία- Θεοδόση Πιερίδη» της ΚΕ ΑΚΕΛ.
Το ΑΚΕΛ εκφράζει τα ειλικρινή του συλλυπητήρια στην οικογένεια και στους οικείους της.
Η ανακοίνωση της Προοδευτικής Κίνησης Δασκάλων και Νηπιαγωγών:
Με βαθιά θλίψη πληροφορηθήκαμε τον θάνατο της Μαρούλας Θεοδοσιάδου σε ηλικία 92 ετών. Η Μαρούλα Θεοδοσιάδου υπήρξε γυναίκα-σύμβολο αγώνα, αντίστασης, διεκδίκησης και προσφοράς. Αφιέρωσε ολόκληρη τη ζωή της στην υπηρεσία της δημόσιας εκπαίδευσης και άφησε ανεξίτηλο το αποτύπωμά της στο εκπαιδευτικό και κοινωνικό γίγνεσθαι του τόπου μας.
Πρωτοπόρα σε εποχές δύσκολες, όταν οι θέσεις ευθύνης ήταν σχεδόν αποκλειστικά «αντρική υπόθεση», η Μαρούλα Θεοδοσιάδου άφησε το αποτύπωμά της στην ΠΟΕΔ, στο Συνεργατικό Ταμιευτήριο των Δασκάλων, στη Γραμματεία της Οργάνωσης και στο Διοικητικό Συμβούλιο. Με θάρρος και αποφασιστικότητα έδειξε πως η γυναίκα εκπαιδευτικός έχει φωνή, κύρος και δύναμη.
Το 1993, στην ιστορική ιδρυτική συνέλευση της Προοδευτικής Κίνησης Δασκάλων και Νηπιαγωγών, βρέθηκε ξανά παρούσα, ως ιδρυτικό στέλεχος, παρότι είχε ήδη συνταξιοδοτηθεί. Η προσφορά της στη δημόσια εκπαίδευση υπήρξε συνεχής, αδιάκοπη και ανιδιοτελής.
Το 1974 μετά το προδοτικό πραξικόπημα και τη βάρβαρη τουρκική εισβολή, με το αγαπημένο της νηπιαγωγείο ΜΑΝΑ να βρίσκεται εντελώς πάνω στην πράσινη γραμμή, η Μαρούλα Θεοδοσιάδου αναλαμβάνει πρωταγωνιστικό και καθοριστικό ρόλο στη δημιουργία και ανάπτυξη των νηπιαγωγείων στους προσφυγικούς καταυλισμούς. Μαζί με τη νηπιαγωγό Λήδα Νεοφύτου και τη στήριξη του Σωματείου ΜΑΝΑ στήνουν πρώτα το νηπιαγωγείο στον προσφυγικό καταυλισμό στον Σταυρό και στη συνέχεια το Γραφείο Παιδείας αναθέτει στη Μαρούλα Θεοδοσιάδου την ευθύνη της ίδρυσης και λειτουργίας άλλων τεσσάρων προσφυγικών νηπιαγωγείων.
Τον Αύγουστο του 2018, σε ηλικία 85 ετών, δήλωσε ξανά «παρούσα» στην πρώτη γραμμή των μεγάλων κινητοποιήσεων των εκπαιδευτικών, στηρίζοντας με θάρρος το δημόσιο σχολείο και το κύρος των εκπαιδευτικών. Με λόγια που συγκλόνισαν, υπενθύμισε πως «η γενιά της αγωνίστηκε κάτω από δύσκολες συνθήκες για να κερδίσει τα δικαιώματα των εκπαιδευτικών, τα οποία καμιά κυβέρνηση δεν μπορεί να αφαιρεί αυταρχικά και μονομερώς». Με τη φλόγα της ψυχής της έδωσε κουράγιο σε όλους μας, θυμίζοντάς μας πως «οι αγώνες κερδίζονται μόνο με θυσίες, ενότητα και πίστη στα δίκαιά μας».
Η αγάπη της για τα παιδιά και τη νηπιαγωγό την οδήγησε στη συγγραφή και στην αρθρογραφία, αφού αρθρογραφούσε σε εφημερίδα με το ψευδώνυμο «Γλαύκη» για κοινωνικά θέματα που αφορούσαν κυρίως τον εκπαιδευτικό κλάδο και στη συγγραφή είκοσι βιβλίων. Υπήρξε ενεργό και δραστήριο μέλος της Ένωσης Λογοτεχνών και του Συνδέσμου Παιδικού Βιβλίου.
Η Προοδευτική Κίνηση Δασκάλων και Νηπιαγωγών αποχαιρετά τη γυναίκα-προστάτιδα του δημόσιου σχολείου, την πρωτοπόρο συνδικαλίστρια, το πρότυπο αγώνα και προσφοράς· τη «Μάνα» της Δημόσιας Προδημοτικής Εκπαίδευσης στην Κύπρο, τη δασκάλα που αφιέρωσε τη ζωή της στην υπεράσπιση της παιδείας, της δημοκρατίας και της αξιοπρέπειας της γυναίκας εκπαιδευτικού. Μια δασκάλα-μάνα που στάθηκε δίπλα στα παιδιά, στους συναδέλφους, σε γενιές ολόκληρες εκπαιδευτικών. Ένα φωτεινό παράδειγμα γυναίκας συνδικαλίστριας, που ύψωσε το ανάστημά της για την ισότητα, τη δικαιοσύνη και το δημόσιο σχολείο.
Νιώθουμε ιδιαίτερη περηφάνια που η Μαρούλα Θεοδοσιάδου υπηρέτησε την ΠΟΕΔ μέσα από τις γραμμές της Δημοκρατικής Παράταξης, και στη συνέχεια παρέδωσε τη σκυτάλη του αγώνα στα νεότερα στελέχη της Προοδευτικής Κίνησης Δασκάλων και Νηπιαγωγών. Έναν αγώνα που η ίδια ποτέ δεν εγκατέλειψε.
Η παρακαταθήκη που αφήνει πίσω της είναι βαριά και πολύτιμη: πάθος, ανιδιοτελής προσφορά, αφοσίωση στη δημόσια εκπαίδευση και στην προάσπιση των δικαιωμάτων του κλάδου, συνεχής αγώνας για μια δικαιότερη κοινωνία και ένα καλύτερο σχολείο για όλα τα παιδιά.
Δεσμευόμαστε, τιμώντας τη μνήμη της, να συνεχίσουμε τον δρόμο που εκείνη χάραξε, με την ίδια αποφασιστικότητα, δύναμη και πίστη στα ιδανικά της παιδείας, της δημοκρατίας και της κοινωνικής δικαιοσύνης».
