Η Μαρία Οικονομίδου απευθύνει ανοικτή επιστολή και ερώτηση προς τον νέο αρχηγό της Αστυνομίας και τον νέο υπουργό Δικαιοσύνης.
Στις 29.05.19 παρά τον κυκλικό κόμβο Ριζοελιάς στη Λάρνακα δέχτηκα αδιαμαρτύρητα κλήση για μικρή υπέρβαση ταχύτητας από δύο ευγενέστατους κατά τα άλλα αστυνομικούς κρυμμένους πίσω από ψηλά χόρτα.
Εκείνη τη στιγμή πέρασε ξυστά από δίπλα μας άτομο με μεγάλου κυβισμού μοτοσυκλέτα με ιλιγγιώδη ταχύτητα, κάνοντας εκκωφαντικό θόρυβο. Ρώτησα τους αστυνομικούς γιατί δεν τιμωρείται μια τόσο προκλητικά επικίνδυνη οδήγηση μπροστά στα μάτια τους για να πάρω την απάντηση: «Α αυτούς δεν τους πειράζουμε διότι υπάρχει εγκύκλιος που μας απαγορεύει οποιαδήποτε παρέμβαση μήπως προκληθεί κάποιο ατύχημα».
Τώρα καταλαβαίνω γιατί υπάρχουν τόσοι πολλοί θάνατοι μοτοσυκλετιστών στην Κύπρο και γιατί όταν τηλεφωνούμε στην Αστυνομία, παραπονούμενοι ότι οι κεντρικοί δρόμοι της Λάρνακας (υποθέτω και των άλλων πόλεων) έχουν μετατραπεί σε πίστες ράλι μοτοσυκλετιστών προκαλώντας απερίγραπτο θόρυβο και με κίνδυνο να σκοτώσουν κάποιο, οι αστυνομικοί αντιμετωπίζουν τα παράπονά μας με αδιαφορία και φυσικά χωρίς να προβούν σε οποιαδήποτε ενέργεια.
Ρωτώ τους πιο πάνω κυρίους αν όντως υπάρχει τέτοια εγκύκλιος (ασυλία στην ουσία) και αν ναι γιατί να υπάρχουν οδηγοί δύο ταχυτήτων στην Κύπρο;
Η πολιτεία δεν είναι στην ουσία ηθικός αυτουργός επικίνδυνης οδήγησης από αυτήν την ομάδα των οδηγών, ενόχλησης των πολιτών και στον θάνατο των ίδιων των μοτοσυκλετιστών (να θυμίσω 9 νέοι θάνατοι από την αρχή του χρόνου);
Εκτός από ημίμετρα (σποραδικές εκστρατείες όταν σκοτωθεί κάποιος και εφαρμογή κυρτωμάτων στους δρόμους με τα γνωστά μειονεκτήματα, ρύπανση, βλάβες στα αυτοκίνητα) ως νέοι αξιωματούχοι πώς σκοπεύετε να λύσετε αυτό το πολύ σοβαρό θέμα των μοτοσυκλετιστών (και όχι όλων των οδηγών που συνήθως αυτοί την πληρώνουν για μικροπαραβάσεις); Στον υπόλοιπο κόσμο πώς αντιμετωπίζεται αυτό το πρόβλημα;
Περιμένω τη δημόσια απάντησή σας την οποία είμαι σίγουρη περιμένουν πάρα πολλοί πολίτες.
Στις 29.05.19 παρά τον κυκλικό κόμβο Ριζοελιάς στη Λάρνακα δέχτηκα αδιαμαρτύρητα κλήση για μικρή υπέρβαση ταχύτητας από δύο ευγενέστατους κατά τα άλλα αστυνομικούς κρυμμένους πίσω από ψηλά χόρτα.
Εκείνη τη στιγμή πέρασε ξυστά από δίπλα μας άτομο με μεγάλου κυβισμού μοτοσυκλέτα με ιλιγγιώδη ταχύτητα, κάνοντας εκκωφαντικό θόρυβο. Ρώτησα τους αστυνομικούς γιατί δεν τιμωρείται μια τόσο προκλητικά επικίνδυνη οδήγηση μπροστά στα μάτια τους για να πάρω την απάντηση: «Α αυτούς δεν τους πειράζουμε διότι υπάρχει εγκύκλιος που μας απαγορεύει οποιαδήποτε παρέμβαση μήπως προκληθεί κάποιο ατύχημα».
Τώρα καταλαβαίνω γιατί υπάρχουν τόσοι πολλοί θάνατοι μοτοσυκλετιστών στην Κύπρο και γιατί όταν τηλεφωνούμε στην Αστυνομία, παραπονούμενοι ότι οι κεντρικοί δρόμοι της Λάρνακας (υποθέτω και των άλλων πόλεων) έχουν μετατραπεί σε πίστες ράλι μοτοσυκλετιστών προκαλώντας απερίγραπτο θόρυβο και με κίνδυνο να σκοτώσουν κάποιο, οι αστυνομικοί αντιμετωπίζουν τα παράπονά μας με αδιαφορία και φυσικά χωρίς να προβούν σε οποιαδήποτε ενέργεια.
Ρωτώ τους πιο πάνω κυρίους αν όντως υπάρχει τέτοια εγκύκλιος (ασυλία στην ουσία) και αν ναι γιατί να υπάρχουν οδηγοί δύο ταχυτήτων στην Κύπρο;
Η πολιτεία δεν είναι στην ουσία ηθικός αυτουργός επικίνδυνης οδήγησης από αυτήν την ομάδα των οδηγών, ενόχλησης των πολιτών και στον θάνατο των ίδιων των μοτοσυκλετιστών (να θυμίσω 9 νέοι θάνατοι από την αρχή του χρόνου);
Εκτός από ημίμετρα (σποραδικές εκστρατείες όταν σκοτωθεί κάποιος και εφαρμογή κυρτωμάτων στους δρόμους με τα γνωστά μειονεκτήματα, ρύπανση, βλάβες στα αυτοκίνητα) ως νέοι αξιωματούχοι πώς σκοπεύετε να λύσετε αυτό το πολύ σοβαρό θέμα των μοτοσυκλετιστών (και όχι όλων των οδηγών που συνήθως αυτοί την πληρώνουν για μικροπαραβάσεις); Στον υπόλοιπο κόσμο πώς αντιμετωπίζεται αυτό το πρόβλημα;
Περιμένω τη δημόσια απάντησή σας την οποία είμαι σίγουρη περιμένουν πάρα πολλοί πολίτες.
