Προσωπικά, δηλώνω θαυμαστής της κινεζικής φιλοσοφίας, φίλοι μου. «Το να γνωρίζεις τους άλλους δείχνει ευφυΐα. Το να γνωρίζεις τον εαυτό σου αποτελεί πραγματική σοφία…», έλεγε ο Λάο Τσε (Μεγάλος Δάσκαλος). Έζησε κατά τον 6ο αιώνα π.Χ.
Ο Λάο Τσε φέρεται ως ο συγγραφέας του Daode jing, αλλά κάποιοι υποστηρίζουν ότι ο Τσε είναι μυθικό πρόσωπο και το βιβλίο είναι απλά μια συλλογή αποφθεγμάτων. Αυτό που εμείς γνωρίζουμε είναι ότι κατά τη διάρκεια της δυναστείας των Τσόου, στο κράτος Τσου, γεννήθηκε ο Λι Ερ ή Λάο Ταν, ένας σπουδαίος στοχαστής, ο οποίος έγινε γνωστός με το όνομα Μεγάλος Δάσκαλος.
Ακόμη και ο Κομφούκιος (Κογκ Φούτζι) ζητούσε τη συμβουλή του, για ιεροτελεστίες και άλλες τελετές.
Σύμφωνα με το βιβλίο Daode jing, για να επιτύχουμε μια ισορροπημένη ζωή, πρέπει να βρισκόμαστε σε πλήρη αρμονία με τη φύση. Έφερε μεταξύ άλλων, ως παράδειγμα, τον ψαρά, ο οποίος οφείλει να σέβεται το οικοσύστημα και να αποφεύγει την υπεραλίευση, δηλ. να μην αιχμαλωτίζει πάρα πολλά ψάρια. Βλέπουμε και σήμερα την οικολογική καταστροφή που διαπράττει η Ιαπωνία, με την εξόντωση των φαλαινών. Να σημειώσουμε εδώ ότι Daode jing (Τάο τε Τσινγκ) σημαίνει: Ο δρόμος και η δύναμή του.
Θα επιμείνω στη λέξη «δρόμος». Τι εννοεί εδώ η κινεζική φιλοσοφία του Ταοϊσμού; Τάο=δρόμος. Μα, ασφαλώς, έναν διαρκώς μεταβαλλόμενο κόσμο. Ο οποίος συνεχώς διαγράφει αέναους κύκλους, περνώντας από τη μια κατάσταση στην επόμενη. Οι εποχές, οι ημέρες, οι στιγμές της ζωής μας δεν διαδέχονται η μία την άλλη; Ο Λάο Τσε υποστηρίζει ότι υπάρχουν 10.000 εκδηλώσεις, οι οποίες συνιστούν τον κόσμο, όπως τον ξέρουμε. Και ο άνθρωπος είναι μία από τις δέκα χιλιάδες εκδηλώσεων. Χωρίς να κατέχει μια ιδιαίτερη θέση στον υλικό κόσμο.
Και επεκτείνοντας τη φιλοσοφία του, συνεχίζει λέγοντας ότι οι επιθυμίες και η ελεύθερη βούληση μάς κάνουν να εγκαταλείπουμε το Τάο, δηλ. τον ορθό δρόμο, διαταράσσοντας έτσι την αρμονία που θα έπρεπε να επικρατεί στον κόσμο. Αλλά, για να ζούμε σύμφωνα με το Τάο, πρέπει κατά τον Κινέζο στοχαστή να ακολουθούμε την έννοια του γου γέι, δηλαδή την αδράνεια. Όμως δεν υπονοεί να μην κάνουμε τίποτα. Εννοεί να ζούμε σε αρμονία με τη φύση, όπως είπαμε πιο πάνω. Ο Τσε επιμένει ότι πρέπει να ενεργούμε αυθόρμητα και διαισθητικά. Γνωρίζετε τι είναι η διαίσθηση, φαντάζομαι. Λέω, π.χ.: «Δεν βλέπω τον κίνδυνο, αλλά τον διαισθάνομαι…». Είναι κάτι που νιώθουμε ότι υπάρχει, αλλά δεν το βλέπουμε.
Συμπερασματικά. Το Τάο είναι ο δρόμος. Αποτελεί τη ρίζα των πάντων, ορατών, αλλά και αοράτων. Και πώς επιτυγχάνεται; Με το να επιδιώκουμε να ζούμε συνετά και όχι παρορμητικά. Και πώς θα επιτύχουμε αυτό; Με τον Διαλογισμό, τη μοναχική ζωή και την περισυλλογή. Χρησιμοποιώντας το γου γέι, την αδράνεια.
Αν το καταφέρουμε αυτό, αν δηλαδή φτάσουμε στο σημείο να ζούμε σε αρμονία με τη φύση, θα κερδίσουμε το ζητούμενο. Την ειρηνική, απλή και γαλήνια ζωή. Άρα, την πραγματική ευτυχία.
