Συζητούσαμε επί δύο ώρες με έναν εκ των τριών καλύτερων, φίλων μου. Διαφωνούμε σε πολλά, όμως οι κουβέντες του είναι σαφείς, σταράτες και είναι αποτέλεσμα ψηλού βαθμού ευφυΐας. Του το αναγνωρίζω. Θα το παραθέσω, ως διάλογο. Είναι τροφή για σκέψη. Για προβληματισμό προς όλους μας. Λυση-λάγνους και λυσο-φοβικούς. Ε/κ και Τ/κ. Πρώτος, μιλά ο φίλος μου.
– Ο Μακάριος και ο Γρίβας, ευθύνονται για την κατάσταση τη σημερινή. Εξαιτίας τους, χάσαμε τη μισή Κύπρο… Και θα χάσουμε και την υπόλοιπη…
– Μπορείς να γίνεις πιο σαφής, Χρήστο;
– Ξέρεις τι είπε στον Μακάριο, ο μ. Κωνσταντίνος Σπυριδάκις, λίγο πριν το ’55, που σκεφτόντουσαν να αρχίσουν τον Αγώνα της ΕΟΚΑ; Του είπε: «Αν αρχίσετε ένοπλο αγώνα για Ένωση με την Ελλάδα, το μόνο που θα καταφέρετε, είναι να φέρετε τους Τούρκους στην Κύπρο». (Να σημειώσουμε, ότι ο Σπυριδάκις, υπήρξε γυμνασιάρχης στο Παγκύπριο, από το οποίο απεφοίτησε ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος). Αλλά, εκείνος δεν τον άκουσε και με τον Γρίβα, αρχίσαν τον Αγώνα…
– Καλά… Πιστεύεις, ότι το 2004, με το Σχέδιο Ανάν, χάθηκε μια ευκαιρία;
– Ασφαλώς. Και ξέρεις, ποιος ευθύνεται; Ο Τάσσος Παπαδόπουλος, που προέτρεψε τον κόσμο να ψηφίσει όχι. Και μας παραπλάνησε, ανεβάζοντας το κόστος που θα προέκυπτε απ’ τη λύση, στα 10 δισ.
– Δεν ήταν τόσο;
– Όχι! Ο Γιώργος Βασιλείου, με δική του έρευνα, το υπολόγιζε στα 1-2 δισ.
-Ε, ναι. Για να μας πείσει να ψηφίσουμε ναι στο Σχέδιο.
– Εντάξει. Αλλά, ξέρεις, ότι αυτά τα 10 δισ. που έλεγε ο Τάσσος, υπήρχε τρόπος να συγκεντρωθούν ή να εξοικονομηθούν από το ’64;
– Δηλαδή;
– Η Εθνική Φρουρά, στοιχίζει στο κράτος, 200 εκατομμύρια το χρόνο. Εντάξει;
– Ε και λοιπόν;
– Αν, καθόμασταν ήσυχα, μετά που υπογράψαμε τις Συμφωνίες του ’60, με τις οποίες ιδρύθηκε η Κυπριακή Δημοκρατία και δεν εξακολουθούσαμε να φωνάζουμε για Ένωση, δεν θα είχαμε αντιδράσεις από την Τουρκία. Έτσι, δεν θα χρειαζόταν να ξοδεύουμε τόσα λεφτά, για την Ε.Φ. Από το ’63, πέρασαν κάπου 56 τόσα χρόνια. Αν πολλαπλασιάσουμε το 56, επί διακόσια εκατομμύρια, πόσο μας κάνει, Αντώνη;
– Χμμμ! Έντεκα δισ. και διακόσια εκατομμύρια…
– Ε, όσα υποστήριζε ο Τάσος, ότι χρειαζόμασταν για να λειτουργήσει η λύση, με το Σχ. Ανάν.
Δεν ξέρω, πώς βλέπετε αυτούς τους υπολογισμούς, αλλά εγώ, παρόλο ότι δεν πίστεψα ποτέ, ότι οι Τούρκοι, θα συνεργάζονταν για να λειτουργήσει ομαλά, ένα καθεστώς με τη μορφή Διζων. Δικοιν. Ομοσπονδίας, βρίσκω -από αριθμητικής πλευράς- λογικά τα επιχειρήματα του φίλου μου.
Ωστόσο, παρέθεσα εδώ, τον διάλογο, προς κοινό προβληματισμό.
