Εξαιτίας αυτής της ντροπής ίσος επιμερισμός κατά ξηρά, θάλασσα και «αέρα», θα μας πλακώσουν και πάλι, οι απαίσιες εκείνες ημέρες του μίσους και της καταστροφής. Θα μας έλθουν οι αποφράδες εκείνες ημέρες που θα μας παιδεύουν ψυχολογικά, συναισθηματικά, συνειδησιακά. Θα μας έλθουν δύσκολοι αχαμνοί καιροί, που θα μας διαταράσσουν την ησυχία μας, τον ύπνο μας, την εσωτερική γαλήνη μας.
Αύριο θα διαβούμε χρόνους δίσεκτους, δρόμους δύσβατους, ματαιότητες τεθλασμένες. Πού τα παιδιάστικα όνειρά μας που συνοδεύοντες τη Μάνα μας στα χωράφια, λιώναμε τους σβώλους και μαζεύαμε τις πέτρες, τους ρότσους όπως τους έλεγαν, έτσι για να κάμνουμε τη γη μας να καρπίζει.
Όλα στα κατεχόμενα έχουν την ιστορία τους, τις αγωνίες, τους κόπους και τα τρεχάματα της δημιουργίας, τις ευχές της Μάνας μας, τις συμβουλές του πατέρα μας, την αγάπη και τα μαλώματα με τ’ αδέρφια μας. Ζούσαμε τότε κύριοι του σπιτικού μας και του τόπου μας, χρόνια ευτυχισμένα.
Πενήντα χρόνια τώρα ζούμε εφιάλτες. Παλεύουμε μ’ έναν απαίδευτο λαό που ρίχτηκε σ’ ένα κράτος με σκοπό να το κατακυριεύσει. Με ουρλιαχτά πάθους και με φωνές πολεμικές σκότωναν, μάζευαν αιχμαλώτους, βίαζαν, λεηλατούσαν και δεν άφησαν πέτρα απάνω στην Πέτρα. Βρήκαν πόρτες ανοιχτές και μπήκαν και από τότε έμειναν αμπαρωμένοι και δεν ξεβγαίνουν. Είναι δύσκολο να παρακολουθεί κανείς την Τουρκία. Στόχος της να ενεργεί γεωπολιτικά, να καταγράφει την ιστορία της περιοχής, να διαστρεβλώνει την ιστορική αλήθεια. Το νέο φρούτο της, η γαλάζια πατρίδα, οι γκρίζες ζώνες του Αιγαίου.
Η πραγματικότητα μετράει –όλους αυτούς– αλλά και τον Πορθητή και τον Γιαβούζ. Τους δώσαμε –κακώς– πολλά. Ζητούν ακόμη «τον ουρανό με τ’ άστρα».
Δύο αντίθετοι κόσμοι: Από τη μια η χώρα του πνεύματος και της δημοκρατίας κι από την άλλη ο κόσμος του σκοταδισμού και της αυθαιρεσίας. Η διαπάλη με την Τουρκία έχει φτάσει στα έσχατα. Τόσα χρόνια και δεν τον μάθαμε τον Τούρκο. Οι πολιτικοί μας έχουν καθήκον να τον μάθουν, να τον μελετήσουν, να τον σπουδάσουν, να τον αξιολογήσουν κι αυτοαξιολογούμενοι κι αυτοί να σταθούν απέναντί του.
Ο εχθρός έχει αλλόκοτους σκοπούς, αντίθετους με το Διεθνές Δίκαιο. Είναι φαινομενικά δυνατός. Έχει ισχύ. Εμείς είμαστε κολλημένοι στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Στηριζόμαστε σ’ αυτήν γιατί είμαστε μέλος της οπλισμένοι με τον ελληνικό χαρακτήρα μας και κρατούντες σφικτά την οντότητα του κράτους μας, θα πορευτούμε για να ξεκρεμάσουμε την τουρκική σημαία από τα δάκτυλα του Πενταδακτύλου και για να ενώσουμε – να κολλήσουμε το νησί μας που ξένοι μεσολαβητές το έκοψαν στα δύο.