Διερωτώμαι καμιά φορά, φίλοι μου, τι κάναμε εμείς οι Ε/κύπριοι της Τουρκίας και δεν μας αναγνωρίζει, μας θεωρεί εκλιπόντες, μη υπάρχοντες, ή στην καλύτερη περίπτωση, μας αποκαλεί Ελληνοκυπριακή Διοίκηση του Νότου…
Νομίζω είναι από το 1964 που δεν αναγνωρίζουν οι Τούρκοι την Κυπρ. Δημοκρατία. Γιατί; Ποιος ήρξατο, χειρών αδίκων; Δεν είναι οι Τ/κ που αποχώρησαν από τον κρατικό μηχανισμό, με τη λεγόμενη Τουρκανταρσία; Όταν Τ/κ υπουργοί, βουλευτές, αστυνομικοί κ.λπ., εγκατέλειψαν το νεο-συσταθέν Κράτος που ιδρύθηκε με τις Συμφωνίες του 1960, μετά από οδηγίες από την Άγκυρα; Να αναφέρουμε εδώ, ως απόδειξη, ένα τουρκικό έγγραφο, που βρέθηκε στο γραφείο του τότε Τουρκοκύπριου υπουργού Γεωργίας, Φαζίλ Πλουμέρ, ο οποίος εγκατέλειψε βιαστικά το γραφείο του, μετά από εντολές της Άγκυρας…
Το έγγραφο είναι υπογραμμένο στις 14 Σεπτέμβρη 1964, από τον αντιπρόεδρο Φαζίλ Κουτσιούκ και τον πρόεδρο της Κοινοτικής Συνέλευσης Ρ. Ντενκτάς. Υπάρχει καταγεγραμμένο ολόκληρο στο βιβλίο: «Τα δύσκολα χρόνια μιας ζωής», του μ. Χριστόδουλου Βενιαμίν, τότε υπ. Εσωτερικών και Άμυνας, αλλά και στο βιβλίο του Χ. Χαραλαμπίδη: «Ραούφ Ντενκτάς, βίος και πολιτεία μιας διχασμένης προσωπικότητας της Εγγύς και Μέσης Ανατολής» (έκδοση 2003).
Αλλά, αν ανατρέξουμε και στην εφημερίδα «Φιλελεύθερος», Φεβρουάριος 1964, διαβάζουμε και τα εξής αποκαλυπτικά: «Ο Ντενκτάς έφυγε κρυφά από την Κύπρο για να επανέλθει πάλιν κρυφά στις 31 Ιουλίου ’64. Υποκίνησε τη δημιουργία τουρκοκυπριακού καντονίου Τηλλυρίας-Λεύκας και ξανάφυγε στις 8/8/64 με τουρκικό πολεμικό σκάφος από τον ορμίσκο των Κοκκίνων».
Εμείς αποπέμψαμε τους Τ/κ από τις θέσεις τους; Εμείς διαπράξαμε όλες αυτές τις συνωμοσίες;
Αλλά, ας πάμε και στο καλοκαίρι του ’74. Κάποιοι, με πραξικόπημα, ανέτρεψαν τη νόμιμη κυβέρνηση του Αρχ. Μακαρίου. Εμείς οι Ε/κ πολίτες του κράτους κάναμε την κίνηση αυτή; Διότι είναι κοινώς αποδεκτό ότι η τότε Εθν. Φρουρά με διαταγές των Ελλαδιτών-χουντικών επίορκων «αξιωματικών» προχώρησε στην ανατροπή της συνταγματικής νομιμότητος, που τότε ήταν η Κυβέρνηση Μακαρίου.
Ε, μα τότε, αν η Τουρκία δεν θα αναγνώριζε κάποιον, τον οποίο θα θεωρούσε υπεύθυνο για το πραξικόπημα και την ανατροπή της νομιμότητος, αυτός θα ήταν η 3η εγγυήτρια δύναμη, δηλ. η Ελλάδα. Δεν ακούγεται λογικό; Δεν ξέρω…
Όμως, αυτό δεν θα ήταν δυνατό να συμβεί. Διότι η Ελλάς είναι μια, σχετικά ισχυρή δύναμη στην περιοχή της Ανατ. Μεσογείου και επιπλέον ανήκει και αυτή στον στρατιωτικό συνασπισμό του ΝΑΤΟ.
Φυσικά, δεν μας αναγνωρίζουν και για έναν πιο σημαντικό λόγο. Ποιο εύκολα, καταπατάς και εκμεταλλεύεσαι τον υποθαλάσσιο πλούτο, στην ΑΟΖ μιας εκλιπούσας, άρα μη υπάρχουσας χώρας, παρά μίας υπαρκτής, κρατικής οντότητος. Και αυτός είναι ο στόχος τους.
Υ.Γ. Φίλε, Κώστα Σεντούκα, με συγχωρείς που υπέγραψα ως ερευνητής, και όχι ως: Κερυνειώτης πρόσφυγας. Ζητώ την κατανόησή σου.
