Ο Αδάμος Κόμπος γράφει για την εκδήλωση τιμής στους τάφους των νεκρών καταδρομέων της 31ης και 32ης μοίρας.
Κάθε χρόνο στις 15 Ιουλίου βλέπουμε από τους τηλεοπτικούς μας δέκτες σκηνές από την εκδήλωση τιμής που γίνεται στους τάφους των νεκρών καταδρομέων της 31ης και 32ης μοίρας που σκοτώθηκαν στη διάρκεια της επίθεσης που έκαναν εναντίον του προεδρικού μεγάρου και εναντίον του Προέδρου Αρχιεπισκόπου Μακαρίου, που είχαν σκοπό να τον ανατρέψουν και να τον δολοφονήσουν. Κάνοντας δηλαδή πραξικόπημα εναντίον του εκλελεγμένου Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας. Είχαν στόχο να καταργήσουν με τις πράξεις τους το κράτος και το Σύνταγμα για το οποίο έδωσαν όρκο να το προστατέψουν και να το διαφυλάξουν, θυσιάζοντας αν χρειαζόταν ακόμα και τη ζωή τους για αυτό, πράγμα που έκαναν άλλοι συνάδελφοί τους καταδρομείς που βρίσκονταν στον χώρο του προεδρικού μεγάρου, ως τιμητική φρουρά. Επίσης, όπως τον συνάδελφό τους ήρωα Σωτήρη Κωνσταντίνου που τον σφαγίασαν χουντικοί αξιωματικοί μέσα στο στρατόπεδό τους, προτού φύγουν για την επίθεση εναντίον του Προεδρικού.
Δεν παραγνωρίζω την υποχρέωση των συγγενών και φίλων τους να τελούν το επιβαλλόμενο μνημόσυνο, σύμφωνα με την ορθόδοξη χριστιανική μας πίστη, με την ιερουργία κάποιου οπωσδήποτε ιερέα. Όμως απ’ αυτό μέχρι του σημείου να γίνεται ολόκληρη εκδήλωση τιμής με την παρουσία αρχιερέα ή και του ιδίου του Αρχιεπισκόπου, κάποιων αρχηγών ή εκπροσώπων κομμάτων, βουλευτών, δημάρχων, ακόμη και του Προέδρου της Δημοκρατίας ή εκπροσώπου του, με την κατάθεση δάφνινων στεφανιών, που αυτά είναι μόνο για ήρωες, και το ψάλσιμο του Εθνικού Ύμνου, νομίζω σαν να ξεφύγαμε εντελώς από το μέτρο. Ο λόγος που τους τιμούν σαν ήρωες είναι επειδή ήσαν πειθαρχημένοι υπακούοντας στις εντολές των παραφρόνων αξιωματικών τους; Και το γεγονός είναι ότι κάθε χρόνο γίνεται πιο λαμπρή αυτή η εκδήλωση, προκαλώντας κατάφωρα τους συγγενείς που έχασαν τους γονείς ή τα παιδιά τους στις μάχες για την προάσπιση του κράτους και της δημοκρατίας ή δολοφονήθηκαν εν ψυχρώ από τα λυσσασμένα σκυλιά της ΕΟΚΑ Β. Αναγνωρίζουν επιτέλους όλοι αυτοί που τιμούν τους καταδρομείς που σκοτώθηκαν στην επίθεση εναντίον του προεδρικού μεγάρου ότι διαπράττουν ιεροσυλία εναντίον αυτών που το υπερασπίστηκαν και σκοτώθηκαν σ’ αυτό ή υπερασπίστηκαν το κράτος γενικά σ’ άλλα μέρη της Κύπρου; Ήταν υποχρέωση των καταδρομέων και όλων των εθνοφρουρών να υπερασπιστούν το κράτος, έχοντας το νόμιμο δικαίωμα να στασιάσουν εναντίον των παραφρόνων αξιωματικών τους και μάλιστα σκοτώνοντάς τους. Αλλά η μεγαλύτερη μερίδα των καταδρομέων πολύ ηθελημένα έκαναν αυτό που έκαναν και δεν είχαν οποιανδήποτε πρόθεση ή διάθεση να κάνουν το αντίθετο. Οι πλείστοι απ’ αυτούς ήταν επιλεγμένοι, εντόνως αντιμακαριακοί, προερχόμενοι από οικογένειες που έτρεφαν μίσος εναντίον του Μακαρίου. Την έκφραση «διατεταγμένη υπηρεσία» για τους καταδρομείς που σκοτώθηκαν πολεμώντας το κράτος την ανέφερε πρώτος ο Γλαύκος Κληρίδης και αργότερα ο Πρόεδρος Νίκος Αναστασιάδης, όταν δέχθηκαν επικρίσεις που πήγαν να κάνουν τα αποκαλυπτήρια του αγάλματος του καταδρομέα Αχιλλέα Πιριντζή στον Άγιο Θεράποντα. Ο καταδρομέας αυτός τραυματίστηκε μέσα στην αυλή του προεδρικού μεγάρου συμμετέχοντας στην επίθεση, αποβιώνοντας λίγες μέρες αργότερα.
Είναι πολύ λυπηρή βέβαια η απώλεια νέων ανθρώπων συμπολιτών μας, αλλά θα πρέπει να αποδίδονται «τα του Καίσαρος τω Καίσαρι και τα του Θεού τω Θεώ».
