Ένα «express» πλοίο

Ήταν καρδιά του καλοκαιριού,˙ζέστη αφόρητη, ενοχλητική και συνεχής. Κάποια καλοκαίρια έχουμε και ένα μεσοδιάστημα που μας επιτρέπει ν’ ανασάνουμε. Κάποτε όμως όχι· καμία ανάπαυλα. Μερικές γωνιές του κάθε σπιτιού είναι πιο βοηθητικές, λίγο πιο δροσερές στο διάβα των ημερών. Ειδικά τα μεγάλα δέντρα στους κήπους των σπιτιών που έχουν πυκνό φύλλωμα ορισμένες ώρες μάς ανακουφίζουν. Εκείνη τη χρονιά φοβηθήκαμε μήπως δεν καταφέρναμε να βοηθηθούμε από τα κλιματιστικά και το κλείσιμο στο σπίτι και γι’ αυτό αποφασίσαμε να πάμε κάπου παραθαλάσσια. Ήταν ένα ζευγάρι φίλοι μας και μας κάλεσαν εκεί που οι ίδιοι έμεναν. Είχαν ένα μικρό, κουκλίστικο σπιτάκι πάνω στη θάλασσα.  Ήταν τόσο εφοδιασμένο με τα χρεώδη που μας άφησε άναυδους. Το μικρό κουζινάκι τέλειο. Δεν έλειπε τίποτα από τις μεγάλες πολυτελείς κουζίνες της πόλης. Κάθε πρωί ένα πλοίο περνούσε από κοντά μας για ένα άλλο νησί. Κόσμος πολύς κρεμόταν κυριολεκτικά από το πλοίο. Τα αθώα μικρά παιδάκια που ταξίδευαν τραγουδούσαν και χόρευαν. Άλλοι άνθρωποι με χαρούμενα πρόσωπα μάς χαιρετούσαν από το πλοίο και απολάμβαναν το ταξίδι τους. Άλλοι πάλι σιωπηλοί και ήσυχοι, όπως απ’ εκεί που είμαστε μπορούσαμε να δούμε. Ένα express πλοίο με πολύ κόσμο χαρούμενο ή σκεφτικό, ευτυχισμένο ή όχι τόσο ευχαριστημένο από τη ζωή. Αυτό το πλοίο σκέφτηκα πως μοιάζει με την ίδια τη ζωή μας, που τρέχει και αυτή τόσο γρήγορα, που έχει μέσα της κόσμο χαρούμενο και ευτυχισμένο ή κόσμο προβληματισμένο και με πολλές δυσκολίες, κόσμο που δεν μπορεί να χαρεί με τις αντιξοότητες και τα γεγονότα που έχει. Η ζωή μοιάζει με το πλοίο, γιατί όπως και η ζωή δεν νοιάζεται για τα τόσα δύσκολα που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι. Τρέχει – τρέχει τόσο όσο και το πλοίο, μα για τίποτα δεν νοιάζεται. Προχωρεί το πλοίο όπως και η ζωή. Στον δρόμο έχουν πολλά να δουν οι άνθρωποι. Κάποτε φτάνει στον προορισμό του το πλοίο, όπως ακριβώς και η ίδια η ζωή μας. Γι’ αυτό πρέπει όσο είμαστε στο πλοίο, να χαιρόμαστε όσα και ό,τι βρίσκουμε στον δρόμο μας. Μην περιμένουμε να βρούμε όσα και ό,τι εμείς θέλουμε. Το πλοίο μάς δίδει αυτή την ευκαιρία, παρέα μάλιστα με τόσο κόσμο. Ας την αρπάξουμε γιατί τρέχει τόσο πολύ που θα φτάσει ίσως γρηγορότερα στον δικό του προορισμό. Καλοτάξιδος λοιπόν όλος ο κόσμος να ‘ναι και το πλοίο να αράξει ήρεμα και ασφαλισμένα.