Ο Α. Χατζηαντώνης θυμάται πώς υποδέχθηκαν μερικοί Κύπριοι τον πατέρα του νέου Πρωθυπουργού της Ελλάδας.
Σε λίγες μέρες, στις 29 Ιουλίου, πραγματοποιεί την πρώτη του επίσημη επίσκεψη εκτός Ελλάδος ο νεο-εκλεγείς Έλλην πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης. Κάνω την παρέμβαση αυτή, για να ξεκαθαρίσω μια ιστορική ανακρίβεια. Και ασφαλώς αναφέρομαι στα αισθήματα καχυποψίας –για να χρησιμοποιήσω μια ήπια έκφραση– που τρέφουν κάποιοι Ελληνοκύπριοι συμπατριώτες μας για τον μακαριστό πατέρα του Έλληνα Πρωθυπουργού, Κωνσταντίνο Μητσοτάκη (1918-2017).
Η καχυποψία, ή η αντιπάθεια κάποιων Κυπρίων, προς το πρόσωπο του μ. Κ. Μητσοτάκη οφείλεται στο γεγονός ότι του αποδίδεται η έκφραση: «Η Κύπρος είναι η πόρνη της Μεσογείου». Αυτό, μάλλον, αποτελεί μια θλιβερή, ιστορική ανακρίβεια. Είναι κάτι που δεν αποδεικνύεται σε κάποιο έγγραφο ή αλλού. Και εξηγώ.
Ο ίδιος, σε συνέντευξή του στην εκπομπή του Τάσου Τρύφωνος στο ΡΙΚ, τον Απρίλη του 2014, λίγο πριν τον θάνατό του, είχε δηλώσει μετά από σχετική ερώτηση τα εξής: «Ποτέ εγώ δεν χρησιμοποίησα αυτή την έκφραση για την Κύπρο. Και γνωρίζετε, από πού προήλθε; Είχε γραφεί στην ελληνική εφημερίδα “Ελευθερία”, της οποίας εκδότης ήταν ο φίλος και συνεργάτης μου Πάνος Κόκκας, από κάποιον αρθρογράφο».
Αλλά, εδώ, να θυμηθούμε και ένα άλλο ατυχές συμβάν, κατά τη 2η επίσκεψη του Κωνστ. Μητσοτάκη στο νησί μας (η πρώτη ήταν το 1977 στην κηδεία του Αρχ. Μακαρίου), στις 31 Ιουλίου 1981, ως υπ. Εξωτερικών της κυβερνήσεως Γ. Ράλλη. Όταν τον υποδέχθηκε στο αεροδρόμιο Λάρνακος, ο ομόλογός του Ν. Ρολάνδης ένα πλήθος ανοήτων συμπεριφέρθηκε με απίστευτη απρέπεια προς τον μακαριστό.
Είχαν ρίξει αβγά, ντομάτες κ.λπ. κατά του αυτοκινήτου που τον μετέφερε από τη Λάρνακα στη Λευκωσία. Με τον κ. Ρολάνδη, κάθιδρο και χλομό, να απολογείται στον επίσημο προσκεκλημένο του, λέγοντας: «Ω, είδατε τι έκαναν τα καθάρματα…». Αυτά αναγράφονται και στο βιβλίο του Έλληνα πρέσβη Χρ. Γ. Ζαχαράκη «Άκρως απόρρητο, ειδικού χειρισμού» (Αθήνα, εκδόσεις Λιβάνη, 2008). Φυσικά, τα γεγονότα αυτά θα μπορούσαν να ερμηνευτούν ως απότοκα του έντονου φανατισμού που επικρατούσε τότε στην Ελλάδα, μεσούσης της προεκλογικής περιόδου. Τότε, δηλαδή, που διεκδικούσε την εξουσία ο μ. Ανδρέας Παπανδρέου, ως αρχηγός του ΠΑΣΟΚ.
Επίσης, η εφημερίδα «Ο Φιλελεύθερος», τότε, σε πρωτοσέλιδο άρθρο, τα χαρακτήριζε ως: «Πολιτικό παλιμπαιδισμό».
Όταν, αργότερα, το 1982 επεσκέφθη την Κύπρο ως πρωθυπουργός ο Α. Παπανδρέου δεν είχε την ίδια υποδοχή. Αντίθετα, χαρακτηρίστηκε ως ο «Νέος Κίμων, στο Κίτιο».
Μέρος όσων αναφέρω πιο πάνω έχουν δημοσιευτεί πάλι στον «Φ», με ημερομηνία 3 Ιουνίου 2017. Αυτά, για την Ιστορία. Χωρίς εμπάθεια προς κανένα πολιτικό χώρο ή κόμμα.
Κλείνοντας το μόνο που θα ήθελα να θυμίσω είναι το γεγονός ότι, όπως είχε πει κάποτε και ο πρώην Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας Χρήστος Σαρτζετάκης: «Είμεθα έθνος ανάδελφον».
Η Ελλάς είναι το μοναδικό αδελφό κράτος που μαζί με τη μικρή μας Κύπρο αποτελούν τον ευρύτερο Ελληνισμό. Θλιβερές και απαράδεκτες καταστάσεις, όπως αυτές που έχω περιγράψει, πρέπει να καταδικάζονται από όλους τους Ελληνοκυπρίους. Ανεξαρτήτως κομματικής τοποθέτησης.
Μπορεί, λόγω διαφόρων καταστάσεων, κάποιοι από εμάς τους Έλληνες Κυπρίους, του γράφοντος μη εξαιρουμένου, να είμαστε λίγο πικραμένοι από την –ας την πούμε– έλλειψη επαρκούς στήριξης, κυρίως στρατιωτικά, εκ μέρους της μητρός πατρίδος. Ωστόσο, αυτό, σε καμιά περίπτωση και για κανένα λόγο, δεν πρέπει να αφεθεί να δηλητηριάσει τις αδελφικές σχέσεις και την αγαστή συνεργασία μεταξύ των δύο χωρών.
Ιδιαίτερα στην παρούσα περίοδο, που δεχόμαστε προκλήσεις και απειλές από τον προαιώνιο εχθρό του γένους, τον Τούρκο.
Ας υποδεχθούμε λοιπόν όλοι, σε λίγες μέρες, με τον προσήκοντα σεβασμό, τον νεοεκλεγέντα Πρωθυπουργό της Ελλάδος. Τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Η καχυποψία, ή η αντιπάθεια κάποιων Κυπρίων, προς το πρόσωπο του μ. Κ. Μητσοτάκη οφείλεται στο γεγονός ότι του αποδίδεται η έκφραση: «Η Κύπρος είναι η πόρνη της Μεσογείου». Αυτό, μάλλον, αποτελεί μια θλιβερή, ιστορική ανακρίβεια. Είναι κάτι που δεν αποδεικνύεται σε κάποιο έγγραφο ή αλλού. Και εξηγώ.
Ο ίδιος, σε συνέντευξή του στην εκπομπή του Τάσου Τρύφωνος στο ΡΙΚ, τον Απρίλη του 2014, λίγο πριν τον θάνατό του, είχε δηλώσει μετά από σχετική ερώτηση τα εξής: «Ποτέ εγώ δεν χρησιμοποίησα αυτή την έκφραση για την Κύπρο. Και γνωρίζετε, από πού προήλθε; Είχε γραφεί στην ελληνική εφημερίδα “Ελευθερία”, της οποίας εκδότης ήταν ο φίλος και συνεργάτης μου Πάνος Κόκκας, από κάποιον αρθρογράφο».
Αλλά, εδώ, να θυμηθούμε και ένα άλλο ατυχές συμβάν, κατά τη 2η επίσκεψη του Κωνστ. Μητσοτάκη στο νησί μας (η πρώτη ήταν το 1977 στην κηδεία του Αρχ. Μακαρίου), στις 31 Ιουλίου 1981, ως υπ. Εξωτερικών της κυβερνήσεως Γ. Ράλλη. Όταν τον υποδέχθηκε στο αεροδρόμιο Λάρνακος, ο ομόλογός του Ν. Ρολάνδης ένα πλήθος ανοήτων συμπεριφέρθηκε με απίστευτη απρέπεια προς τον μακαριστό.
Είχαν ρίξει αβγά, ντομάτες κ.λπ. κατά του αυτοκινήτου που τον μετέφερε από τη Λάρνακα στη Λευκωσία. Με τον κ. Ρολάνδη, κάθιδρο και χλομό, να απολογείται στον επίσημο προσκεκλημένο του, λέγοντας: «Ω, είδατε τι έκαναν τα καθάρματα…». Αυτά αναγράφονται και στο βιβλίο του Έλληνα πρέσβη Χρ. Γ. Ζαχαράκη «Άκρως απόρρητο, ειδικού χειρισμού» (Αθήνα, εκδόσεις Λιβάνη, 2008). Φυσικά, τα γεγονότα αυτά θα μπορούσαν να ερμηνευτούν ως απότοκα του έντονου φανατισμού που επικρατούσε τότε στην Ελλάδα, μεσούσης της προεκλογικής περιόδου. Τότε, δηλαδή, που διεκδικούσε την εξουσία ο μ. Ανδρέας Παπανδρέου, ως αρχηγός του ΠΑΣΟΚ.
Επίσης, η εφημερίδα «Ο Φιλελεύθερος», τότε, σε πρωτοσέλιδο άρθρο, τα χαρακτήριζε ως: «Πολιτικό παλιμπαιδισμό».
Όταν, αργότερα, το 1982 επεσκέφθη την Κύπρο ως πρωθυπουργός ο Α. Παπανδρέου δεν είχε την ίδια υποδοχή. Αντίθετα, χαρακτηρίστηκε ως ο «Νέος Κίμων, στο Κίτιο».
Μέρος όσων αναφέρω πιο πάνω έχουν δημοσιευτεί πάλι στον «Φ», με ημερομηνία 3 Ιουνίου 2017. Αυτά, για την Ιστορία. Χωρίς εμπάθεια προς κανένα πολιτικό χώρο ή κόμμα.
Κλείνοντας το μόνο που θα ήθελα να θυμίσω είναι το γεγονός ότι, όπως είχε πει κάποτε και ο πρώην Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας Χρήστος Σαρτζετάκης: «Είμεθα έθνος ανάδελφον».
Η Ελλάς είναι το μοναδικό αδελφό κράτος που μαζί με τη μικρή μας Κύπρο αποτελούν τον ευρύτερο Ελληνισμό. Θλιβερές και απαράδεκτες καταστάσεις, όπως αυτές που έχω περιγράψει, πρέπει να καταδικάζονται από όλους τους Ελληνοκυπρίους. Ανεξαρτήτως κομματικής τοποθέτησης.
Μπορεί, λόγω διαφόρων καταστάσεων, κάποιοι από εμάς τους Έλληνες Κυπρίους, του γράφοντος μη εξαιρουμένου, να είμαστε λίγο πικραμένοι από την –ας την πούμε– έλλειψη επαρκούς στήριξης, κυρίως στρατιωτικά, εκ μέρους της μητρός πατρίδος. Ωστόσο, αυτό, σε καμιά περίπτωση και για κανένα λόγο, δεν πρέπει να αφεθεί να δηλητηριάσει τις αδελφικές σχέσεις και την αγαστή συνεργασία μεταξύ των δύο χωρών.
Ιδιαίτερα στην παρούσα περίοδο, που δεχόμαστε προκλήσεις και απειλές από τον προαιώνιο εχθρό του γένους, τον Τούρκο.
Ας υποδεχθούμε λοιπόν όλοι, σε λίγες μέρες, με τον προσήκοντα σεβασμό, τον νεοεκλεγέντα Πρωθυπουργό της Ελλάδος. Τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
