1960 – Η Κύπρος ανακτά την κολοβομένη Ανεξαρτησία της. Ένταξη στην Κοινοπολιτεία-αδέσμευτους και τέλος γίνεται μέλος της ΕΕ. (Η Κύπρος ανήκει στη Δύση). Μέχρι την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης καμία υπερδύναμη δεν ανακατευόταν στις χώρες επιρροής της άλλης υπερδύναμης παρά μόνο φραστικά: (Χιλή – Ουγγαρία – Τσεχοσλοβακία – Κύπρος).
Η Κύπρος γειτνιάζουσα με χώρα του ΝΑΤΟ (Τουρκία) – 1974 – Εισβολή και κατοχή της Τουρκίας μέρους της Κύπρου και ο Κίσιγκερ προσπαθούσε να εξηγήσει στους Έλληνες ομογενείς τα συμφέροντα των ΗΠΑ (ασφάλεια) που έχει από μία δυνατή Τουρκία στην Ανατολική Μεσόγειο έναντι της Σοβιετικής Ένωσης.
Σήμερα είναι έτσι, ισχύουν αυτά τα πράγματα; Ο Ηράκλειτος είπε: Τα πάντα ρει.
Η Τουρκία καθίσταται ένας αναξιόπιστος σύμμαχος των ΗΠΑ, μετά τις λυκοφιλίες της με τη Ρωσία, (S-400) και με το Ιράν (πετρέλαιο), δεν βλέπω πώς η Τουρκία θα πάρει μέρος σε πόλεμο εναντίον της Ρωσίας.
Τους S-400 ισχυρίζεται η Τουρκία θα τους χρησιμοποιήσει για την άμυνά της. Από ποιόν φοβάται ότι θα της κηρύξει πόλεμο; Εάν ξένη χώρα επιτεθεί στην Τουρκία αυτή θα έχει την υποστήριξη όλου του ΝΑΤΟ. Η προσπάθεια της Ρωσίας είναι η αποδυνάμωση της Νότιας Πτέρυγας του ΝΑΤΟ και η απομόνωση του Ισραήλ. Δυστυχώς η Ευρώπη δεν είναι συγκρουσιακή έναντι της Τουρκίας λόγω οικονομικών συμφερόντων, οι κυρώσεις της ΕΕ προς το παρόν είναι χάδι για την Τουρκία, η τρίτη εισβολή στην ΑΟΖ της Κύπρου συνεχίζεται κι εμείς προσπαθούμε με τις συνομιλίες (ατέρμονες) να βρούμε λύση στο κυπριακό πρόβλημα.
Σήμερα τα δεδομένα άλλαξαν στον περίγυρο της Κύπρου. Η οικονομία της Τουρκίας πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο. Είναι υπαρκτή η ρήξη ΗΠΑ-Τουρκίας η οποία ακόμη δεν τόλμησε να επέμβει στη Συρία, υπάρχει και η άρση πολεμικού υλικού από τις ΗΠΑ για την Κύπρο. Η Τουρκία θα χρειαστεί μια δεκαετία τόσο για την εκπαίδευση τουρκικού προσωπικού στα νέα οπλικά συστήματα από τη Ρωσία όσον και αναπροσαρμογή της οικονομίας της στα νέα δεδομένα. Γιατί να μην εκμεταλλευτούμε τη ρήση «ότι ο εχθρός του εχθρού μου είναι φίλος»; Μήπως θα πρέπει να περιμένουμε άλλα 45 χρόνια συνομιλίες με πιθανότητα να επιρρίψουμε ευθύνες στη Τουρκία για πιθανό αδιέξοδο;
Τι πρέπει να κάμουμε;
1ον Εξετάζοντας τι συμβαίνει στον περίγυρο της Κύπρου (στρατικοποίηση) νομίζω ότι η Κύπρος (μετά την ρήξη ΗΠΑ Τουρκίας) καθίσταται ένα αβύθιστο αεροπλανοφόρο. Η Κύπρος μέλος της ΕΕ έχει πάρα πολλά πλεονεκτήματα (25 από τα 28 μέλη της ανήκουν στο ΝΑΤΟ η Κύπρος ανήκει στη Δύση) τα οποία μένουν από τους εκάστοτε Προέδρους μας πολιτικά ανεκμετάλλευτα (φοβικό σύνδρομο).
2ον Να αναπτύξουμε στρατιωτικό διάλογο με τους συμμάχους μας. Εάν οι ΗΠΑ, π.χ. ή άλλη συμμαχική χώρα αναγκάσουν τους Τούρκους κάποτε να φύγουν από την Κύπρο θα αρνηθούμε να δεχτούμε την ελευθερία μας γιατί προέρχεται από τη Δύση; Εάν η είσοδος μας στον προθάλαμο του ΝΑΤΟ θα έχει αποτέλεσμα την πλήρη ανεξαρτησία μας θα πούμε όχι;
3ον Σαφές ξεκαθάρισμα θέσεων φτάνει πια να έχουμε τα πόδια μας σε δύο βάρκες αντί μιάς. Πρέπει να γίνουμε πιο πρακτικοί στο τι θέλουμε για την Κύπρο μας (π.χ. λύση σε μικρογραφία του συντάγματος των ΗΠΑ κι ένα όχι στις θελήσεις της Τουρκίας).
