Η αγάπη, η αλληλεγγύη και η γενναιοδωρία μας κάνουν καλύτερους και μας ανυψώνουν πνευματικά, που είναι και ο σκοπός της ζωής. (Αρχ. Αλβανίας, Αναστάσιος). Αν δικαιολογούμε τη συμπεριφορά, τα λάθη ή τις παραλείψεις των άλλων -μαρτυρία αγάπης και ταπείνωσης- τότε θα έχουμε εσωτερική γαλήνη. (Εφραίμ, Αριζόνα, 2018).
«Γεννήθηκα για ν’ αγαπώ, όχι για να μισώ», έλεγε η Αντιγόνη του Σοφοκλή! Διακηρύσσει περήφανα ότι γεννήθηκε μόνο ν’ αγαπά, γιατί μόνο η αγάπη μπορεί να αρνηθεί το μίσος και την κακία, «επίκτητα στοιχεία στη ζωή μας».
«Αρχή και τέλος αρετής απάσης η αγάπη», διδάσκει και ο χρυσός πατέρας της Εκκλησίας, Ιωάννης ο Χρυσόστομος. Ο απ. Παύλος μας λέει ότι ακόμη κι αν κάποιος μοίραζε σε αγαθοεργίες όλη του την περιουσία, αλλά δεν είχε αγάπη, τότε σε τίποτα δεν θα τον ωφελούσαν οι φιλανθρωπίες του, αφού δεν θα γνώριζε την πηγή των αρετών, την αγάπη.
Η αγάπη, σύμφωνα με την Καινή Διαθήκη, είναι μεγαλύτερη ακόμη και από την πίστη και την ελπίδα. Η παραβολή του Καλού Σαμαρείτη επισημαίνει ποιος αγαπά πραγματικά και ποιος «προφασίζεται ιδιοτελώς την αγάπη». Η αγάπη για να είναι ολοκληρωμένη είναι απαραίτητο να εφαρμόζεται στην προσωπική μας ζωή και να γίνεται πράξη. (φιλανθρωπία)
Η ελπίδα και η αισιοδοξία για το μέλλον είναι απαραίτητα εφόδια στη ζωή μας. «Μη φοβηθείς αυτόν, που στήριξε στην πίστη επάνω την ελπίδα. / Τον είδα στη ζωή να μάχεται μα πάντα ανίκητο τον είδα». (Ι. Πολέμης). Αισιοδοξία είναι μια στάση ζωής μέσα από την οποία αντιμετωπίζουμε τα προβλήματα με ελπίδα, «πιστεύοντας ότι είναι προσωρινά». (Σέλιγκμαν, Πανεπιστήμιο Πενσιλβάνιας, 2018).
Η πίστη και η προσευχή είναι τα όπλα που έχει ο άνθρωπος για να αντιμετωπίσει τα προβλήματα και τις δοκιμασίες της ζωής (Παστέρ, 1862). Οι δοκιμασίες είναι μέρος της ζωής μας. (απ. Παύλος) Ας μάθουμε να αντιμετωπίζουμε τις δοκιμασίες με πίστη και εμπιστοσύνη στην πρόνοια του Θεού. (Αναστάσιος) Ο Θεός με τον πόνο και τις δοκιμασίες παιδαγωγεί σαν καλός Πατέρας τα παιδιά Του, από αγάπη και όχι κακότητα, γιατί θέλει να επιστρέψουν κοντά Του. (Παραβολή του Ασώτου) Ο απ. Παύλος μάς προτρέπει να προσευχόμαστε νοερά και αδιαλείπτως, όπου κι αν βρισκόμαστε «Κύριε, Ιησού Χριστέ, ελέησόν με».
Ανεκτικότητα σημαίνει να ανεχόμαστε τους άλλους που συμπεριφέρονται και ενεργούν διαφορετικά από εμάς. «Με το να αποδεχθούμε ότι οι άλλοι είναι διαφορετικοί από εμάς, ανοίγουμε νέους δρόμους για φιλίες και σχέσεις που φέρνουν μια νέα πνοή στη ζωή μας». (Medlook) Το μεγαλύτερο εμπόδιο στην επικοινωνία μας με τους ανθρώπους είναι ότι θέλουμε τους άλλους να συμπεριφέρονται όπως θα θέλαμε εμείς!
* Πρώην γυμνασιάρχης
