Η ζωή όλων των ανθρώπων έχει διάφορα στον δρόμο της· άλλα αντιμετωπίζονται με υπομονή άλλα όχι. Κάποτε απελπιζόμαστε, κάποτε κάνουμε ό,τι και όσα μπορούμε για να έχουμε κάτι καλύτερο. Οι ομορφιές όμως της ζωής είναι τόσες που μας προβληματίζουν, γι’ αυτό το χέρι που μας πρόσφερε αυτά όλα τα θαυμάσια, τα ανεπανάληπτα, όλα όσα έχουμε στη ζωή μας, μόνο του Θεού θα μπορούσε να είναι. Τι να πρωτοθυμηθούμε από τα τόσα πολλά!
Είναι ο καταγάλανος ουρανός την ημέρα και ο γεμάτος λαμπερά αστέρια το βράδυ· το μεγαλόπρεπο και χρυσαφένιο φεγγάρι· ο λαμπερός κατακόκκινος ήλιος-το γλυκύτατο ηλιοβασίλεμά του λίγο πριν βραδιάσει· η θάλασσα με το απέραντο γαλάζιο της μια μαγεία για μας· κάποτε φουρτουνιασμένη και άλλοτε γαληνεμένη.
Αυτό το απέραντο γαλάζιο, καλοκαίρια και χειμώνες, υποδέχεται μικρά και μεγάλα πλοία, μεταφέροντας χιλιάδες ανθρώπους αλλά και είδη διατροφής και διάφορα άλλα είδη εμπορίου από τη μια χώρα στην άλλη. Παλαιότερα, εκεί κοντά της στέκονταν παραθαλάσσια πολλοί άνθρωποι περιμένοντας με αγωνία τους δικούς τους από την ξενιτιά, ιδίως πριν τα αεροπλάνα γίνουν καθημερινή διαδρομή.
Τα όμορφα βουνά στολισμένα με τα καταπράσινα δένδρα τους. Είναι και η βροχή του χειμώνα που μας φροντίζει να ‘χουμε νερό. Είναι τα πουλιά που βρέχει-χιονίζει κελαηδάνε ακατάπαυστα για μας. Τα χιλιάδες λουλούδια στολίζοντας με το άνθισμά τους και μυροβολώντας παντού. Είναι και η γλυκιά χαραυγή που μας λέει πως άλλη μια μέρα ήρθε για μας.
Είναι η εναλλαγή των εποχών για να μη μας κουράζει συνέχεια η ίδια εποχή. Έχουμε το σκοτάδι το βράδυ για να κοιμόμαστε και να ξεκουραζόμαστε. Έχουμε τη μέρα για δουλειά και ό,τι άλλο χρειαζόμαστε. Όλα λοιπόν τα πρόβλεψε αυτό το Άγιο Χέρι και μας τα ’δωσε. Όλα για μας σ’ αυτή τη ζωή που όσο και αν κρατήσει, πάντοτε μας φαίνεται λιγοστή. Ας είναι δοξασμένο το χέρι του Θεού για όλα αυτά που έχουμε.
