Ο Πανίκος Νεοκλέους, συγγραφέας-ερευνητής, γράφει για την κυπριακή εκπαίδευση.

Σύντομα αρχίζει η νέα σχολική χρονιά 2019 – 20. Οι αρμόδιοι του Υπ. Παιδείας μας διαβεβαιώνουν ότι όλα είναι έτοιμα -βιβλία, μεταθέσεις, μετακινήσεις και άλλα- για μια σχολική χρονιά χωρίς προβλήματα. Ακόμα και οι περιφράξεις οι οποίες θα εμποδίζουν τους «άσχετους» ή τους προμηθευτές ναρκωτικών να προσεγγίζουν τα παιδιά. Περιφράξεις οι οποίες σε παραπέμπουν σε φυλακές ή σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Πού φτάσαμε στ’ αλήθεια τα τελευταία 20 – 30 χρόνια; Οι κατά καιρούς έρευνες λένε ότι ακόμα και παιδιά του δημοτικού κάνουν χρήση ναρκωτικών. Η τάση; Αυξητική. Όσον αφορά τις επιδόσεις των μαθητών; Καλύτερα να μην το συζητάμε. Τι φταίει και ποιος φταίει; Αυτό είναι άλλου παπά Ευαγγέλιο, το οποίο θα προσπαθήσω να αναλύσω πιο κάτω.
Ναι κύριε υπουργέ και άλλοι. Μπορεί τα κτήρια, οι περιφράξεις και τα άλλα σχετικά να είναι έτοιμα, όμως…
Την πραγματική εκπαίδευση δεν την κάνουν τα κτήρια και οι περιφράξεις. Την σωστή και πραγματική εκπαίδευση την κάνουν πρώτιστα οι εκπαιδευτικοί με τη σωστή κατάρτιση και τη σωστή προσέγγιση προς τα παιδιά.
Εδώ θα πάω ένα περίπου χρόνο πίσω για να υπενθυμίσω την παταγώδη αποτυχία στις εξετάσεις των νεοεισερχόμενων εκπαιδευτικών. Επειδή μου είναι αδύνατο να θυμάμαι τα ποσοστά αποτυχίας σε όλες τις ειδικότητες, θα σταθώ στην αποτυχία των φιλολόγων-ιστορικών η οποία αν δεν με απατά η μνήμη μου ανήλθε στο 96%. Σίγουρα και φέτος θα διοριστούν κάποιοι νέοι φιλόλογοι-ιστορικοί. Τους νέους φιλόλογους-ιστορικούς θα τους διορίσετε μόνο από το 4% ή θα χρειαστεί να διοριστούν και άλλοι οι οποίοι απέτυχαν στις εξετάσεις; Το δεύτερο ερώτημα που τίθεται είναι: Τι θα γίνει με το υπόλοιπο 96%; Σε αυτό το χρόνο που πέρασε τι έχει γίνει με αυτούς τους ανθρώπους; Έχουν παρθεί κάποια διορθωτικά-υποβοηθητικά μέτρα όπως π.χ. σεμινάρια τουλάχιστο για τους ανθρώπους που πλησίαζαν τη βάση;
Επειδή υπήρξα και εγώ εκπαιδευτικός (μηχανολόγος) γνωρίζω καλά ότι πάντοτε υπήρχε πρόβλημα με την κατηγορία των φιλολόγων. Κατά την ταπεινή μου γνώμη το πρόβλημα υπάρχει λόγω της υπεροψίας μέσα στον κλάδο αυτό και σαν επέκταση στην άρνησή τους να το παραδεχτούν και να προσπαθήσουν να βελτιωθούν.
Αν στο θέμα της γλώσσας το πρόβλημα ανέρχεται στο 96%, στο θέμα της Ιστορίας και ειδικότερα στα γεγονότα που μας οδήγησαν στο προδοτικό πραξικόπημα και στη συνέχεια στην τουρκική εισβολή, το πρόβλημα ίσως να είναι ακόμα μεγαλύτερο. 
Ως μηχανολόγος εργαζόμουν στις Τεχνικές Σχολές όπου εργάζονται και φιλόλογοι-ιστορικοί. Εκτός του ότι βίωσα ο ίδιος τη μεγάλη προδοσία μέσα στην Κερύνεια, στον Άγιο Επίκτητο και στην περιοχή της Κυθρέας, πήρα πέραν των 200 συνεντεύξεων για τη συγγραφή των βιβλίων μου «Αγνοηθέντες 1974» και «Μνήμες». Στις συζητήσεις που είχα τότε, δεν συνάντησα ούτε έναν φιλόλογο-ιστορικό να επιδείξει το παραμικρό ενδιαφέρον για να μάθει τι ακριβώς είχε συμβεί. 
Η θλιβερή διαπίστωσή μου είναι ότι η συντριπτική πλειοψηφία (όχι όλοι) των φιλολόγων έχουν πλήρη άγνοια των πραγματικών γεγονότων του 1974. Είμαι περίεργος να ξέρω τι λένε στα παιδιά πάνω στο θέμα αυτό.
Ναι κύριε υπουργέ, μπορεί να έχετε έτοιμα τα κτήρια και τις περιφράξεις που μοιάζουν με φυλακές, όμως δεν κάνατε τίποτα στο βασικότερο που είναι η επιμόρφωση.
Τα κτήρια δεν κάνουν την εκπαίδευση κύριε υπουργέ, όπως και το ράσο δεν κάνει τον παπά.