Τι σημαίνει προσκυνηματικός τουρισμός; Σύμφωνα με τα λεξικά, είναι, όταν μια εκδρομή αναψυχής, συνδυάζεται με ένα προσκύνημα, μια επίσκεψη σε ένα μοναστήρι, σε κάποια αρχαία εκκλησία, σε ξωκλήσια και λοιπά.
Οι «φίλοι» μας, οι Ρώσοι, πρώην κομμουνιστές και (πρώην) κοπτόμενοι για την ισότητα φτωχών και πλουσίων, μάλλον μετέβησαν από το ένα άκρο, στο άλλο! Από το: «Ελευθερία, ισότης, αδελφοσύνη», σύνθημα που πήρε η γαλλική αστική τάξη (Bourgeoisie), κατά τα μέσα του 18ου αιώνα, στα χρόνια της επανάστασης του 1789, από τους Διαφωτιστές, και το υιοθέτησε αρκετά χρόνια μετά, ο Βλαντιμίρ Ίλιτς Λένιν κατά την Προλεταριακή Επανάσταση του 1917, έφτασαν στη λατρεία του κέρδους…! Απόδειξη, η ίδρυση… εταιρείας, με το όνομα… Παναγία! Πού; Στα ιερά χώματα της καθημαγμένης Κύπρου μας. Έλεος! Τι άλλο, μπορεί να πει κάποιος; Τόση διαφθορά; Τόση λατρεία του χρήματος;
Η εταιρεία λοιπόν αυτή, σε άψογη συνεργασία με τις κατοχικές Αρχές, δραστηριοποιείται στην προσέλκυση Σλαβόφωνων αλλά και άλλων ορθόδοξων τουριστών και με τη θρασύτατη δικαιολογία ότι, έτσι, συμβάλλουν στη διατήρηση και αποκατάσταση των ορθοδόξων εκκλησιών στην βόρεια κατεχόμενη από τον Αττίλα, Κύπρο μας, θησαυρίζει, εκμεταλλευόμενη το γεγονός ότι, κυνηγημένοι από τα τανκς των βάρβαρων κατακτητών το ’74, εγκαταλείψαμε τους τόπους λατρείας μας, καταφεύγοντας στον νότο για να σωθούμε. Αυτό, κατά την ταπεινή μου γνώμη, αποτελεί ιεροσυλία του χειρίστου είδους. Αν ρίξετε μια ματιά στην ιστοσελίδα της εταιρείας, μεταξύ άλλων, θα δείτε και τα εξής: «Το νησί, είναι ένα μοναδικό μέρος στον πλανήτη, όπου διατηρείται ο πολιτισμός της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, σε συνδυασμό με την ιστορική συνέχεια, όταν μετονομάστηκε σε Βυζαντινή Αυτοκρατορία… Εδώ τώρα, ζουν οι Τουρκοκύπριοι, μετά τον… διαχωρισμό του 1974. Οι ελληνορθόδοξοι Ελληνοκύπριοι, έχουν ζήσει για αιώνες στα μέρη αυτά, όπου μπορείτε να δείτε και να αγγίξετε τα αρχαία ορθόδοξα ιερά, που έχουν την ευλογία των μεγάλων αγίων και του Θεού…!». Οι αθεόφοβοι, δεν παραλείπουν να προσθέσουν, λίγο πιο κάτω και τα εξής απίστευτα: «Εκτός από θρησκευτικό τουρισμό, μπορείτε να απολαύσετε τις εκπληκτικές παραλίες των χελωνών και την απαλή, ζεστή θάλασσα στα παράλια της Βορείου Κύπρου».
Αυτό, αποτελεί θρασύτητα, όχι χιλίων πιθήκων, αλλά ενός εκατομμυρίου των συμπαθέστατων αυτών, ζώων. Και τι πράττει η επίσημη Κυπριακή Δημοκρατία; Τι πρωτοβουλίες παίρνει, ή θα αναλάβει ο, κατά τα άλλα, λαλίστατος Προκαθήμενος της Εκκλησίας; Α, ξέχασα… Τώρα επείγει να ασχοληθούμε με τις -ατυχείς, εγώ λέω- δηλώσεις του μητροπολίτη Μόρφου Νεόφυτου και να τον ρίξουμε εις την πυράν, διότι αναφέρθηκε στην περίπτωση των ομοφυλοφίλων! Και να τον ρίξουμε εις το πυρ το εξώτερον, διότι εκφράστηκε ελεύθερα, προς μια περιορισμένη ομάδα από το εκκλησίασμα, ή το ποίμνιο του. Λυπάμαι, αλλά θα το επισημάνω για μια ακόμη φορά και ας γίνομαι κουραστικός, ή ενδεχομένως και γραφικός. Ο κυπριακός ελληνισμός, κατέστη σκλάβος, υπηρέτης του χρήματος, της καλοπέρασης, των σαρκικών ηδονών. Γίναμε, 45 μόλις χρόνια, από την τραγωδία του ’74, σύγχρονοι Συβαρίτες! Απεμπολήσαμε πατρίδες! Ξεπουλάμε χωρίς ίχνος περίσκεψης, τις περιουσίες μας, σε Ρώσους, Άγγλους, Ισραηλινούς κ.λπ., συσσωρεύοντας χρήμα. Κεφάλαια, που υποτίθεται θα αφήσουμε στα παιδιά μας, στις επόμενες γενιές. Συνηθίζουμε να αποδίδουμε στον ανθέλληνα Εβραίο, Χένρι Κίσινγκερ, τις μέγιστες κακοδαιμονίες που υπέστημεν και ακόμη υφιστάμεθα, ως κυπριακός λαός. Την απώλεια του 36% του νησιού μας. Φοβάμαι, όμως, ότι την σκυτάλη παρέλαβαν τώρα, οι Ρώσοι, που ενδεδυμένοι με το ράσο του ομόδοξου, ορθόδοξου χριστιανικού «συμμάχου», συνεργάζονται με τον προαιώνιο εχθρό του γένους, τον Οθωμανό, με αποτέλεσμα να αποκοπούμε σιγά-σιγά, από τη θρησκεία, τον πολιτισμό και την ιστορική, ελληνική μας παράδοση και ύπαρξη σε τούτα τα ιερά χώματα.
Πανιερότατε μητροπολίτη Κυρηνείας, Χρυσόστομε, μέχρι πότε θα τηρείτε σιγήν ιχθύος;
